Po książkę sięgnęłam z oczywistych względów - film, który lubię i aktorka, którą lubię bardzo. Efekt? Ja, obecnie 26-latka, przeczytałam tę lekturę dla amerykańskich szóstoklasistów w dwa wieczory. Czy to świadczy o tym, że książka jest tak prosta, że nie trzeba się nad nią skupiać? Zdecydowanie nie! Jest po prostu dobra. Albo nawet bardzo dobra. Może napisana prostym językiem, ale działa to tylko na jej korzyść. Absolutnie pochłania mnie ta historia i ta bohaterka. Nieważne, czy spotykam się z nią na kinowym ekranie, czy na kartkach książki. No cóż, to pewnie tylko kolejny dowód na moją niewątpliwą słabość do książek z wyrazistymi postaciami kobiecymi. Takie historie podobają mi się najbardziej, co ujawniło się, czasem wbrew mojej woli, w moim niejednym, wcześniejszym komentarzu. O dziwo, niezwykle polubiłam też Peetę. Jest romantyczny, ale przy tym odważny i zdecydowany, ciepły i czuły, ale potrafi być zdecydowany. Mężczyzna idealny? Momentami na pewno. Peeta i Katniss to z pewnością dobre wzorce dla nastolatków czytających tę powieść. Wiem, bo mam za sobą licealny etap zachwytu nad "Zmierzchem". "Igrzyska śmierci" polecam wszystkim, bez względu na wiek!

Po książkę sięgnęłam z oczywistych względów - film, który lubię i aktorka, którą lubię bardzo. Efekt? Ja, obecnie 26-latka, przeczytałam tę lekturę dla amerykańskich szóstoklasistów w dwa wieczory. Czy to świadczy o tym, że książka jest tak prosta, że nie trzeba się nad nią skupiać? Zdecydowanie nie! Jest po prostu dobra. Albo nawet bardzo dobra. Może napisana prostym...