Po przeczytaniu 'Bez litości' zaskoczyło mnie w komentowanej książce, że Jack Reacher ma zegarek ! O dziwo :) Los tak chciał, że najpierw przeczytałem 'Bez litości', a potem 'Poziom śmierci'.

Książka dobra, nawet bardzo dobra. Za mało nieoczekiwanych zwrotów akcji, łatwa do przewidzenia, napisana dość ubogim językiem, gdzie czasami trzeba 'goglować' niektóre słówka, a w tych dwóch przypadkach nie miałem ku temu okazji.

Czyta się bardzo dobrze i zwinnie, gdzie przekłada się kartkę z kartką. Czytanie jej zajęło mi trzy dni, gdzie przy normalnym trybie życia (praca, zakupy etc.) to uznaję, to za dobry wynik. Na pewno pokuszę się o kolejne książki.

Zanim zacząłem czytać książki Lee Childa, najpierw obejrzałem film 'Jack Reacher - Jednym strzałem'. I w tym opowiadaniu, jak opisywał się Jack, to miałem przed oczami Toma Cruise'a. Znajomy twierdzi, że w każdej książce, zawsze sobie przygrucha jakąś kobietę.
Książka napisana jakby za jednym zamachem. Rozwija się ciekawie, by w połowie, zdążyła znudzić i czas na przerwę.

Reasumując to jestem zadowolony, nie czuje się zawiedziony, lecz żadnym większym hitem to nie jest.

Brian Haig w tych tematach, przynajmniej dla mnie jest po prostu mistrzem.

Po przeczytaniu 'Bez litości' zaskoczyło mnie w komentowanej książce, że Jack Reacher ma zegarek ! O dziwo :) Los tak chciał, że najpierw przeczytałem 'Bez litości', a potem 'Poziom śmierci'.

Książka dobra, nawet bardzo dobra. Za mało nieoczekiwanych zwrotów akcji, łatwa do przewidzenia, napisana dość ubogim językiem, gdzie czasami trzeba 'goglować' niektóre słówka, a w...