Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Elżbieta Tudor należy do najbardziej znanych (i najczęściej branych na swój warsztat przez historyków) panujących Anglii. Okres jej rządów był długi i obfitował w wiele niezmiernie istotnych wydarzeń dla tego kraju. Wzrost znaczenia państwa na arenie międzynarodowej, ugruntowanie się reformacji religijnej, podniesienie się poziomu bogactwa sporej części społeczeństwa, które było w znacznej mierze pokłosiem zainwestowania w rozbudowę floty i zorganizowania na dużą skalę przedsięwzięć kolonialnych i korsarskich, to tylko kilka ze znamion czasów Elżbiety. Stanisław Grzybowski, chyba najlepszy nasz specjalista od drugiej połowy XVI wieku, posiada podstawową zaletę jako historyk: jest znakomitym pisarzem. Jego pióro jest lekkie, w doskonałym stylu operuje słowem, a przede wszystkim umie i chce zaciekawić czytelnika. Bohaterka książki ukazana została na szerokim tle ówczesnych stosunków międzynarodowych, nie zabrakło też oczywiście sprawnego zreferowania wydarzeń z angielskiego podwórka. Wprawdzie praca jest skromnych rozmiarów, a rozdziały zwięzłe, lecz wszystko zebrane zostało w odpowiednich proporcjach, bez przeładowania zbędnym balastem. W porównaniu z biografią siostry Elżbiety, jej poprzedniczki na tronie - „krwawej” Marii (autorstwa Anny Whitelock),dzieło Grzybowskiego jawi się jako niemal doskonałe. W książce nie zabrakło także poloniców. Autor poświęcił rozdział misji dyplomatycznej do królowej Anglii, odbytej w 1597 r. przez polskiego emisariusza Pawła Działyńskiego. Warto na ten fakt zwrócić szczególną uwagę, gdyż doskonale pokazuje on jak wiele zmieniło się w pozycji i randze obu państw w epoce nowożytnej, biorąc pod uwagę czasy pierwszych naszych królów elekcyjnych i późniejsze. „Elżbieta Wielka” to książka, którą śmiało mogę polecić każdemu kto ma ochotę zapoznać się zajmującą historyczną literaturą. Stanowi ona doskonałe wprowadzenie w bardziej pogłębione studia nad tym fragmentem dziejów.