Ja wiem, że nie jestem grupą docelową tej książeczki i nawet słówka nie powinnam powiedzieć, ale...

Olaboga, jakże drętwo spisana fascynująca historia. Wszystkie wątki potraktowane po łebkach. Zamiast uświadamiać, mam wrażenie, że książka wprowadza raczej chaos w umyśle dziecka. Pomieszanie z poplątaniem, a nic nie jest tak do końca wyjaśnione.

No nie. Jak cenię pozycje z tej serii, tak tej nie polecam.

Ja wiem, że nie jestem grupą docelową tej książeczki i nawet słówka nie powinnam powiedzieć, ale...

Olaboga, jakże drętwo spisana fascynująca historia. Wszystkie wątki potraktowane po łebkach. Zamiast uświadamiać, mam wrażenie, że książka wprowadza raczej chaos w umyśle dziecka. Pomieszanie z poplątaniem, a nic nie jest tak do końca wyjaśnione.

No nie. Jak cenię pozycje z...

Jest to kolejna pozycja, przybliżająca dzieciom tematykę wojenną, którą miałam ochotę przeczytać. Nie wiem dlaczego, ale ciągnie mnie do literatury dla młodszego czytelnika, choć czasy dziecięce mam już za sobą.

Mimo to, zachwycam się ilustracjami, historią i prostym, lecz wzbudzającym emocje językiem.

Jest to kolejna pozycja, przybliżająca dzieciom tematykę wojenną, którą miałam ochotę przeczytać. Nie wiem dlaczego, ale ciągnie mnie do literatury dla młodszego czytelnika, choć czasy dziecięce mam już za sobą.

Mimo to, zachwycam się ilustracjami, historią i prostym, lecz wzbudzającym emocje językiem.

Wiem na pewno, że są wśród nas osoby, które pragną przybliżyć dorastającemu dziecku tematykę wojny i okupacji. Bardzo to dla nich jest ważne i potrzebne. I są też przedstawiciele młodych czytelników żywo zainteresowani tematem, który z upływem czasu ukazuje coraz to nowe oblicza.
U nas różnie z tym uświadamianiem ośmiolatki bywa, ponieważ o ile ja uwielbiam powieści dotyczące czasów wojny, o tyle mój ośmioletni wrażliwiec nie za bardzo chce słyszeć o śmierci, rozdzielaniu dzieci od rodziców, getcie, głodzie i walce o przetrwanie.
Dlatego najpierw zwróciła uwagę na okładkę „Niedokończonej opowieści Pepe”, gdzie dwie dziewczynki trzymają się za ręce. Następnie nadszedł czas na studiowanie prawdziwych fotografii z pierwszej strony i przemyślenia dotyczące książek, których bohaterowie istnieli (a może jeszcze istnieją) naprawdę i że opisana historia rzeczywiście się wydarzyła. A potem usłyszałam wyczekiwane „To ja to teraz będę czytała, mamo”. Miód na moje serce!
Kolejna seria Wydawnictwa Literatura, którą mamy przyjemność przedstawić powstała w 2010 roku i nazywa się „Wojny dorosłych-historie dzieci”. W przystępny, możliwie jak najbardziej delikatny sposób przekazuje młodemu czytelnikowi temat wojny. Bohaterami są głównie dzieci poddane wojennej zawierusze; te starsze, przerażone i zagubione i te młodsze, jeszcze nie całkiem zdające sobie sprawę z przerażających czasów, w których przyszło im żyć. Czytające dzieciaki ogromnie się z tymi bohaterami utożsamiają!
„Niedokończona opowieść Pepe” to historia z dziecięcych lat Eulalii Gutkowskiej (Lali),która wraz z mamą mieszkała w pięknym domu na Wołyniu w wielokulturowej społeczności. Żydzi, Ukraińcy, Polacy, Niemcy i Czesi…wszyscy żyli w zgodzie i przyjaźni do czasów II wojny światowej. Właśnie wtedy beztroskie do tej pory dzieciństwo naszej bohaterki gwałtownie się skończyło. Jej mama, Agnieszka Żochowska, wykształcona i podejmująca odważne decyzje przyjęła pod swój dach małą żydówkę Pepe, uciekinierkę z getta i ze wszystkich sił chroniła obie dziewczynki przed Niemcami i ukraińskimi nacjonalistami. W tym trudnym czasie Lala zyskała siostrę i prawdziwą przyjaciółkę.
Przeczytałyśmy w ciągu jednego popołudnia! Prawdziwa historia dwójki dzieci przeplatana baśniami i legendami naprawdę nas wzruszyła. Przyznam, że odetchnęłam z ulgą, ponieważ moje wiadomości dotyczące sytuacji na Wołyniu nie są raczej przeznaczone dla uszu dziecka, a tu miałam jak na talerzu nakreśloną sytuację – delikatnie, ale klarownie. Z wrażliwością i subtelnie, wywołując powagę i zrozumienie w oczach czytelnika i jednocześnie oszczędzając mu uczucia strachu. Język jest prosty, zrozumiały. To taka trochę opowieść, trochę relacja. Wspaniała do przeczytania na lekcji i idealna do rozmowy o tych latach i sytuacjach, których my, Polacy, nigdy nie powinniśmy zamiatać pod dywan!

Wiem na pewno, że są wśród nas osoby, które pragną przybliżyć dorastającemu dziecku tematykę wojny i okupacji. Bardzo to dla nich jest ważne i potrzebne. I są też przedstawiciele młodych czytelników żywo zainteresowani tematem, który z upływem czasu ukazuje coraz to nowe oblicza.
U nas różnie z tym uświadamianiem ośmiolatki bywa, ponieważ o ile ja uwielbiam powieści...

Fajna książka. Szybko się czyta.

Fajna książka. Szybko się czyta.