Długo czekałam aż biblioteka, w której wypożyczam książki, będzie miała u siebie jakąś książkę Charlsa Martina. Autor ten dawno już chodził mi po głowie.
Doczekałam się i cóż... Niewątpliwie potrafi pisać i to w specyficzny sposób. Jego dialogi nie są prostymi rozmowami, ale zahaczają o pewien wyższy poziom inteligencji. To oczywiście na plus.
Temat adopcji i roli ojca w życiu każdego chłopaka też ważny i świetnie ujęty. Mimo że motyw ten wiele razy pojawił się już w literaturze, to nieco odmienny sposób pisania Charlsa Martina sprawia, że świeżym okiem patrzymy na opisaną w tej książce historię.
Autor potrafi poruszyć te głębsze warstwy ludzkich uczuć, pokazuje to co w życiu najważniejsze: rodzina, korzenie, zakotwiczenie, odpowiednie zakreślanie granic wolności, bezinteresowna i bezgraniczna miłość.
Teraz najbardziej wartościowy cytat z tej książki, który jest esencją tej: "Wszyscy rodzimy się z pustką w piersiach wielkości taty. Nasi ojcowie albo ją wypełniają, albo w miarę dorastania czujemy tę pustkę coraz bardziej i próbujemy ją czymś zaleczyć. Zwykle są to uzależnienia".
Na koniec odrobina krytyki. Męczyły mnie fragmenty dotyczące bejsbolu. Może Ameryka to rozumie, ale ja nie.

Długo czekałam aż biblioteka, w której wypożyczam książki, będzie miała u siebie jakąś książkę Charlsa Martina. Autor ten dawno już chodził mi po głowie.
Doczekałam się i cóż... Niewątpliwie potrafi pisać i to w specyficzny sposób. Jego dialogi nie są prostymi rozmowami, ale zahaczają o pewien wyższy poziom inteligencji. To oczywiście na plus.
Temat adopcji i roli ojca w...