Co w naszym życiu cenimy najbardziej?

...zdrowie, pieniądze, popularność, marzenia, pragnienia, otaczających nas ludzi, czas...

Każdy wybierze inaczej..., każdy ma swoją hierarchię wartości, na których oprze swoje życie...
Ja wybieram czas. To on w mojej ocenie powinien stanowić największą wartość. Natomiast całe mnóstwo ludzi kompletnie go lekceważy. Ścigają się z nim w pogoni za banalnością, za rzeczami strasznie miałkimi!!!
Czy rodzina i otaczający nas ludzie nie są dla mnie ważni? Albo zdrowie, marzenia...? Oczywiście, że są, ważni. Nawet powiedziałbym, że bardzo ważni. Lecz to czas decyduje, jak długo mogę się tym cieszyć. To wszystko od niego zależy.
A co jest najważniejsze u schyłku życia? Kiedy już będziemy rozliczać swoją przeszłość. Kiedy w myślach coraz częściej będziemy przewidywać własną śmierć. Gdy będzie się zbliżać na pewno będziemy czuli jej obecność...
Zatem, co wtedy jest najistotniejsze...? ...w naszej przeszłości...?
Wspomnienia, chwile niezapomniane, zapierające dech...
To czas decyduje ile ich będzie w naszym życiu. Każdy dostaje tyle, na ile zasługuje, bez żadnej taryfy ulgowej...
Wspomnienia i te niezwykłe chwile generują świadomość naszej przeszłości...Bez tego jest tylko pustka, nicość, próżnia...
Choroba Alzheimera zabija naszą świadomość, zanim umrzemy. Zabija nasz umysł powoli, lecz z regularnością zegara odmierzającego wskazówki, godzina po godzinie, minuta po minucie, sekunda po sekundzie. Posuwa nasz umysł w tę bezdenną pustkę, przestrzeń nicości...

„Motyl” Lisy Genovy właśnie o tym opowiada...!!!

Ta książka szturmem zdobyła serca wielu czytelników na całym świecie. Okrzyknięta wielkimi, wzniosłymi hasłami w błyskawicznym tempie zyskiwała na popularności. Każdy widział w niej diament.
Choć z reguły z dosyć sporym dystansem i spokojem podchodzę szczególnie do tak głośnych tytułów, to wobec „Motyla” miałem duże oczekiwania i pewność, że będzie to książka, która odciśnie wielkie piętno w moim umyśle. Zatem niemal od razu przykryłem ją aurą wyjątkowości.
Czekała na mnie długo, ale nie dlatego, iż nie rozszarpywała mojej ciekawości z każdej strony. Wręcz przeciwnie, to właśnie dlatego..., moja ciekawość cierpiała, pragnęła tego zaspokojenia. Jak widać w końcu się doczekała.
Moją osobistą satysfakcją był fakt, że odkryłem tę historię zanim dowiedziałem się o istnieniu filmu, który zrobił, aż tyle zamieszania na tegorocznych OSCARACH...!!! Intuicja tym razem mnie nie zawiodła, bo informacja o tym filmie tylko potwierdziła znaczenie i wartość tej książki...
Filmu jeszcze nie oglądałem, lecz mając już książkę za sobą i znając już jej bohaterów z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że obsada aktorów została dopasowana idealnie. Każdy niemal aktor pasował do swojej postaci z książki, a Julianne Moore jako główna bohaterka Alice Howland to strzał w dziesiątkę moim zdaniem. Strasznie jestem ciekawy samego filmu!!!

Książkę czyta się niewiarygodnie szybko. Czasami musiałem sprawdzać, czy aby niepostrzeżenie nie przegapiłem jakiejś strony. Chyba jedną z największych zalet książki jest jej rzeczowość, to z jak wielką trafnością oddaje prawdziwą rzeczywistość życia i codzienności osoby, która zaczyna cierpieć na tę straszną chorobę w jeszcze tak młodym wieku. Świadomość tak profesjonalnego przygotowania zapewnia nam ogromny komfort w czytania. Lisa Genova jest bowiem doktorem nauk medycznych w dziedzinie neurobiologii i nie trzeba nic więcej dodawać...
Jestem pewien, że pozostałe książki, które udało jej się napisać są również na tak wysokim poziomie...
Bardzo chciałbym je przeczytać...!!!

Czas biegnie tak szybko, przemijamy..., dbajmy o nasze wspomnienia, bo kiedyś może je stracimy, jeszcze za życia...!!!

Co w naszym życiu cenimy najbardziej?

...zdrowie, pieniądze, popularność, marzenia, pragnienia, otaczających nas ludzi, czas...

Każdy wybierze inaczej..., każdy ma swoją hierarchię wartości, na których oprze swoje życie...
Ja wybieram czas. To on w mojej ocenie powinien stanowić największą wartość. Natomiast całe mnóstwo ludzi kompletnie go lekceważy. Ścigają się z nim w...