"Bezsenność Jutki" to jedna z książek wchodzących w skład cyklu Wojny dorosłych - historie dzieci. Autorce udało się przedstawić bardzo trudny wojenny temat w taki sposób, aby był zrozumiały dla dzieci, a jednocześnie nie tak straszny, jak był w rzeczywistości. Maluchy mają jeszcze czas na drastyczne szczegóły.

Jutka mieszka z ciocią Esterą i dziadkiem Dawidem w łódzkim getcie. Dziewczynka nie wie, gdzie podziali się jej rodzice. Wie tylko, że wyjechali i długo nie wracają. Zastanawia się nad tym, jak zmieniło się jej życie i dlaczego te zmiany w ogóle nastąpiły. Niejasne sprawy związane z zamknięciem za murami getta, niemieckimi żołnierzami i coraz większymi ograniczeniami stara się tłumaczyć jej dziadek Dawid. Mężczyzna jest mądry i doświadczony. Cierpliwie odpowiada na niezliczone pytania wnuczki i uczy ją, jak przetrwać w getcie. Jutka ma również kolegów i koleżanki w swoim wieku, z którymi czasami wędruje tam, gdzie jej nie wolno. Oni również tłumaczą jej różne sytuacje, o których dziewczynka, chroniona przez dziadka, nie ma pojęcia.

Świat Jutki składa się z drobiazgów i mieszanki przeróżnych emocji. Niby normalna sprawa, można w ten sposób określić życie każdego dziecka. Jednak wojenna codzienność zaburzyła dzieciństwo wielu maluchów, w tym również Jutki. Dziewczynka obserwuje wszystko, co dzieje się wokół niej i próbuje zrozumieć, na miarę swoich możliwości. W jej otoczeniu pojawia się pewnego dnia bardzo inteligentny gawron, którego Jutka nazywa Wawelskim. Z czasem poznaje również kilkuletnią sąsiadkę, Basię, która mieszka po aryjskiej stronie, zaraz za murem getta. Ich przyjaźń jest bardzo ryzykowna, ale znajdują sposoby, aby chociaż przez chwilę pobawić się razem.

W getcie panuje wszechobecny głód i strach przed wywózką, przed śmiercią i utratą bliskich. Nadchodzi moment, w którym najważniejszy z Żydów w łódzkim getcie, Chaim Rumkowski, podejmuje decyzję o wywiezieniu z getta dzieci i osób starszych. Celem akcji pod nazwą "Wielka szpera" było pozbycie się osób niezdolnych do pracy. Jak potoczyły się losy Jutki i jej rodziny?

Mimo trudnego tematu w książce znajdują się również humorystyczne sytuacje i dialogi. Najwięcej optymizmu starał się wlać w świat dziewczynki dziadek. To dzięki niemu gawron Wawelski mógł zostać przyjacielem Jutki. To dziadek Dawid prowadził z wnuczką długie rozmowy nocą, kiedy oboje nie mogli zasnąć. I wreszcie to on nauczył ją i jej kolegów chować się w getcie, bawiąc się z nimi w chowanego.

W książce nie ma zbyt wielu szczegółów związanych z codziennością w getcie czy tradycji żydowskich. Myślę, że nie jest to konieczne. Gdyby autorka chciała umieścić ich w tekście zbyt wiele, książka mogłaby stać się dla dzieci zbyt trudna. Myślę, że zawarte tam informacje są wyważone i prezentują obraz wojny na wystarczającym dla małych czytelników poziomie. Na szczegóły przyjdzie jeszcze czas.

Zdecydowanie polecam cała serię książek Wojny dorosłych - historie dzieci.

"Bezsenność Jutki" to jedna z książek wchodzących w skład cyklu Wojny dorosłych - historie dzieci. Autorce udało się przedstawić bardzo trudny wojenny temat w taki sposób, aby był zrozumiały dla dzieci, a jednocześnie nie tak straszny, jak był w rzeczywistości. Maluchy mają jeszcze czas na drastyczne szczegóły.

Jutka mieszka z ciocią Esterą i dziadkiem Dawidem w łódzkim...

Fajna książka. Szybko się czyta.

Fajna książka. Szybko się czyta.

Bardzo wzruszająca książka tym bardziej że napisana z punktu widzenia dziecka.

Bardzo wzruszająca książka tym bardziej że napisana z punktu widzenia dziecka.

Dorota Combrzyńska-Nogala Bessenność Jutki, kolejna książka z cyklu Wojny dorosłych - Historie dzieci. Uzupełniłam o nią niedawno swoją mini kolekcję. Kilkuletnia Jutka trafia wraz z dziadkiem i ciocią do łódzkiego getta, zastanawiając się przez cały czas, dlaczego nie ma przy niej rodziców. Trudny i niezrozumiały dla dziecka pobyt za murami stara się rozświetlić dziewczynce zawsze optymistycznie nastawiony do świata dziadek, opowiadając różne niesamowite historie z mitologii greckiej. Poza kilkorgiem innych dzieci, z którymi w międzyczasie się zapoznaje, w pobycie towarzyszy jej również oswojony, inteligentny i bardzo zabawny gawron nazwany Wawelskim. Dzieci znają w getcie każdy zaułek, potrafią nagle zapaść się pod ziemię, wiedzą komu mogą zaufać i że z przejeżdżającego przez getto ulica Zgierską tramwaju mogą czasem wypadać niezwykłe pakunki. Pewnego dnia Jutka poznaje również Basię, widzianą z okna dziewczynkę w podobnym wieku, która mieszka po drugiej stronie muru. Jej dziadek gotów jest zrobić wszystko, żeby uratować swoją ukochaną wnuczkę.

To kolejna poświęcona trudnej tematyce wojennej książka w tej serii. Chwytająca za serce, bo przecież dzieci nie rozumiały, dlaczego nagle zostało im odebrane szczęśliwe dzieciństwo, które z dnia na dzień zostało zamienione na pełen strachu pobyt w getcie. Z dnia na dzień musiały dorosnąć. Mimo codziennego strachu dbały jednak z pomocą bliskich o swój mały dziecięcy świat, jakże inny od poprzedniego. Wartościowa, niosąca nadzieję literacka lekcja historii, dla dzieci oraz dorosłych.

Dorota Combrzyńska-Nogala Bessenność Jutki, kolejna książka z cyklu Wojny dorosłych - Historie dzieci. Uzupełniłam o nią niedawno swoją mini kolekcję. Kilkuletnia Jutka trafia wraz z dziadkiem i ciocią do łódzkiego getta, zastanawiając się przez cały czas, dlaczego nie ma przy niej rodziców. Trudny i niezrozumiały dla dziecka pobyt za murami stara się rozświetlić...

„Bezsenność Jutki” - Dorota Cembrzyńska Rogala. Ilustracje Joanna Rusinek.
.
Książka otrzymała nagrodę „Książka Przyjazna Dziecku” oraz wyróżnienie w konkursie IBBY na Książkę Roku 2012. (IBBY Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych; International Board on Books for Young People).
.
Publikacja wydana z okazji 70-tej rocznicy przeprowadzenia „szpery” w getcie łódzkim - pod patronatem honorowym Rzecznika Praw Dziecka.
.
„Wielka Szpera” (pomiędzy 5 a 12 września 1942 roku) była najtragiczniejszą akcją w dziejach getta, w wyniku której 15 tyś. dzieci (poniżej 10 roku życia),ludzie starsi, chorzy i nie nadający się do pracy - zostali wysiedleni do obozu zagłady, gdzie - wszyscy ZGINĘLI!.
.
„Bezsenność Jutki” - to opowieść o małej dziewczynce, która wraz z dziadkiem i ciotką przebywa w Litzmannstadt Ghetto. Jest bardzo dzielna, szuka zawsze tych pozytywnych stron swojego losu (mimo głodu, śmierci i choroby. Nie poddaje się złym nastrojom. Pocieszenie odnajduje w przyjaźni z ptakiem (gawron) o imieniu Wawelski, zabawach z innymi dziećmi i pięknych opowieściach dziadka. Udaje się jej również nawiązać przyjaźń z dziewczynką Basią - żyjącą po TEJ drugiej stronie muru.
.
To obraz wojny, getta widziany oczyma małego dziecka. To inne życie. Życie bez lalki, zabawek. Życie bez jedzenia. Życie w strachu. Życie bez rodziców. Życie, którego jutro może już nie być…. Życie z piętnem wojny.
.
Osobiście trochę „czegoś i mi zabrakło lub jest zbyt mało. Nie ma Gwiazdy Dawida, nie ma koszerności, nie ma zbyt wiele kultury żydowskiej. Niemniej jednak, warto po nią sięgnąć, warto przeczytać samemu i dziecku. Warto wiedzieć i znać. Warto aby dziecko rozumiało i doceniało bezpieczeństwo. To tragizm historii, której zbyt wielu z nas już nie pamięta.

„Bezsenność Jutki” - Dorota Cembrzyńska Rogala. Ilustracje Joanna Rusinek.
.
Książka otrzymała nagrodę „Książka Przyjazna Dziecku” oraz wyróżnienie w konkursie IBBY na Książkę Roku 2012. (IBBY Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych; International Board on Books for Young People).
.
Publikacja wydana z okazji 70-tej rocznicy przeprowadzenia „szpery” w getcie łódzkim -...

Wspaniale wydana książka, przy której trudno się nie wzruszyć, zabawne i pouczające opowieści dziadka, niesamowicie utalentowany Wawelski, spojrzenie na życie w gettcie oczami dzieci i dorosłych. Ksiażka warta przeczytania.

Wspaniale wydana książka, przy której trudno się nie wzruszyć, zabawne i pouczające opowieści dziadka, niesamowicie utalentowany Wawelski, spojrzenie na życie w gettcie oczami dzieci i dorosłych. Ksiażka warta przeczytania.

Żydówka Jutka zaprzyjaźnia się z Polką mieszkającą poza murem odgradzającym łódzkie getto. Dziewczynki zaczynają szukać jasnych chwil na tle ciemnej rzeczywistości. Litzmannstadt Ghetto to bowiem nic innego jak głód, choroby i ciężkie wybory.

Jak żyje się w takich warunkach?
Czy w takich czasach jest szansa na zaznanie choć odrobiny wolności?

Żydówka Jutka zaprzyjaźnia się z Polką mieszkającą poza murem odgradzającym łódzkie getto. Dziewczynki zaczynają szukać jasnych chwil na tle ciemnej rzeczywistości. Litzmannstadt Ghetto to bowiem nic innego jak głód, choroby i ciężkie wybory.

Jak żyje się w takich warunkach?
Czy w takich czasach jest szansa na zaznanie choć odrobiny wolności?

Książka przypomina o łódzkim getcie i Wielkiej Szperze w wyniku której wywieziono stamtąd 15000 osób niezdolnych do pracy. Dzieci, starcy, chorzy.... oni wszyscy zginęli - 20 tys. osób, w tym prawie wszystkie dzieci poniżej 10 roku życia. To swego rodzaju literackie nawiązanie do 70 rocznicy tamtejszych dramatycznych wydarzeń.

Autorka unika dosłowności jednocześnie przemycając wiele prawdy. Przedstawia obraz getta i wojnę widziane oczami dziecka. Skrawki wspomnień, dziecięcych zabaw, rozmowy o jedzeniu, które spada "z tramwaju", przyjaźń z gawronem, przyjaciele: Josek, Jana, Chaja...
Dobrzy niemieccy strażnicy i źli żydowscy policjanci, dzieci zadbane i pozostawione same sobie, polska dziewczyna tuż zza muru...
Kogoś wywieziono i już nie wróci, innego zastrzelono, ktoś spuchł z głodu, inny skoczył na druty... To mocne ale prawdzie akcenty.

Smutek i radość dzieciństwa w getcie mieszają się ze sobą. Przypominają jak odebrano dzieciństwo i co odebrała wojna. Dzieciństwo bez dzieciństwa. Życie bez życia. Historia zmierzająca ku wydarzeniom czarnych dni - wydarzeniom, którym niewielu udało się przetrwać.

Mimo iż to opowieść o getcie żydowskim, autorka przemyciła niewiele elementów kultury żydowskiej np. rozterki czy lepiej zjeść wieprzowinę czy umrzeć i wyliczanki w jidisz - nie przeczytacie o Gwieździe Dawida, która w Łodzi kojarzy się z wojną klubów piłkarskich.
Tylko język jak na siedmiolatkę i jej towarzyszy wydał mi się zbyt poważny i trudny, bo to ich oczami oglądamy tamtejszą rzeczywistość. Niemniej to poruszająca lektura, która pokazuje więcej prawdy o wojnie, niż nie jeden film okrzyknięty hitem. Być może pomoze zrozumieć tamtejsze wydarzenia, jednak mam wrażenie, że nie jest dla każdego i nie na każdy czas. To od rodziców będzie zależeć kiedy po nią sięgnąć i jakiemu dziecku przeczytać.

Książka przypomina o łódzkim getcie i Wielkiej Szperze w wyniku której wywieziono stamtąd 15000 osób niezdolnych do pracy. Dzieci, starcy, chorzy.... oni wszyscy zginęli - 20 tys. osób, w tym prawie wszystkie dzieci poniżej 10 roku życia. To swego rodzaju literackie nawiązanie do 70 rocznicy tamtejszych dramatycznych wydarzeń.

Autorka unika dosłowności jednocześnie...

"Bezsenność Jutki"to kolejna historia z czasów II Wojny Światowej, autorka przenosi czytelnika do getta Łódzkiego, które powstało na terenie biednych dzielnic Łodzi - Bałut i Starego Miasta. Na ten niewielki kawałek miasta Niemcy wcisnęli 160 000 Żydów z całej Europy. Jak w większości takich miejsc warunki były tragiczne, a Żydzi traktowani byli jako tania siła robocza w fabrykach, albo "czekali" na wywózki do obozów zagłady.

Ludzie cierpieli z powodu braku pożywienia, zimna i chorób typowych w takich sytuacjach. W 1940 roku Niemcy chcieli się pozbyć części niezdolnych do pracy Żydów, zwłaszcza starców i dzieci, dlatego poprzez przewodniczącego Żydowskiej Rady Starszych - Chaima Rumkowskiego - zaapelowali do mieszkańców getta żeby dobrowolnie oddali tych najsłabszych. Przewodniczący zgodził się na ten akt samozagłady, bo w swojej naiwności był przekonany, że uratuje przy selekcji więcej ludzi niż zrobiliby to Niemcy. Nie udało się, po bardzo drobiazgowej segregacji do obozu w Chełmnie na Nerem wywieziono 15 000 osób w tym prawie sześć tysięcy dzieci poniżej 10 roku życia. Akcja nazywała się "Wielką szperą".

Bohaterka książki to Jutka, kilkuletnia dziewczynka, która dziwi się "nowej" rzeczywistości. Nie może spać, często nie ma co jeść, bywa jej zimno, ale najsmutniejsze jest to, że nie ma mamy i taty, którzy gdzieś zniknęli. Żyje na zamkniętym drutem kolczastym terenie z dziadkiem i ciocią Esterą. Dziadek dentysta od pokoleń dba o rodzinę jak może, przygotowuje posiłki, robi ciepłą odzież, naprawia buty, przyjmuje pacjentów. Ciocia całymi dniami bardzo ciężko pracuje. Jutka spotyka się z koleżankami i kolegami, czasami chodzi popatrzeć na tramwaj przejeżdżający przez getto, z którego czasem pasażerowie wyrzucają jedzenie. Często bawią się w chowanego albo poszukują węgla i drewnianych ścinków na opał. Jutka uwielbia też opowieści dziadka, którymi ten "karmi" ją przed snem, najbardziej podoba jej się ta o Minotaurze. Jutka ma też przyjaciela gawrona, któremu dała na imię Wawelski. Dziewczynka zazdrościła ptakom, bo miały skrzydła i mogły uciec z takiego miejsca jak to. Wawelski jednak jej nie opuszczał, ostrzegał ją przed niebezpieczeństwami, czasem bawił a najczęściej towarzyszył. Kiedy Niemcy kazali pracować nawet małym dzieciom, dziadek przeniósł ich rodzinę do małego i starego domku na granicy getta. Tam Jutka poznała Basię mieszkającą po drugiej stronie drutów. Dziewczynki zaprzyjaźniły się, czasem nawet spotykały się pod drutami. Pewnego dnia jej kolega Josek przyniósł wiadomość, o tym że Przewodniczący gminy na polecenie Niemców wybiera starców i dzieci do wywózki. Dziadek postanowił ratować córkę i wnuczkę, za ostatnie pieniądze zorganizował ich szmugiel za granice getta. Nie było to łatwe, ale udało się, niestety to był jeden z nielicznych przypadków ocalenia.

Autorka opisała bardzo przystępnie tragiczne losy Żydów z getta Łódzkiego. Uchwyciła tragizm człowieka i sytuacji. Przypomniała historię, o której może już mniej się pamięta, a na pewno mniej mówi.

"Bezsenność Jutki"to kolejna historia z czasów II Wojny Światowej, autorka przenosi czytelnika do getta Łódzkiego, które powstało na terenie biednych dzielnic Łodzi - Bałut i Starego Miasta. Na ten niewielki kawałek miasta Niemcy wcisnęli 160 000 Żydów z całej Europy. Jak w większości takich miejsc warunki były tragiczne, a Żydzi traktowani byli jako tania siła robocza w...

Bardzo fajna książka opowiadająca o wojnie.

Bardzo fajna książka opowiadająca o wojnie.