Wiktoria "zwiedziła" już Ziemię, Piekło i Niebo. Został jej jedynie Tartar – najbardziej przerażające miejsce we wszechświecie, gdzie trafiają dusze, których nawet Piekło nie chciało (m.in. Hitler, Stalin, Neron, Kuba Rozpruwacz, Elżbieta Batory). A wszystkiemu jest winien Beleth! To on, znowu, zabił Wiki. W przypływie wyrzutów sumienia diabeł postanawia wyciągnąć swą ukochaną z Tartaru. Czy to mu się uda? Do Tartaru żaden diabeł ani anioł wejść nie może, a żadna dusza nie może wyjść. Tylko, że Wiki musi, bo inaczej Elżbieta Batory wykąpie się w jej krwi.

Hi!hi! Lucyfer ma za „Ostatnią Wieczerzą” Leonarda da Vinci tajemniczy przycisk wzywający archanioła Gabriela i w trakcie trwania powieści musiał go kilkakrotnie użyć. A zresztą Gabryś i Lucek mają świetną zabawę. Za wypowiadanie imienia Bożego nadaremno lub przekleństwa Gabryś musi oddać Luckowi swą aureolę, a Lucek za przeżegnanie się musi oddać archaniołowi swe pozłacane rogi.

Poza tym trochę romantycznej miłości, dużo humoru, walki na śmierć i życie o swą duszę i spotkań trzeciego stopnia z najgorszymi kreaturami, które kiedykolwiek chodziły po Ziemi.

Wiktoria w ciągu tych trzech tomów bardzo się zmieniła. Z miłej i nie umiejącej odmówić dziewczyny stała się pewną siebie kobietą. Owszem, czasem łamie przykazania Boże, niezwykle łatwo było jej to robić w Tartarze, gdzie wydała wyrok śmierci na chorą psychicznie kobietę. Ale mimo wszystko Wiki już wie, że całą wieczność chce spędzić u boku najcudowniejszego mężczyzny (? To określenie nie za bardzo mi pasuje) na Ziemi, w Piekle, Niebie i Tartarze.

Piotruś też się zmienił. Nie dosyć, że dostał diabelskie moce, to jeszcze dorósł. Z ciapowatego chłopaka, który nie zauważa, że zaleca się do niego dziewczyna, stał się odważnym wojownikiem walczącym w imię dobra ogólnego i swojego. Szkoda tylko, że swą miłość ulokował nie najlepiej, chociaż co w takim razie powiedzieć o Wiktori?!

Beleth – genialna zmiana. Był zadufany i irytujący. Dla niego najważniejsze było tylko posiadanie i pożądanie. Później zrozumiał, że miłość jest najważniejsza i dla niej zrezygnował z Łaski Boskiej – największego daru, jakim obdarzeni są wszystkie anioły, diabły i ludzie. Zrezygnował z części siebie, skazał się na wieczną tułaczkę nie wiedząc, czy ukochana doceni jego wysiłek (przynajmniej tak tłumaczył mu Azazel).

Kleopatra mnie zdenerwowała. Początkowo bardzo ją lubiłam, ale od czasu jej wyczynów w części drugiej podchodziłam do niej z dystansem. Myślę, że Kleo robi wszystko, by to jej było „na wierzchu”. Nie wiem dlaczego, może przez to, że została tak wychowana, ale dla niej najważniejsze są stroje, uwielbienie i kochankowie. Jest gotowa nawet zabić przyjaciółkę, bo… Tak do końca nie wiem dlaczego. Nie wierzę w jej miłość do Azazela.

Kleo sama ma kilku mężczyzn, ale jest zazdrosna o Azazela, u którego nie widać żadnych zmian. Azazel jest niemiły, arogancki, morderczy i niedbający o uczucia i życie innych. Jednym słowem – prawdziwy diabeł.

Behemot – mój ulubieniec. Behemot jest kotem. Nawet, gdy był „normalny” wykazywał niespotykaną inteligencję i zdolność do przemieszczania się pomiędzy Ziemią a Piekłem i różnymi miejscami na Ziemi. Po zjedzeniu jabłka z Drzewa Poznania Dobra i Zła stał się demonicznym kotem, jeszcze bardziej inteligentnym i z możliwością wzniecania iskier z noska. A poza tym w ostatniej części udowodnił, że może zmienić swój wygląd. Szkoda, że mój kocurek nie jest taki.

Wiktoria "zwiedziła" już Ziemię, Piekło i Niebo. Został jej jedynie Tartar – najbardziej przerażające miejsce we wszechświecie, gdzie trafiają dusze, których nawet Piekło nie chciało (m.in. Hitler, Stalin, Neron, Kuba Rozpruwacz, Elżbieta Batory). A wszystkiemu jest winien Beleth! To on, znowu, zabił Wiki. W przypływie wyrzutów sumienia diabeł postanawia wyciągnąć swą...