Moja przygoda z tą książką jest dość ciekawa. Kupiłem ją w ramach randki w ciemno w księgarni Tak Czytam, kiedy pojechałem na jednodniowy wypad do Lublina. Zachęcił mnie cytat opisujący zawartość papieru pakowego - mowa była o outsiderach, jedzeniu i Łodzi. Czyż to nie brzmi wspaniale? Kiedy ją odpakowałem, nieco się zawiodłem. Pomimo przepięknej okładki, nie kojarzyłem tytułu, autorki, a nawet wydawnictwa. Jakie jednak było moje zdziwienie, kiedy "Restaurant Day" zacząłem czytać!

Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Zaczęła się dosyć niewinnie, bo opisaniem historii trzech ludzi. Jest więc Helena, z której Niestety Matka chciała zrobić primabalerinę (bo sama przez wypadek nią nie została); Adam Moritz, ekscentryczny starszy pan, który mieszka we Francji i często zmienia domy; Franciszek Czajka, student, który razem z ojcem włóczy się po kraju i świecie.

Już od pierwszej strony wiedziałem, że Dorota Combrzyńska-Nogala zaserwuje mi coś prześwietnego. Zaczęło się z wysokiego C, bo od żartów na temat wagi i wulgaryzmów. Wtedy dotarło do mnie, że zdecydowanie nie będę się nudził!

Autorka jest polonistką i surdopedagożką. To czuć od pierwszego słowa. W książce jest wiele ciekawych, edukujących myśli związanych z psychologią. Jakby autorka próbowała czytelnika czegoś nauczyć. Jest to dosłowne i jednocześnie bardzo zgrabne. W jakiś sposób ujęło mnie jej pedagogiczne podejście i proste myśli.

"Restaurant Day" zdecydowanie odbiega od wszelkich schematów. Wspaniale czyta się książkę, w której świat jest świetnie wykreowany, a dodatkowo historia spina się w każdym szczególe. Zaczęła się beztrosko i w zadziwiający, niezauważalny sposób, płynnie przeszła do poważniejszych tematów. Pamięć, trauma, wyparcie, radzenie sobie z problemami, Holokaust to tylko niektóre z nich.

Wielkim plusem jest także kreacja postaci. Wszystkie są tak od siebie różne, a jednak w jakiś sposób podobne. Fascynujące jest obserwowanie, jak pomiędzy nimi rodzi się więź, czy może nawet platoniczna, przyjacielska miłość. Wszystko jest niesamowicie sprawne i subtelne. Przyjemnością jest towarzyszenie Frankowi w odkrywaniu swoich korzeniu, bólem współprzeżywanie życia z Heleną i historii Adama. Współcześnie to wielka sztuka tak dobrze skonstruować bohaterów.

"Restaurant Day" Doroty Combrzyńskiej-Nogali to wielkie lipcowe zaskoczenie. Pozytywne, oczywiście! Moja wysoka ocena jest pewnie trochę spowodowana tym, że nie spodziewałem się od tej pozycji zbyt wiele, ale nie powiem, że fajnie jest się zdziwić i dostać coś naprawdę dobrego. Mam nadzieję, że to nie ostatnia przeczytana przeze mnie książka tej autorki i wydawnictwa :).

Moja przygoda z tą książką jest dość ciekawa. Kupiłem ją w ramach randki w ciemno w księgarni Tak Czytam, kiedy pojechałem na jednodniowy wypad do Lublina. Zachęcił mnie cytat opisujący zawartość papieru pakowego - mowa była o outsiderach, jedzeniu i Łodzi. Czyż to nie brzmi wspaniale? Kiedy ją odpakowałem, nieco się zawiodłem. Pomimo przepięknej okładki, nie kojarzyłem...

Opowiedziana tu historia dalece odbiega od znanych schematów czytadełek.
Trzy ludzkie strefy komfortu, trzy osobowości, trzy różne historie. Co je łączy? - trauma, ale i syndrom wyparcia. Podstawą wszystkiego jest pamięć, która nie jest tą, o jakiej myślimy. Już dziś naukowcy pokazują, że jeśli nam się wydaje, że coś doskonale pamiętamy i że tak właśnie było - to mylimy się.
Książka jest też o tym, jak radzimy sobie z tym problemem. Czy naprawdę kulinaria są jednym ze środków, który wspiera nas w tych trudnych chwilach? Pomaga rozwiązać problemy? Czy może jest tylko formą protezy?
Choć pewne partie książki budziły moją złość, to całość podobała mi się. Bohaterowie, skrajnie różni, pomogli spojrzeć też na moją pamięć z innej perspektywy. Nauczyli pokory wobec tego obszaru.
Polecam.

Opowiedziana tu historia dalece odbiega od znanych schematów czytadełek.
Trzy ludzkie strefy komfortu, trzy osobowości, trzy różne historie. Co je łączy? - trauma, ale i syndrom wyparcia. Podstawą wszystkiego jest pamięć, która nie jest tą, o jakiej myślimy. Już dziś naukowcy pokazują, że jeśli nam się wydaje, że coś doskonale pamiętamy i że tak właśnie było - to mylimy...

Autorka porusza istotne problemy. Jednym z nich jest toksyczna relacja matki i córki, w której dominują wymagania matki, oczekiwanie realizacji przez córkę niespełnionych marzeń matki. Kolejnym jest poczucie osamotnienia, wyobcowania i konieczność rozliczenia się z przeszłością. Zamknięcia pewnych rozdziałow w życiu.
Bohaterowie mimo róznych doświadczeń odnajdują w sobie pokrewne dusze i wspolną pasję - miłość do dobrego jedzenia.

Autorka porusza istotne problemy. Jednym z nich jest toksyczna relacja matki i córki, w której dominują wymagania matki, oczekiwanie realizacji przez córkę niespełnionych marzeń matki. Kolejnym jest poczucie osamotnienia, wyobcowania i konieczność rozliczenia się z przeszłością. Zamknięcia pewnych rozdziałow w życiu.
Bohaterowie mimo róznych doświadczeń odnajdują w sobie...

Bardzo zaskakująca książka. Mówi o samotności, trudnej przeszłości i rozliczeniu się z nią. Wszystko otoczone jest dobrym jedzeniem i niesie mimo wszystko nadzieję.

Bardzo zaskakująca książka. Mówi o samotności, trudnej przeszłości i rozliczeniu się z nią. Wszystko otoczone jest dobrym jedzeniem i niesie mimo wszystko nadzieję.

Opowieść o samotnych ludziach, którzy muszą rozliczyć się z przeszłością aby zacząć od nowa. I całej trójce się to udaje :) Bardzo dobry psychologiczny rys postaci. Książka wciąga, czyta się ją błyskawicznie. Polecam!

Opowieść o samotnych ludziach, którzy muszą rozliczyć się z przeszłością aby zacząć od nowa. I całej trójce się to udaje :) Bardzo dobry psychologiczny rys postaci. Książka wciąga, czyta się ją błyskawicznie. Polecam!

Książka mnie zauroczyła. Zaczyna się niewinnie ale wsysa czytelnika kartka po kartce. Jest to opowieść o samotnych ludziach, którzy pragną poznać swoją przeszłość i siebie samych. Lektura zapada w pamięci. I o to chodzi w książkach.

Książka mnie zauroczyła. Zaczyna się niewinnie ale wsysa czytelnika kartka po kartce. Jest to opowieść o samotnych ludziach, którzy pragną poznać swoją przeszłość i siebie samych. Lektura zapada w pamięci. I o to chodzi w książkach.