Książka bardzo ciekawa, dość prawdziwa opisuje holokaust z perspektywy uczestnika którego nie wszystkie zachowania były bohaterskie i godne pochwały. Dla mnie książka miała prywatny osobisty charakter, gdyż mój pra dziadek przebywał w kilku tych samych miejscach i przebył tę samą drogę.

Książka bardzo ciekawa, dość prawdziwa opisuje holokaust z perspektywy uczestnika którego nie wszystkie zachowania były bohaterskie i godne pochwały. Dla mnie książka miała prywatny osobisty charakter, gdyż mój pra dziadek przebywał w kilku tych samych miejscach i przebył tę samą drogę.

Książka warta przeczytania, szczególnie na początku bardzo ciekawe opowieści o przedwojennym życiu w Będzinie. Nieco gorzej jest pod koniec , gdzie książki autor wspomina już o życiu powojennym...6,5/10

Książka warta przeczytania, szczególnie na początku bardzo ciekawe opowieści o przedwojennym życiu w Będzinie. Nieco gorzej jest pod koniec , gdzie książki autor wspomina już o życiu powojennym...6,5/10

Do tego nie potrzeba żadnych opinii, ani wrażeń. Trzeba przeczytać. Nikt kto tego nie doświadczył, nigdy nie zrozumie tego, co przeżyli ludzie z obozów. Oby nikt nigdy już tego nie zrozumiał.

Do tego nie potrzeba żadnych opinii, ani wrażeń. Trzeba przeczytać. Nikt kto tego nie doświadczył, nigdy nie zrozumie tego, co przeżyli ludzie z obozów. Oby nikt nigdy już tego nie zrozumiał.

Wiele czytałam o tematyce obozowej kaźda taka historia jest dla mnie ludzkim doświadczeniem piekła na ziemi warta żeby poświęcić czas polecam

Wiele czytałam o tematyce obozowej kaźda taka historia jest dla mnie ludzkim doświadczeniem piekła na ziemi warta żeby poświęcić czas polecam

Wiele książek przeczytałam o Auschwitz i ta jest jedną z gorszych. Dotrwałam do 208 strony i odpuściłam. Zmęczyła mnie, napisana niby przystępnym językiem ale nie na tyle dobrze, żeby czytelnik "rwał" się do niej.

Wiele książek przeczytałam o Auschwitz i ta jest jedną z gorszych. Dotrwałam do 208 strony i odpuściłam. Zmęczyła mnie, napisana niby przystępnym językiem ale nie na tyle dobrze, żeby czytelnik "rwał" się do niej.

Przeczytałam mnóstwo książek o Holocauście i jedynym wspólnym mianiwnikiem dla nich jest fakt, że są to historie całkowicie autentyczne i że ich bohaterom udało się jakimś cudem przeżyć to niewyobrażalne piekło. Wszystkie inne szczegóły są całkowicie odmienne. Niby dotyczą jednego miejsca - Auschwitz, a historie opowiedziane przez osoby, które tam były są diametralnie różne. Sam Pivnik jest kolejnym, który ocalał. Ocalał cudem. Miał mnóstwo szczęścia, ale niewątpliwie pomógł mu w tym również ogromny hart ducha i niewiarygodna chęć przeżycia tego wszystkiego. Doświadczył ogromnego cierpienia, strachu, lęku, nękania, a także brutalnego bicia i różnego rodzaju chorób. Doczekał się wyzwolenia obozu, lecz nie zdołał ustrzec się przed marszem śmierci. Mimo tym wszystkim nazistowskim przeciwnościom losu OCALAŁ i postanowił swą niewiarygodną historię opowiedzieć ku przestrodze. Co wyróżnia relację Pivnika na tle pozostałych historii tego typu? To, że mimo podeszłego wieku pamięta tyle szczegółów dotyczących nie tylko ofiar, co również samych zbrodniarzy. Dokładnie relacjonuje nawet jaki spotkał ich los po wielkiej przegranej III Rzeszy. Okazuje się, że niemalże każdy z nazistów wobec którego toczyło się postępowanie karne otrzymał wyrok wprost kuriozalny, całkowicie nieadekwatny do popełnionych przez nich makabrycznych zbrodni dokonanych na tysiącach niewinnych ludzi. Najbardziej żenujące dla mnie jest to, że zbrodnia ta rozgrywała się na przestrzeni aż pięciu lat. Aż pięć jakże długich lat potrzebowała Europa, żeby się w końcu obudzić i zareagować w sposób konkretny. To jest bardzo frapujące dla mnie i zarazem przerażające. Dziś też byśmy potrzebowali tyle czasu, żeby pokonać jednego sadystycznego psychopatę rangi Hitlera? Strach pomyśleć nawet. Ale to się wydarzyło i nie da się cofnąć czasu, ani przywrócić odebranych iskier życia.

Opowieść Pivnika wprost poraża czytelnika swoim realizmem. Jest wstrząsająca, brutalna i dająca naprawdę bardzo wiele do myślenia. Jak człowiek człowiekowi może zagotować takie piekło za życia? Nieprawdopodobne...

Przeczytałam mnóstwo książek o Holocauście i jedynym wspólnym mianiwnikiem dla nich jest fakt, że są to historie całkowicie autentyczne i że ich bohaterom udało się jakimś cudem przeżyć to niewyobrażalne piekło. Wszystkie inne szczegóły są całkowicie odmienne. Niby dotyczą jednego miejsca - Auschwitz, a historie opowiedziane przez osoby, które tam były są diametralnie...

"W następnych miesiącach i latach zacząłem składać jakoś do kupy to wszystko,co się nam przydarzyło w czasie obozów.Wiele z tego pozostanie nieznane już na zawsze,tak jak odpowiedź na pytanie"jak to się stało,że tak wysoce cywilizowany naród jak Niemcy dał się uwieść szaleńcowi,któremu pozwalał na wszystko i którego we wszystkim słuchał?" Sam Pivnik "Ocalały"

Wdeptana w podłogę ,zasmucona ,zszokowana .Teraz już wiem doskonale co to znaczy mieć "kaca książkowego"....
Wspomnienia Sama z okresu w Auschwitz ,to co ten człowiek tam przeżył i zobaczył,tego się nie da opisać.Człowiek człowiekowi zgotował taki los.Ludzie Ci zostali obdarci z człowieczeństwa,czuli się jak zwierzęta,bali się odezwać,zareagować żeby nie zostać brutalnie zabitym przez kapo.

Książka ta na długo pozostanie w mojej pamięci ,i polecam każdemu kto interesuje się tą tematyką i nie tylko.

POLECAM!!!

"W następnych miesiącach i latach zacząłem składać jakoś do kupy to wszystko,co się nam przydarzyło w czasie obozów.Wiele z tego pozostanie nieznane już na zawsze,tak jak odpowiedź na pytanie"jak to się stało,że tak wysoce cywilizowany naród jak Niemcy dał się uwieść szaleńcowi,któremu pozwalał na wszystko i którego we wszystkim słuchał?" Sam Pivnik "Ocalały"

Wdeptana w...

Warto.Kolejne ważne świadectwo tamtych czasów.

Warto.Kolejne ważne świadectwo tamtych czasów.

Chłopak. Normalny, trzynastoletni chłopak. I nagle los gotuje mu niemożliwą do wyobrażenia tragedię. Przecież to tak naprawdę jeszcze dziecko. Dziecko w piekle, którego nawet Dante by nie wymyślił. Chłopak daje radę, przeżył, choć zakrawa to na nieprawdopodobieństwo. Tylko jak można potem dalej żyć ? Czy można zapomnieć ? Nie, to niemożliwe. Trzeba nieść ten ciężar do ostatnich dni. Szokująca, niesamowita książka. Koniecznie!!!

Chłopak. Normalny, trzynastoletni chłopak. I nagle los gotuje mu niemożliwą do wyobrażenia tragedię. Przecież to tak naprawdę jeszcze dziecko. Dziecko w piekle, którego nawet Dante by nie wymyślił. Chłopak daje radę, przeżył, choć zakrawa to na nieprawdopodobieństwo. Tylko jak można potem dalej żyć ? Czy można zapomnieć ? Nie, to niemożliwe. Trzeba nieść ten ciężar do...

Książka, którą powinien przeczytać każdy choć pewnie nie dla każdego... Okrutna opowieść o tym jak mało potrafi być człowieka w czlowieku... Według mnie każdy powinien przeczytać tą książkę w ramach hołdu dla tych, którzy przeszli przez to piekło na ziemi... Dla mnie zupełnie wyjątkowa, ponieważ jako mała dziewczynka siedziałam i słuchałam opowieści mojego świętej pamięci dziadka, który mając 19 lat trafił do obozu koncentracyjnego...

Książka, którą powinien przeczytać każdy choć pewnie nie dla każdego... Okrutna opowieść o tym jak mało potrafi być człowieka w czlowieku... Według mnie każdy powinien przeczytać tą książkę w ramach hołdu dla tych, którzy przeszli przez to piekło na ziemi... Dla mnie zupełnie wyjątkowa, ponieważ jako mała dziewczynka siedziałam i słuchałam opowieści mojego świętej...