Cieszyła mnie myśl, że kupiłam sobie "Gorączke". Czytałam wiele pozytywnych opinii na jej temat, więc nieposiadanie jej w swojej domowej biblioteczce uważałam wręcz za grzech. I to śmiertelny! Urodzinowy zakup trzymałam bardzo długo na półce, aż z zapartym tchem wreszcie po nią sięgnęłam i zaczęłam czytać. Ale czy się nią tak zachwyciłam jak reszta? To się jeszcze okaże...

Główna bohaterka, Ewa Koretsky, to nastolatka nie dająca narzucić sobie czyjegoś zdania. Po raz kolejny zostaje wyrzucona ze szkoły za swoje przemyślane przewinienia. Odnajduję ona jednak placówkę, w której znajduję się coś, co ją przyciąga do tego miejsca. Wypełnia formularz i po jakimś czasie zostaje przyjęta na listę uczniów. Zdolna dziewczyna od razu przyzwyczaja się do nowego miejsca, lecz jej piękny sen jednak nie trwa długo. W jednej chwili odnalazła przyjaciółkę, by po przykrym zdarzeniu, jak zarazem trudnym, traci ją, zyskując wroga.
Pewnego dnia do prywatnej placówki St. Magdalene's trafia Sethos Leontis. Niezwykle zbudowany i niesamowicie przystojny łamie kobiece serca, tym samym intrygując swoim istnieniem Ewę. Nie wie ona jednak, że jest on przemieszczonym w czasie rzymskim gladiatorem i on widzi w niej swoją dawną ukochaną, która została zamordowana prawie dwa tysiące lat temu.

Ciekawa fabuła, prawda? To jeden z powodów, dzięki czemu sięgnęłam po książkę. Przemieszczanie w czasie, miłość sięgająca starożytności, życie gladiatorów... 3 w 1. Niczym kawa sprzedawana w sklepach w takiej samej kombinacji. Oczywiście w saszetkach nie znajdziemy sproszkowanego niewolnika, ale któż to wie.
Ewa jest dla mnie zbyt wydealizowana. Umie grać na gitarze, pięknie śpiewa, ma niesamowitą wiedzę i ciągnie ją ku ścisłym przedmiotom. Przyciąga swoją urodą uwagę chłopców, przez co staje się wrogiem numer jeden wśród dziewczyn. Szczyptą pieprzu do oka i soli na rany jest fakt, że ma trudną sytuację życiową, która zaś mi przypomniała pewną sagę. Chodzi mi oczywiście o "Naznaczoną" P.C. i Kristin Cast. Tam też główna bohaterka, Zoey Redbird, nie darzyła sympatią swojego "ojciacha". Te wszystkie zdolności były tak niesmaczne, że można było dostać mdłości. Zdawać się może, że autorka sama nie ma takich plusów i zaaplikowała je w swojej postaci. Nie wiem jaka jest prawda, więc nie bierzcie sobie tamtego zdania tak wprost do serca.
Sethos. Nasz cudowny gladiator. Twardy, a jednak miękki niczym papier Velvet. Miłość naprawdę potrafi szkodzić. Można to udowodnić na przykładzie tego oto rzymskiego niewolnika. Powiem szczerze, że sama bym chciała takiego chłopaka, lecz moje sny nigdy się nie spełnią, więc zostawię je tylko dla siebie.
Akcja toczy się na zmianę. Raz jesteśmy w współczesnej Anglii, a raz w starożytnym Londinium. Widzimy nasz aktualny świat, w którym rządzi nowoczesna technologia, mamy niemożliwie miliony perspektyw na przyszłość i życie bez niewolnictwa. Z drugiej strony lustra mamy spojrzenie na historyczną część naszego życia, gdzie kobiety nie miały decydującego głosu, walki gladiatorów były cudowną krwawą zabawą. Możemy się przyjrzeć jak wyglądało życie rzymskich niewolników wysyłanych do walk, ku uciesze rozwrzeszczanego tłumu.
Język, jakim posługuje się autorka, nie jest dla nas ciężki i z lekkością piórka można się rozkoszować tekstem zawartym na papierowych stronach "Gorączki".
Okładka cieszy oczy, nie można powiedzieć, że brakuję jej urody. Mimo, że nie powinno się na nią patrzeć to i tak jej widok nadaję smaczka książce. Znam wiele osób, które patrzą na okładki i wiem, że gdybym położyła przed nimi "Gorączkę" to na pewno by po nią sięgnęli.
W książce mamy proces obserwacji i poszukiwań, które są związane z tytułem tej pozycji. Jako, że nie znoszę biologii (chociaż w zawodówce jej nie mam) to i tak lekkie skrzywienie się ukazywało na mojej rozgorączkowanej twarzy.

Książka to przede wszystkim mała odskocznia od codzienności, która pozwala na zapoznanie się z tajnikami starożytnego Rzymu. Przeplatanie teraźniejszości z przeszłością bywa dla niektórych kłopotliwe, jednak da się to znieść, przez co "Gorączka" nie traci uroku dobrego czytadła. Końcówka, a zarazem brakokońcówka, wręcz nas zmusza, by czekać na następną część, by jeszcze raz przeżywać przygody z Ewą i jej ukochanym. Oczekiwałam zbyt wiele od tej książki, jednak nie mogę stwierdzić, że to totalna klapa. "Gorączka" ma w sobie ten urok, który nie pozwala przejść koło niej obojętnie.

Polecam ją wszystkim, którzy uwielbiają tego typu romanse, idealizm bohaterów. Idealna na zapełnienie pustych luk wolnego czasu, a w czasie świąt jego nam nie brakuję. Może nie jest to arcydzieło, lecz magia "Gorączki" działa na nas pozytywnie.

Moja ocena: 6,5/10

Cieszyła mnie myśl, że kupiłam sobie "Gorączke". Czytałam wiele pozytywnych opinii na jej temat, więc nieposiadanie jej w swojej domowej biblioteczce uważałam wręcz za grzech. I to śmiertelny! Urodzinowy zakup trzymałam bardzo długo na półce, aż z zapartym tchem wreszcie po nią sięgnęłam i zaczęłam czytać. Ale czy się nią tak zachwyciłam jak reszta? To się jeszcze...