Aż dziwne, że ta książka przypadła mi do gustu:) gdyż ciężko mi się przekonać do polskiej literatury. Może nadchodzą lepsze czasy, w których zacznę doceniać dorobek polskiej literatury:) Główną bohaterką jest Hanna Cudny, która po śmierci męża postanawia opuścić Warszawę i zamieszkać na wsi swego dzieciństwa. Zostaje nauczycielką angielskiego, boryka się z wychowywaniem dwójki dzieci wkraczającego w wiek dojrzewania Maksa, i 8-letniej Hanny. Wzbudzająca zainteresowanie u płci przeciwnej, choć w wymiarze dość dużej różnicy wieku. Jest w tej książce dużo nowoczesności, narracja dwustronna z punktu widzenia matki i córki. Poprzez zaistniały fakt, można dostrzec dwa spojrzenia, dwóch par oczu. Oczywiście na tych ponad 400 stronach nie jest sielankowo jak na wieś przystało. W grę, i w dotychczasowe życie Cudnych jak i całej wsi, wkradają się nieoczekiwane zniknięcia mieszkańców, na jaw wychodzi molestowanie, śmierć Ukrainek. Hanna, jako świeża krew stara się wszystko wyjaśnić, dociec, utożsamić się z mieszkańcami. Czy jej się uda? Czy nie ucierpią na tych poszukiwaniach prawdy dzieci, pozostawione sobie samym, czy Hanna zdecyduje się na nowy związek..o to pytania na to jak wygląda polska literatura, czy jest przewidywalna?:)Czemu przecięta? cóż..nie potrafię docenić polskich pisarzy

Aż dziwne, że ta książka przypadła mi do gustu:) gdyż ciężko mi się przekonać do polskiej literatury. Może nadchodzą lepsze czasy, w których zacznę doceniać dorobek polskiej literatury:) Główną bohaterką jest Hanna Cudny, która po śmierci męża postanawia opuścić Warszawę i zamieszkać na wsi swego dzieciństwa. Zostaje nauczycielką angielskiego, boryka się z wychowywaniem...