"Czas przeszły niedoskonały" jest sentymentalną podróżą w przeszłość, w którą za sprawą dawnego przyjaciela udaje się główny bohater. Damian Baxter jest bezdzietnym milionerem, który umiera na raka. Za sprawą pewnego listu podejrzewa jednak, że jako młody chłopak został ojcem, więc teraz prosi swojego dawnego przyjaciela, z którym skonfliktowany jest od prawie czterdziestu lat, o pomoc. Jak można odmówić prośbie umierającego? I pozbawić kogoś tak ogromnego spadku tylko przez swoją starą urazę? Tak zaczyna się podróż do lat 60-tych XX wieku, do czasu Sezonu londyńskiej socjety, bali, przyjęć i skandali.

Podmiot odwiedza po kolei wszystkie kobiety z listy Damiana, swoje stare przyjaciółki i koleżanki, z którymi dziś już nic go nie łączy. Opowiada ich historie jako młodych dziewczyn a następnie zestawia je z obrazem kobiet w średnim wieku, doświadczonych przez życie, sprowadzonych na ziemię przez rzeczywistość i oddartych ze starych marzeń.

To byłaby bardzo ciekawa historia, ponieważ tamten Sezon obfitował w skandaliczne historie i zaskakujące wydarzenia, gdyby nie to, że książka była zdecydowanie zbyt rozwlekła. Dłużyła się niemiłosiernie. To z pewnością nie była lekka, rozrywkowa pozycja, która potrafi wciągnąć czytelnika. To było dzieło, któremu poświęcić maksimum uwagi i cierpliwości. Styl jak dla mnie okropnie napuszony. Nie rozumiałam tego wyolbrzymiania mentalności klasy wyższej, pokazywanie ich jakby byli największymi wizjonerami swojej epoki i jakby każdy z tych dzieciaków myślał tylko o tym, dokąd zmierza świat. Jakby nie chodziło tylko o zabawę i dużą kasę na zachcianki, wolność od rodziców i zwyczajne próżniactwo. Dopisywanie do tego mało przekonującej filozofii było dla mnie odpychające.

Od początku książki wspominane jest jakieś tajemnicze wydarzenie w Portugalii, po którym Damian został definitywnie wykluczony z grona utytułowanych znajomych. Na wyjaśnienia czekałam więc mocno, i równie mocno się rozczarowałam. To nie była żadna wybitna historia, nic spektakularnego. Również zakończenie poszukiwań potomka milionera wypadło słabo. Cieszyłam się tylko z tego, że wreszcie książkę kończę.

"Czas przeszły niedoskonały" byłaby dużą lepszą książką, gdyby ją porządnie okrojono i wyrzucono mnóstwo przemyśleń głównego bohatera. Ani to było ciekawe, ani cokolwiek wnoszące do historii. W takiej formie jest jednak mocno niezjadliwe. Przeczytanie jej zajęło mi mnóstwo czasu, i na pewno nie zostanie na długo w pamięci, co może i jest plusem. Zupełnie nie trafił do mnie styl pisania Juliana Fellowesa, autora między innymi scenariusza do serialu "Downtown Abbey" i już na pewno nie sięgnę po nic jego pióra, mimo że jest to nagradzany autor. Może fani serialu bardziej polubią się z jego książką. Ja jednak miałam z nią pod górkę i dlatego nie polecam.

"Czas przeszły niedoskonały" jest sentymentalną podróżą w przeszłość, w którą za sprawą dawnego przyjaciela udaje się główny bohater. Damian Baxter jest bezdzietnym milionerem, który umiera na raka. Za sprawą pewnego listu podejrzewa jednak, że jako młody chłopak został ojcem, więc teraz prosi swojego dawnego przyjaciela, z którym skonfliktowany jest od prawie czterdziestu...

Wysoka ocena, w uznaniu znakomitego połączenia fabularnej i romantycznej historii - z quasi-socjologicznymi analizami i spostrzeżeniami, dającymi wgląd w środowisko wyższych klas brytyjskiej socjety, jej kondycji i przemiany, jaka dokonała się w drugiej połowie XX wieku.
A wszystko napisane jest lekkim, cudownym piórem, z dystansem i humorem.

Więc, jeżeli kogoś interesuje ta tematyka, jeśli śledzi londyńskie high society, chciałby dowiedzieć się więcej na tematy tak odległe od naszej siermiężnej post-komunistycznej rzeczywistości, jak wyścigi w Ascot, londyński Sezon, niuanse garderoby, wymogi konwersacji, konwenanse towarzyskie i obowiązujące formy towarzyskie - to powinien koniecznie zapoznać się z tą książką.

Przy okazji, śledząc losy grupki znajomych ze studiów, oglądane z perspektywy minionych czterdziestu lat, czytelnik dostaje znakomity przyczynek do zastanowienia się nad własnymi wyborami, nieoczekiwanymi skutkami swoich decyzji i nieuchronnością rozliczenia błędów i sukcesów w późnym momencie naszego życia, gdy na zmiany już jest za późno.

Polecam.

Wysoka ocena, w uznaniu znakomitego połączenia fabularnej i romantycznej historii - z quasi-socjologicznymi analizami i spostrzeżeniami, dającymi wgląd w środowisko wyższych klas brytyjskiej socjety, jej kondycji i przemiany, jaka dokonała się w drugiej połowie XX wieku.
A wszystko napisane jest lekkim, cudownym piórem, z dystansem i humorem.

Więc, jeżeli kogoś interesuje ...

Nie! Nie! Nie!
Zatrzymałam się z czytaniem prawie w połowie książki i nie mogę ruszyć dalej. Dawno się tak nie wynudziłam. Historia w ogóle mnie nie wciągnęła, chociaż opis książki wskazywał na coś innego. Może kiedyś powrócę jeszcze do niej, jednak w tej chwili nie będę zawracać sobie nią głowy.

Nie! Nie! Nie!
Zatrzymałam się z czytaniem prawie w połowie książki i nie mogę ruszyć dalej. Dawno się tak nie wynudziłam. Historia w ogóle mnie nie wciągnęła, chociaż opis książki wskazywał na coś innego. Może kiedyś powrócę jeszcze do niej, jednak w tej chwili nie będę zawracać sobie nią głowy.

Zdecydowanie dla dojrzałego czytelnika. Historia jest jedynie pretekstem do przyjrzenia się młodości autora. Wraca wspomnieniami do roku 1968 gdzie przygląda się swojemu arystokratycznemu środowisku i nie jest dla niego łaskawy. Jak o nim pisze " Chamstwo podobnie jak uprzejmość można znaleźć w każdej warstwie społecznej, istnieje jednak szczególny rodzaj chamstwa bazujący na pustym snobizmie i przekonaniu o własnej wyższości, właściwy ludziom, którzy nie mają w sobie nic "wyższego"-którzy w ogóle nic w sobie nie mają-występujący wyłącznie wśród arystokracji i z tego względu wyjątkowo niestrawny". Gdy patrzę na Karola i jego otoczenie nie rozumiem zachwytu anglików ich arystokracją. Szczególni celebryci. Warto przeczytać choć język wspomnień trudny. Polecam.

Zdecydowanie dla dojrzałego czytelnika. Historia jest jedynie pretekstem do przyjrzenia się młodości autora. Wraca wspomnieniami do roku 1968 gdzie przygląda się swojemu arystokratycznemu środowisku i nie jest dla niego łaskawy. Jak o nim pisze " Chamstwo podobnie jak uprzejmość można znaleźć w każdej warstwie społecznej, istnieje jednak szczególny rodzaj chamstwa bazujący...

Damian Baxter ma prawie wszystko czego pragnął - jest bogaty, osiągnął sukces i uznanie. Nie ma jednak czasu i potomka. Będąc u kresu swego życia prosi kolegę z lat młodości, aby odszukal dawne kochanki i ustalił, czy dziecko którejś z nich nie jest i jego dzieckiem.
Książka napisana jest z perspektywy kolegi Baxtera, który za sprawą zlecenia odbywa podróż w przeszłość, wraca do lat młodości, Londynu przelomu lat 60/70 i konfrontuje zachowany w pamięci obraz dawnych znajomych z teraźniejszością, przedstawiając czytelnikowi angielskie wyższe sfery.
Książka podobała mi się i myślę, że sięgnę po inne dzieła tego autora, który napisał scenariusz do seriali Dowton Abbey i Pozłacanego wieku.🤓

Damian Baxter ma prawie wszystko czego pragnął - jest bogaty, osiągnął sukces i uznanie. Nie ma jednak czasu i potomka. Będąc u kresu swego życia prosi kolegę z lat młodości, aby odszukal dawne kochanki i ustalił, czy dziecko którejś z nich nie jest i jego dzieckiem.
Książka napisana jest z perspektywy kolegi Baxtera, który za sprawą zlecenia odbywa podróż w przeszłość,...

Książka o ludziach z wyższych sfer, ludziach aspirujących do wyższych sfer i tych pochodzących z gminu i nigdzie nie aspirujących, którzy i tak przebojem zdobywają całą pulę. Wszystko przez pryzmat (byłej) przyjaźni i (nie zrealizowanej) miłości. Reszta w opisie wydawcy.

Podchodziłem jak do jeża, ale w rezultacie nie żałuję zakupu i czasu poświęconego na czytanie (w moim przypadku nie była to "książka na jeden wieczór"). Naprawdę warto przeczytać!

Książka o ludziach z wyższych sfer, ludziach aspirujących do wyższych sfer i tych pochodzących z gminu i nigdzie nie aspirujących, którzy i tak przebojem zdobywają całą pulę. Wszystko przez pryzmat (byłej) przyjaźni i (nie zrealizowanej) miłości. Reszta w opisie wydawcy.

Podchodziłem jak do jeża, ale w rezultacie nie żałuję zakupu i czasu poświęconego na czytanie (w moim...

Opowieść, niczym wehikuł czasu, przenosi nas w niedaleką przeszłość, kiedy to angielskie młode damy debiutowały na dworze. Nie jest to jednak jakaś powieść historyczna, a bardziej historia o wyczuwalnych "pod skórą" nadchodzących zmianach społecznych. Mnie jednak nie urzekła tak jak "Snoby".

Opowieść, niczym wehikuł czasu, przenosi nas w niedaleką przeszłość, kiedy to angielskie młode damy debiutowały na dworze. Nie jest to jednak jakaś powieść historyczna, a bardziej historia o wyczuwalnych "pod skórą" nadchodzących zmianach społecznych. Mnie jednak nie urzekła tak jak "Snoby".

Myślałam, że będzie to kolejna oweiść w stylu Belgravii czy chociaż Snobów, a tu... wielkie rozczarowanie. Nie byłam w stanie dokończyć, bo czytało się przeciężko.

Myślałam, że będzie to kolejna oweiść w stylu Belgravii czy chociaż Snobów, a tu... wielkie rozczarowanie. Nie byłam w stanie dokończyć, bo czytało się przeciężko.

Początek był ciężki, ale rozwinął się w piękną, niezapomnianą historię :)

Początek był ciężki, ale rozwinął się w piękną, niezapomnianą historię :)

Nie jest to poziom Downton Abbey, ale mnie ta powieść wciągnęła. Polecam

Nie jest to poziom Downton Abbey, ale mnie ta powieść wciągnęła. Polecam