Książka ta w sposób bardzo interesujący przedstawia intelektualne elity XII-wiecznej Europy. Słynna historia miłosna Abelarda i Heloizy zajmuje w ten panoramie poczesne miejsce, ale wcale nie dominuje nad całością narracji (co uważam za słuszny wybór). Para tytułowych bohaterów zostaje ukazana z wielu stron. Życie, duchowość, twórczość literacka, spory naukowe i doktrynalne. Całość jest naprawdę piękną panoramą kulturową średniowiecznej Europy w pierwszej połowie XII wieku. Dodatkowym atutem książki jest klarowność narracji i ciekawy język. Régine Pernoud była nie tylko wybitną mediewistką, ale także dobrą pisarką i - co każdy czytelnik przyzna - jej monografie po prostu dobrze się czyta. „Heloiza i Abelard” (myślę, że kolejność tytułowych postaci powinna być odwrócona) to bardzo dobra książka o średniowieczu. O średniowieczu zaprezentowanym nie przez pryzmat wojen i traktatów pokojowych, ale z perspektywy szeroko pojętej historii kultury i z perspektywy... miłości.

Tomasz Babnis

Książka ta w sposób bardzo interesujący przedstawia intelektualne elity XII-wiecznej Europy. Słynna historia miłosna Abelarda i Heloizy zajmuje w ten panoramie poczesne miejsce, ale wcale nie dominuje nad całością narracji (co uważam za słuszny wybór). Para tytułowych bohaterów zostaje ukazana z wielu stron. Życie, duchowość, twórczość literacka, spory naukowe i...