Żeby było dokładnie 6/10 dla Dni Cyberbadu; 8/10 dla Domu Derwiszy.

Przeczytałam Iana McDonalda 4 książki, tę liczę jako dwie, (opowiadania i powieść w oryginale mają różne daty wydania) i ewidentnie im później książkę McDonald napisał tym bardziej mi się podoba. Żałuję, że nie znam (jeszcze) Rzeki Bogów, ale zgodnie z tą zasadą(angielski rok wydania Rzeki 2004,Brasyl 2007, Dni Cyberbadu 2009, Dom Derwiszy 2010, Luna 2015) powinno się okazać, że mnie nie zachwyci. Bo póki co dla mnie Ian McDonald jest jednym z tych pisarzy, którzy z wiekiem się rozwijają i z upływem czasu tworzą coraz lepsze książki.
Opowiadania są kontynuacją Rzeki Bogów, chyba dotąd najbardziej znanej książki McDonalda, na szczęście można je czytać bez znajomości powieści. Dla mnie było ich za dużo na raz i pod koniec czułam się znużona mieleniem w kółko tych samych idei. Najwięcej nagród zebrała Żona dżina, mi zdecydowanie najbardziej podobał się Kawaler na wydaniu, opowiadanie od reszty subtelniejsze i jako jedyne naznaczone poczuciem humoru. Do tych Dni Cyberbadu mam też to samo co do Barsyl zastrzeżenie, to opowieść o świecie egzotycznym, inteligentna i zmyślna ale jednak pocztówkowa, ani przez moment nie zapomniałam że pisał to Europejczyk. Nie czułam się wrzucona w środek obcego świata, dostawałam światy obce, ale opowiedziane przez kogoś mentalnie mi bliskiego. Turystycznie nieprawdziwe.

Dopiero w Domu Derwiszy było inaczej. Tym razem była to dla mnie Turcja prawdziwa, tygiel światów, piękny i chaotyczny Istambuł opowiadany przez autochtona, pierwszy raz Ian McDonald nie był człowiekiem z zewnątrz. W tej powieści wyraźnie uwidocznia się też talent autora do tworzenia tła: Giełda Terroru, to arcydzieło, tak samo zmelifikowany, czyli zmumifikowany w miodzie, człowiek - rozdział poświęcony jego powstawaniu jest wspaniały. To w ogóle książka wspaniałych pomysłów, istniejących obok głównego wątku, nie mogę powiedzieć że McDonald pisze chaotycznie, ale zaryzykowałabym stwierdzenie że daje za dużo naraz. Wiele pomysłów pobocznych powinno mieć własne książki. Często zastygałam na dłuższa chwilę z pojedynczymi zdaniami (bo dlaczego: nikt tak nie mści się jak Grecy?) W tej książce jest już zapowiedź znakomitej Luny.

Ciekawym aspektem czytania Domu Deriwszy jest nasz czas realny. W tej powieści Turcja dąży do silnej Unii Europejskiej i przystępuje do niej w 2025 roku. Nie ma państwa islamskiego, tragedii uchodźców, Brexit. Tak mało czasu minęło a Dom Derwiszy jest już wizją przyszłości z zupełnie innej przeszłości. To interesujące i zarazem naprawdę straszne.

Podsumowując. Ian McDonald jest bardzo dobrym pisarzem nurtu przygodowego sf, moje doświadczenie mówi, że z wiekiem coraz lepszym. Nie jest jednak mistrzem opowiadań, ogólnie wszystkie są dobre, niektóre nawet lepsze, ale nie czytając ich nie tracimy nic istotnego, niemniej jeśli lubi się fantastykę warto je przeczytać, zaś Dom Derwiszy znać trzeba.

Ale i tak: przede wszystkim zachęcam do Luny.

Żeby było dokładnie 6/10 dla Dni Cyberbadu; 8/10 dla Domu Derwiszy.

Przeczytałam Iana McDonalda 4 książki, tę liczę jako dwie, (opowiadania i powieść w oryginale mają różne daty wydania) i ewidentnie im później książkę McDonald napisał tym bardziej mi się podoba. Żałuję, że nie znam (jeszcze) Rzeki Bogów, ale zgodnie z tą zasadą(angielski rok wydania Rzeki 2004,Brasyl...