Bardzo fajna książka, która pokazuje fabułę z dwóch perspektyw czytelnika i bohatera książki. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z pokazaniem w książce tego co się w książce ,,naprawdę" dzieje. Bardzo fajna i lekka. Polecam😊

Bardzo fajna książka, która pokazuje fabułę z dwóch perspektyw czytelnika i bohatera książki. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z pokazaniem w książce tego co się w książce ,,naprawdę" dzieje. Bardzo fajna i lekka. Polecam😊

dość nudna, pomijałam strony chociaż nigdy tego nie robię, jeśli ma się ochotę na lekki romans to ok ale jak nie to lepiej nie czytać

dość nudna, pomijałam strony chociaż nigdy tego nie robię, jeśli ma się ochotę na lekki romans to ok ale jak nie to lepiej nie czytać

Ciekawa historia dla romantycznych nastolatek. Idealna do poduszki.

Ciekawa historia dla romantycznych nastolatek. Idealna do poduszki.

Wciągająca oraz interesująca książka. Dobra zarówno dla nastolatek jak też starszych czytelników. Ciekawa koncepcja, dość dobrze przedstawiona. Na uwagę zasługuje też różny kolor czcionek oraz obrazki. Doskonała dla fanów baśniowych klimatów. Zdecydowanie polecam :)

Wciągająca oraz interesująca książka. Dobra zarówno dla nastolatek jak też starszych czytelników. Ciekawa koncepcja, dość dobrze przedstawiona. Na uwagę zasługuje też różny kolor czcionek oraz obrazki. Doskonała dla fanów baśniowych klimatów. Zdecydowanie polecam :)

Po raz kolejny mogę się pochwalić, że bohaterka mojej dzisiejszej recenzji trafiła do mnie przypadkiem. Z innej bajki znalazła się w paczce wraz z książką, którą kupiłam na wyprzedaży na jednej z facebookowych grup (swoją drogą, jeśli mam być szczera, nie pamiętam, co to była za książka). Sprzedająca dała tym wyraz swojej skruchy za to, że tak długo zwlekała z wysłaniem pakunku, dzięki czemu otrzymałam czytanie za darmo :)

... Chyba naprawdę do polubiłam.

I jak to bywało z wieloma innymi pozycjami z mojej biblioteczki wstydu, przeleżała swoje, aż pewnego październikowego dnia zlitowałam się nad nią i stwierdziłam, że już czas.

Zanim jednak ją otworzyłam, poczytałam nieco o autorce (i dopiero wtedy zdałam sobie sprawę, że autorek jest dwie) oraz o samej książce. Jest to bajka. Taka z księciem, zamkniętej w wieży księżniczce, smokiem, wiernymi giermkami dziedzica, magią i takie tam. Książka była jednak skonstruowana zupełnie inaczej niż wszystkie inne znane mi dotąd tego typu pozycje. I to naprawdę mnie zaciekawiło, więc czym prędzej zabrałam się za czytanie.

Pierwsze sto stron zgłębiania 3-wątkowej (!) fabuły i powtarzaniu w głowie słów podziwu dla autorek (matki i córki) minęły gładko. Byłam naprawdę mile zaskoczona samym pomysłem na treść, to był swego rodzaju powiew prawdziwej świeżości. Ale potem mój entuzjazm powoli gasł, a końcówka - gdzie umieszczony został punkt zwrotny i gdzie powinno być najciekawiej - została tylko muśnięta moim wzrokiem. Co mnie nagle tak zniechęciło? Powodów jest wiele. Przede wszystkim - skoro autorek było dwie (a wszyscy wiemy, że co dwie głowy, to nie jedna),z czego jedna z nich to bardzo poczytna i całkiem zdolna pisarka, można by było pokusić się o mniej szablonową treść samej bajki. No bo... znowu książę? Znowu księżniczka w wieży? Walka z wszelkim złem, począwszy o wróżek, syren do nawiedzonego lasu, w celu jej uwolnienia? Ślub o zachodzie słońca?... Sami powiedzcie, że to nudne chyba bardziej niż te nieszczęsne flaki z olejem. Po drugie - wątek miłości aż po grób bohatera bajki, księcia Olivera i czytelniczki Delilah, zakompleksionej i zakochanej w książkach dziewczynie. Oboje mają po 15 lat. I taka miłość? Rozumiem, że to powieść dla młodzieży, ale... Czy niezbyt przerysowana i infantylna? Można dzisiejszą młodzież karmić opowiastkami o wiecznej miłości nastolatków? A nie lepiej dać im do czytania coś, dzięki czemu przygotują się na to, iż życie to nie jest bajka, różowe okulary, jednorożce i zachody słońca nad tęczową łąką? Kwestię tę pozostawiam do Waszej oceny.

O bohaterach niewiele mogę powiedzieć, bo właściwie żaden nie przyciągnął mojej uwagi. Są anonimowi. Żaden też czymś szczególnym się nie wyróżniał i z żadnym nie nawiązałam jakieś więzi. A już na pewno się nie zakochałam...

Z innej bajki to pierwsza tego typu powieść Jodi Picoult, dodatkowo napisana wspólnie z jej córką, Samanthą. Był to swego rodzaju eksperyment, jednak według mnie udany tylko dla bardzo wąskiego grona odbiorców. Nie zachwyciła mnie, ani nie porwała, ale wiem, że ma mnóstwo miłośników i jeśli chcecie stanąć po jednej lub po drugiej stronie, zapraszam do lektury. Z pewnością przyda się jako towarzyszka jesiennych wieczorów.

Zuzanna Bębnowicz
czytelniaprzykwiatowej13.blogspot.com

Po raz kolejny mogę się pochwalić, że bohaterka mojej dzisiejszej recenzji trafiła do mnie przypadkiem. Z innej bajki znalazła się w paczce wraz z książką, którą kupiłam na wyprzedaży na jednej z facebookowych grup (swoją drogą, jeśli mam być szczera, nie pamiętam, co to była za książka). Sprzedająca dała tym wyraz swojej skruchy za to, że tak długo zwlekała z wysłaniem...

Ciekawa powieść, w baśniowych klimatach. Cieszę się, że rozróżniono kolorystycznie perypetie bohaterów z książki i tych rzeczywistych. To trochę inna Jodi, którą znamy z jej samodzielnych projektów, ta powieść jest przeznaczona dla nastolatek.

Ciekawa powieść, w baśniowych klimatach. Cieszę się, że rozróżniono kolorystycznie perypetie bohaterów z książki i tych rzeczywistych. To trochę inna Jodi, którą znamy z jej samodzielnych projektów, ta powieść jest przeznaczona dla nastolatek.

Po przeczytaniu muszę powiedzieć, że ja jestem chyba z innej bajki, bo ta książka w ogóle mi się nie spodobała. Niby bajka, niby dla dzieci, a niby dla dorosłych. W sumie nie wiadomo dla kogo.

Po przeczytaniu muszę powiedzieć, że ja jestem chyba z innej bajki, bo ta książka w ogóle mi się nie spodobała. Niby bajka, niby dla dzieci, a niby dla dorosłych. W sumie nie wiadomo dla kogo.

Myślałam, że jak na pani Picoult przystało to będzie coś dobrego

Myślałam, że jak na pani Picoult przystało to będzie coś dobrego

Super książka dla młodzieży :)

Super książka dla młodzieży :)

Powiem tak - jeżeli masz więcej niż 15 lat to ta książka cię nie porwie, ba, myślę, że nie porwałaby mnie nawet jakbym miała 12 lat.

Minusy:
- nudna historia,
- cały czas ten sam problem - jak wydostać Oliviera z książki???,
- miłość (15 latków?) od pierwszego wejrzenia - no błagam...,
- bardzo się dłużyła, przez małą płynność akcji,
- typowa główna bohaterka, która odstaje od reszty i jest gnębiona nagle staje się kimś wyjątkowym - nudaaaa,

Plus:
+ bardzo ładne ilustracje,

Nie wiem czy sięgnę po drugą część, bo już przez tą ledwo przebrnęłam (do połowy były w porządku, ale potem już pomijałam opisy).
Ogólnie nie polecam marnować czasu, jest wiele lepszych książek do przeczytania.

Powiem tak - jeżeli masz więcej niż 15 lat to ta książka cię nie porwie, ba, myślę, że nie porwałaby mnie nawet jakbym miała 12 lat.

Minusy:
- nudna historia,
- cały czas ten sam problem - jak wydostać Oliviera z książki???,
- miłość (15 latków?) od pierwszego wejrzenia - no błagam...,
- bardzo się dłużyła, przez małą płynność akcji,
- typowa główna bohaterka, która...