Jedna z najprzyjemniejszych biografii, język tak dobry, że aż chce się czytać. Richelieugo przeczytałem jakoś 4-5 razy w życiu i niewątpliwie wielokrotnie jeszcze przeczytam. Doskonale wyważona, refleksje historyczne obecne, jednak (tak jak powinno być w biografii) dzieło pozostaje centralnie skupione na opisywanej postaci. Obowiązkowe dla nowożytników.
Jedyny wielki minus to całkiem spore błędy, uproszczenia i przestarzałe opinie w tematyce wojny trzydziestoletniej.

Jedna z najprzyjemniejszych biografii, język tak dobry, że aż chce się czytać. Richelieugo przeczytałem jakoś 4-5 razy w życiu i niewątpliwie wielokrotnie jeszcze przeczytam. Doskonale wyważona, refleksje historyczne obecne, jednak (tak jak powinno być w biografii) dzieło pozostaje centralnie skupione na opisywanej postaci. Obowiązkowe dla nowożytników.
Jedyny wielki minus...

Plusem książki jest język, jest po prostu dobrze napisana. Niestety autor wikła się w zbyt dalekie refleksje historyczne i postać kardynała Armanda-Jean du Plessis de Richelieu umyka. Kardynał był postacią wybitną. Nie można mu zarzucać, że zniszczył państwo w państwie jakim była twierdza hugenotów w La Rochell. Prostestanci go za to nienawidzą. Ale i katolicy np. Adam Wielomski zarzucają mu, że nie uznawał bezwzględnie prymatu Rzymu nad królem i państwem, uznawał go tylko pod względem duchowym. No cóż, jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim dogodził :)

Plusem książki jest język, jest po prostu dobrze napisana. Niestety autor wikła się w zbyt dalekie refleksje historyczne i postać kardynała Armanda-Jean du Plessis de Richelieu umyka. Kardynał był postacią wybitną. Nie można mu zarzucać, że zniszczył państwo w państwie jakim była twierdza hugenotów w La Rochell. Prostestanci go za to nienawidzą. Ale i katolicy np. Adam...

Mało o kim można powiedzieć – człowiek orkiestra, do Richelieu to określanie pasuje w pełni. Niezwykła osobowość i niesamowita historia drugiego człowieka w królestwie, świetnie opowiedziana przez prof. Baszkiewicza. Rzadko kiedy udaje się połączyć akademicką dokładność z ciekawą opowieścią, tak by powstało naprawdę pasjonujące dzieło. Choć jest to biografia kardynała, to Baszkiewicz kreśli szeroką panorą ówczesnej Francji oraz Europy pogrążonej w wojnie trzydziestoletniej. Dla mnie Richelieu to siedemnastowieczny Bismarck, tym ciekawszą więc miałem lekturę przyglądając się jak się robi politykę.

Mało o kim można powiedzieć – człowiek orkiestra, do Richelieu to określanie pasuje w pełni. Niezwykła osobowość i niesamowita historia drugiego człowieka w królestwie, świetnie opowiedziana przez prof. Baszkiewicza. Rzadko kiedy udaje się połączyć akademicką dokładność z ciekawą opowieścią, tak by powstało naprawdę pasjonujące dzieło. Choć jest to biografia kardynała, to...

Baszkiewicz znany był z rzetelności i również w przypadku biografii pierwszego dyplomaty z prawdziwego zdarzenia spisał się bez zastrzeżeń. Aczkolwiek widać gołym okiem, że największą miłością autor obdarzył Wielka Rewolucję. "Richelieu" stanowi obowiązkową pozycję dla zainteresowanych Francją, polityką i historią nowożytną.

Baszkiewicz znany był z rzetelności i również w przypadku biografii pierwszego dyplomaty z prawdziwego zdarzenia spisał się bez zastrzeżeń. Aczkolwiek widać gołym okiem, że największą miłością autor obdarzył Wielka Rewolucję. "Richelieu" stanowi obowiązkową pozycję dla zainteresowanych Francją, polityką i historią nowożytną.

Książka Jana Baszkiewicza traktująca o życiu pierwszego ministra Francji, Armanda Richelieu, utrzymana jest w niezwykle profesjonalnym, wprost akademickim tonie. Dzięki temu książka w pełni zasługuje na miano monumentalnego dzieła historycznego. Minusem jest jednak zbyt głębokie wchodzenie w niuanse epoki, w której działał makiaweliczny kardynał oraz mnogość postaci, z których każda jest mniej lub bardziej scharakteryzowana. Jestem historykiem i lubię profesjonalne monografie, ale kazuistyczna historia Francji z XVII w. nie jest moim konikiem. Z tego okresu historycznego bardziej wolę heroiczną epokę walk naszych sarmacki opoi i hulaków. Kardynał Richelie jest znany w kulturze masowej głównie dzięki książce Aleksandra Dumasa „Trzej Muszkieterowie”, gdzie został przedstawiony jako złowroga, bezlitosna „bestia” polityczna. Prawda jednak była taka, że nasz purpurat, wywodzący się ze zubożałej szlachty, dla zrobienia kariery wstąpił w stanu duchowny, cynicznie i metodycznie wykorzystywał przywileje osoby duchownej, aby sięgnąć po najwyższą władzę. Nie jest to postać ani barwna, ani oryginalna. Ot, taki skuteczny macher polityczny, który intrygami, szantażem, wiarołomstwem i sprytem politycznym wyrąbywał swoją pozycję w historii Francji. Jego największe triumfy militarne są odnotowane w bratobójczych wojnach domowych, które podkopały potęgę kraju i całego narodu. Jednak z drugiej strony stworzył on podwaliny pod hiper absolutyzm Ludwika IV oraz przyszły rozwój gospodarczy scentralizowanego Państwa.

Książka Jana Baszkiewicza traktująca o życiu pierwszego ministra Francji, Armanda Richelieu, utrzymana jest w niezwykle profesjonalnym, wprost akademickim tonie. Dzięki temu książka w pełni zasługuje na miano monumentalnego dzieła historycznego. Minusem jest jednak zbyt głębokie wchodzenie w niuanse epoki, w której działał makiaweliczny kardynał oraz mnogość postaci, z...

Jeżeli ktoś już słyszał o kardynale Richelieu i nie koniecznie była to lekcja historii, to zapewne kojarzy tę postać z którymś z filmów powstałych na podstawie powieści A. Dumas „Trzej muszkieterowie”. Trzeba przyznać, że powieściopisarz wykonał kawał ‘dobrej’ roboty w utrwaleniu czarnej legendy demonicznego purpurata. J. Baszkiewicz przywraca mu bardziej ludzką postać, wybitnego polityka, lecz również człowieka wahającego się , popełniającego błędy, któremu pomagały korzystne zbiegi okoliczności i większe nawet niezdecydowanie jego wrogów. Autor dokonał wszelkich starań aby opisać jak najwierniej zarówno Eminencję jak też bogatą w wydarzenia i barwną epokę.

Jeżeli ktoś już słyszał o kardynale Richelieu i nie koniecznie była to lekcja historii, to zapewne kojarzy tę postać z którymś z filmów powstałych na podstawie powieści A. Dumas „Trzej muszkieterowie”. Trzeba przyznać, że powieściopisarz wykonał kawał ‘dobrej’ roboty w utrwaleniu czarnej legendy demonicznego purpurata. J. Baszkiewicz przywraca mu bardziej ludzką postać,...

No szału to tu nie było... Czasami sięgam po takie pozycje i czytam je długo po parę stron (jak podręcznik),jednak w tym przypadku to była kompletna strata czasu. Oprócz ciekawych informacji przesyt opinii autora spowodował, że po prostu nie chciało mi się tego gniota kończyć...
No ale mimo usilnych starać nie książki wygrałem z nią i pokonałem :D więc daję jej dwie gwiazdki! A co!

No szału to tu nie było... Czasami sięgam po takie pozycje i czytam je długo po parę stron (jak podręcznik),jednak w tym przypadku to była kompletna strata czasu. Oprócz ciekawych informacji przesyt opinii autora spowodował, że po prostu nie chciało mi się tego gniota kończyć...
No ale mimo usilnych starać nie książki wygrałem z nią i pokonałem :D więc daję jej dwie...

Monumentalna biografia Kardynała, która oprócz przedstawienia losów samej jego osoby, przedstawia również dzieje Francji jak i pogrążonej w wojnie trzydziestoletniej Europy. Autor wykonał wręcz benedyktyńską pracę opierając się na wielkiej ilości źródeł - treść pamiętników, listów dyplomatycznych, książek, gazet i materiałów propagandowych (chociażby pamfletów pisanych zarówno na zlecenie Kardynała jak i tych przeciwko niemu) pozwala na rozszerzenie perspektywy i lepsze zrozumienie tamtych czasów. Mnogość użytych źródeł, w żaden sposób nie wpływa na lekkość pióra autora. Baszkiewicz rzetelnie stara się przedstawiać fakty, odnosząc się również do mitów i legend (potwierdzając lub obalając je). Styl i język użyte w książce sprawiają, że czyta się ją z przyjemnością, a zasób słownictwa nawet u doświadczonego czytelnika wzrasta. Wielką zaletą jest wskazywanie źródeł poglądów Kardynała w przeszłości (wzorców średniowiecza, Machiavellego) jak i przedstawianie dalszych losów idei i bohaterów opowieści (sympatyczne było odnoszenie rzeczywistych zdarzeń i postaci do ich opisów np. w powieściach Dumasa). W biografii przedstawiono również mechanizmy działania zjawiska jakim jest polityka - fani Gry o Tron czy House of Cards mogą przekonać się jak działała ona w rzeczywistości.
Jedynym minusem jaki dostrzegłem jest incydentalne rozwlekanie akcji, przez co niektóre fragmenty czyta się z mniejszym zainteresowaniem.

Monumentalna biografia Kardynała, która oprócz przedstawienia losów samej jego osoby, przedstawia również dzieje Francji jak i pogrążonej w wojnie trzydziestoletniej Europy. Autor wykonał wręcz benedyktyńską pracę opierając się na wielkiej ilości źródeł - treść pamiętników, listów dyplomatycznych, książek, gazet i materiałów propagandowych (chociażby pamfletów pisanych...

Przystępna książka dla zainteresowanych obrazem Francji siedemnastowiecznej. Znajduje się tutaj dużo ciekawostek na temat postaci Kardynała, język jest raczej fachowy.

NIE polecam natomiast czytelnikom bez szczególnych zainteresowań historycznych. Książka jest bardzo rozbudowana i miejscami po prostu się ciągnie.

Przystępna książka dla zainteresowanych obrazem Francji siedemnastowiecznej. Znajduje się tutaj dużo ciekawostek na temat postaci Kardynała, język jest raczej fachowy.

NIE polecam natomiast czytelnikom bez szczególnych zainteresowań historycznych. Książka jest bardzo rozbudowana i miejscami po prostu się ciągnie.

Świetna pozycja. Pokazuje życie, pobożność oraz intrygi francuskiego kardynała.

Świetna pozycja. Pokazuje życie, pobożność oraz intrygi francuskiego kardynała.