Kiedy kilka tygodni temu odezwał się do mnie Krzysztof Spadło, przedstawiając swój debiut literacki zatytułowany „Marzyciele i Pokutnicy” od razu pomyślałam, że mieszanka horroru, science-fiction i paranormal będzie ciekawą lekturę, która wyróżni się na tle innych. I rzeczywiście tak się stało, czytam całkiem sporo, ale tego typu książkę miałam, chyba, pierwszy raz w życiu.

„Marzyciele i Pokutnicy” to zbiór 10 opowiadań zatytułowanych kolejno: Przewoźnik, Piętno Morfeusza, W imię twoje, Chłopiec w czapeczce z daszkiem, Oczy, Absolutny hit, Mroczny łańcuch, Niepokorni, Kopacze i Szczęściarz. Śmiało mogę powiedzieć, że każde z tych opowiadań jest inne, niby opiewa o podobną tematykę, człowiek w obliczu nieznanego, mrocznego świata, ale te opowiadania łączy, tylko i aż, nagromadzenie emocji i mocnych wrażeń. No cóż za marzenia trzeba płacić, nie ma nic za darmo…

Bardzo zaskoczył mnie fakt, że te opowiadania są pełne, dopracowane i nie brakuje w nich początku, rozwinięcia i zakończenia, czego nie można powiedzieć o wielu powieściach. Z doświadczenia powiem, że każda z tych historii trzeba czytać oddzielnie, aby w pełni wczuć się w sytuacje bohaterów, pożyć ich emocjami czy poczuć przechodzący dreszcz. Barwny język autora jest niezwykle sugestywny, czytając tę książkę moja wyobraźnia chodziła na najwyższych obrotach.

Chciałam Wam napisać kilka słów o opowiadaniu, które zrobiło na mnie duże wrażenie, chodzi o „Piętno Morfeusza”, które nie tylko wbiło mnie w fotel, ale i kazało się na chwilę zatrzymać i pomyśleć. Bohaterem tego opowiadania jest sfrustrowany mąż i ojciec dwojga dzieci, który jest nieszczęśliwy. Nie odpowiada mu życie rodzinne, nie satysfakcjonuje go wykonywana praca, marzy o wielkich zmianach…Kiedy ziszcza się jego marzenie i początkowo w śnie, a później na jawie spotyka kobietę swoich marzeń, jest szczęśliwy, ale i zdezorientowany. Mieszają się ze sobą pasja, namiętność, ale i obłęd i szaleństwo. O tym jak zaciera się granica między tym, co prawdziwe, a tym, co jest jedynie marą. Krzysztof Spadło w opowiadaniu „Piętno Morfeusza” mierzy się z trudnym temat, trzeba uważać, o czym się marzy.

Opowiadania są dość specyficzną formą literacką, miłośnicy dłuższych form przeważnie czują niedosyt. Ja w książce „Marzyciele i Pokutnicy” nie odczułam tego, co więcej lektura sprawiła mi nie lada przyjemność. Autor ustawił sobie poprzeczkę bardzo wysoko, jeżeli powieść utrzyma poziom będę pierwszą, która wystawi jej najwyższą notę. Polecam!

Kiedy kilka tygodni temu odezwał się do mnie Krzysztof Spadło, przedstawiając swój debiut literacki zatytułowany „Marzyciele i Pokutnicy” od razu pomyślałam, że mieszanka horroru, science-fiction i paranormal będzie ciekawą lekturę, która wyróżni się na tle innych. I rzeczywiście tak się stało, czytam całkiem sporo, ale tego typu książkę miałam, chyba, pierwszy raz w...