Nie! Nie! Nie!
Zatrzymałam się z czytaniem prawie w połowie książki i nie mogę ruszyć dalej. Dawno się tak nie wynudziłam. Historia w ogóle mnie nie wciągnęła, chociaż opis książki wskazywał na coś innego. Może kiedyś powrócę jeszcze do niej, jednak w tej chwili nie będę zawracać sobie nią głowy.

Nie! Nie! Nie!
Zatrzymałam się z czytaniem prawie w połowie książki i nie mogę ruszyć dalej. Dawno się tak nie wynudziłam. Historia w ogóle mnie nie wciągnęła, chociaż opis książki wskazywał na coś innego. Może kiedyś powrócę jeszcze do niej, jednak w tej chwili nie będę zawracać sobie nią głowy.

Zdecydowanie dla dojrzałego czytelnika. Historia jest jedynie pretekstem do przyjrzenia się młodości autora. Wraca wspomnieniami do roku 1968 gdzie przygląda się swojemu arystokratycznemu środowisku i nie jest dla niego łaskawy. Jak o nim pisze " Chamstwo podobnie jak uprzejmość można znaleźć w każdej warstwie społecznej, istnieje jednak szczególny rodzaj chamstwa bazujący na pustym snobizmie i przekonaniu o własnej wyższości, właściwy ludziom, którzy nie mają w sobie nic "wyższego"-którzy w ogóle nic w sobie nie mają-występujący wyłącznie wśród arystokracji i z tego względu wyjątkowo niestrawny". Gdy patrzę na Karola i jego otoczenie nie rozumiem zachwytu anglików ich arystokracją. Szczególni celebryci. Warto przeczytać choć język wspomnień trudny. Polecam.

Zdecydowanie dla dojrzałego czytelnika. Historia jest jedynie pretekstem do przyjrzenia się młodości autora. Wraca wspomnieniami do roku 1968 gdzie przygląda się swojemu arystokratycznemu środowisku i nie jest dla niego łaskawy. Jak o nim pisze " Chamstwo podobnie jak uprzejmość można znaleźć w każdej warstwie społecznej, istnieje jednak szczególny rodzaj chamstwa bazujący...

Damian Baxter ma prawie wszystko czego pragnął - jest bogaty, osiągnął sukces i uznanie. Nie ma jednak czasu i potomka. Będąc u kresu swego życia prosi kolegę z lat młodości, aby odszukal dawne kochanki i ustalił, czy dziecko którejś z nich nie jest i jego dzieckiem.
Książka napisana jest z perspektywy kolegi Baxtera, który za sprawą zlecenia odbywa podróż w przeszłość, wraca do lat młodości, Londynu przelomu lat 60/70 i konfrontuje zachowany w pamięci obraz dawnych znajomych z teraźniejszością, przedstawiając czytelnikowi angielskie wyższe sfery.
Książka podobała mi się i myślę, że sięgnę po inne dzieła tego autora, który napisał scenariusz do seriali Dowton Abbey i Pozłacanego wieku.🤓

Damian Baxter ma prawie wszystko czego pragnął - jest bogaty, osiągnął sukces i uznanie. Nie ma jednak czasu i potomka. Będąc u kresu swego życia prosi kolegę z lat młodości, aby odszukal dawne kochanki i ustalił, czy dziecko którejś z nich nie jest i jego dzieckiem.
Książka napisana jest z perspektywy kolegi Baxtera, który za sprawą zlecenia odbywa podróż w przeszłość,...

Nie jest to poziom Downton Abbey, ale mnie ta powieść wciągnęła. Polecam

Nie jest to poziom Downton Abbey, ale mnie ta powieść wciągnęła. Polecam

Książka o ludziach z wyższych sfer, ludziach aspirujących do wyższych sfer i tych pochodzących z gminu i nigdzie nie aspirujących, którzy i tak przebojem zdobywają całą pulę. Wszystko przez pryzmat (byłej) przyjaźni i (nie zrealizowanej) miłości. Reszta w opisie wydawcy.

Podchodziłem jak do jeża, ale w rezultacie nie żałuję zakupu i czasu poświęconego na czytanie (w moim przypadku nie była to "książka na jeden wieczór"). Naprawdę warto przeczytać!

Książka o ludziach z wyższych sfer, ludziach aspirujących do wyższych sfer i tych pochodzących z gminu i nigdzie nie aspirujących, którzy i tak przebojem zdobywają całą pulę. Wszystko przez pryzmat (byłej) przyjaźni i (nie zrealizowanej) miłości. Reszta w opisie wydawcy.

Podchodziłem jak do jeża, ale w rezultacie nie żałuję zakupu i czasu poświęconego na czytanie (w moim...

Opowieść, niczym wehikuł czasu, przenosi nas w niedaleką przeszłość, kiedy to angielskie młode damy debiutowały na dworze. Nie jest to jednak jakaś powieść historyczna, a bardziej historia o wyczuwalnych "pod skórą" nadchodzących zmianach społecznych. Mnie jednak nie urzekła tak jak "Snoby".

Opowieść, niczym wehikuł czasu, przenosi nas w niedaleką przeszłość, kiedy to angielskie młode damy debiutowały na dworze. Nie jest to jednak jakaś powieść historyczna, a bardziej historia o wyczuwalnych "pod skórą" nadchodzących zmianach społecznych. Mnie jednak nie urzekła tak jak "Snoby".

Początek był ciężki, ale rozwinął się w piękną, niezapomnianą historię :)

Początek był ciężki, ale rozwinął się w piękną, niezapomnianą historię :)

Myślałam, że będzie to kolejna oweiść w stylu Belgravii czy chociaż Snobów, a tu... wielkie rozczarowanie. Nie byłam w stanie dokończyć, bo czytało się przeciężko.

Myślałam, że będzie to kolejna oweiść w stylu Belgravii czy chociaż Snobów, a tu... wielkie rozczarowanie. Nie byłam w stanie dokończyć, bo czytało się przeciężko.

Mimo że fajnie napisana to już myślałam że się nie skończy... Dobrze że chociaż do samego końca trzymali w tajemnicy co się stało na tej imprezie bo inaczej chyba bym nie doczytala do końca ;-)

Mimo że fajnie napisana to już myślałam że się nie skończy... Dobrze że chociaż do samego końca trzymali w tajemnicy co się stało na tej imprezie bo inaczej chyba bym nie doczytala do końca ;-)

Jako wielbicielka filmu Gosford Park oraz serialu Downtown Abbey (w obu przypadkach Julian Fellowes jest scenarzystą) zainteresowałam się książką; mam też w planach Belgravię.
Julian Fellowes świetnie odmalował świat Brytyjczyków z klas wyższych, wkraczających w dorosłe życie pod koniec lat 60 XX wieku. Są to przede wszystkim dziewczęta debiutujące w tzw. londyńskim sezonie oraz towarzyszący im młodzieńcy. Stąd wiele obrazów wystawnych przyjęć i wspaniałych balów. Chociaż dwie z opisanych imprez trudno nazwać wytwornymi.
Z perspektywy osoby, która spędziła dzieciństwo w PRL jest to kompletnie obcy, egzotyczny świat – podziałów klasowych, sztywnych obyczajów i zachowywania pozorów w każdej sytuacji. Świat, w którym ważniejsze od miłości i przyjaźni są tytuły i pieniądze. W książce można znaleźć katalog zwyczajów i ubiorów brytyjskiej arystokracji, aktualnych aż do lat 60 XX wieku włącznie.
Z powieści wiem, że na wyścigach w Ascot mężczyźni mieli obowiązek noszenia kapelusza, były sztywne reguły dotyczące czarnych i szarych cylindrów: „arystokraci nosili czarne żakiety i cylindry, cała reszta ubierała się na szaro”. Inna zasada: dopiero od l. 80 mężczyźni mogli przychodzić na śluby z gołą głową. Duże zmiany zaczęły się właśnie w latach 60: wszyscy już nosili takie same ubrania.
Przyznam, że dałam się wciągnąć, fabuła jest zajmująca, czytałam z przyjemnością. Całość przenika nostalgia, humor znakomicie ubarwia opowieść. Autor z ogromnym znawstwem opisuje środowisko bogaczy, stosunki w rodzinach, służbę, arystokratyczne rezydencje, ich architekturę oraz wyposażenie wnętrz, obrazy itp. Zbyt szczegółowe opisy mogą być dla niektórych nużące; mnie to specjalnie nie przeszkadzało, natomiast jestem rozczarowana melodramatycznym zakończeniem.

Jako wielbicielka filmu Gosford Park oraz serialu Downtown Abbey (w obu przypadkach Julian Fellowes jest scenarzystą) zainteresowałam się książką; mam też w planach Belgravię.
Julian Fellowes świetnie odmalował świat Brytyjczyków z klas wyższych, wkraczających w dorosłe życie pod koniec lat 60 XX wieku. Są to przede wszystkim dziewczęta debiutujące w tzw. londyńskim sezonie...