trudno mi ocenić te książkę, bo ani nic z niej nie wyniosłam, ani nic już teraz nie pamietam

trudno mi ocenić te książkę, bo ani nic z niej nie wyniosłam, ani nic już teraz nie pamietam

Bardzo filozoficzne spojrzenie na USA. Nie zgadzam się z taką opinią. Frustrat.

Bardzo filozoficzne spojrzenie na USA. Nie zgadzam się z taką opinią. Frustrat.

Jest to książka filozoficzna, także nie można się spodziewać szybkiej lektury. Momentami było dla mnie za ciężko, zbyt abstrakcyjnie, zwłaszcza na początku. Jednak znalazłam też wiele ciekawych spostrzeżeń, metafor i porównań. Pomogło mi spojrzeć na światową potęgę z innej perspektywy, niż ta pop-kulturowa.
Trzeba pamiętać, że to obraz ameryki Reagana, więc można później zasiąść i zastanowić się jak wiele się zmieniło, przy czym potwierdzić lub odrzucić teorię autora o inercji Stanów.

Jest to książka filozoficzna, także nie można się spodziewać szybkiej lektury. Momentami było dla mnie za ciężko, zbyt abstrakcyjnie, zwłaszcza na początku. Jednak znalazłam też wiele ciekawych spostrzeżeń, metafor i porównań. Pomogło mi spojrzeć na światową potęgę z innej perspektywy, niż ta pop-kulturowa.
Trzeba pamiętać, że to obraz ameryki Reagana, więc można później...

Ameryka jako utopia. Państwo jako film, zmontowany z fragmentów kreujących nowy medialny wizerunek (symulacja i odrzeczywistniony symulakr),obecny w świadomości ludzi. Symulakr jako przestroga i lustro dla wartości Europy.

Zdaje się że poniższy cytat może bronić się sam: "Dla nas, fanatycznych wyznawców estetyki i sensu, kultury i uwiedzenia; dla nas, dla których piękne jest tylko to, co głęboko moralne, a pasjonujące jedynie heroiczne rozróżnienie między naturą i kulturą; dla nas, wiekuiście przywiązanych do zwodniczych uroków zmysłu krytycznego i transcendencji - dla nas odkrycie fascynacji bezsensem, zawrotnym rozluźnieniem panującym zarówno na pustyniach, jak i w miastach, jest wstrząsem duchowym i niespodziewanych wyzwoleniem. Odkrycie ekstatycznej radości płynącej z likwidacji całej kultury i wyświęcenia obojętności."

Na całe szczęście w tej pozycji Baudrillarda nie ma aż tylu zapożyczeń z języka nauk ścisłych, używanych zwykle totalnie bez-sensownie, tylko jako ozdobnik literacki.
Paradoksalność stylu francuskiego pisarza uwidacznia się w tym, że kreując, opisując, reifikując teorię symulacji i symulakrów, czasami sam tworzy symulacje. Pytanie tylko, czy to świadoma technika subwersywna, czy przesiąknięcie mechanizmem świata, w którym żyjemy.

Ameryka jako utopia. Państwo jako film, zmontowany z fragmentów kreujących nowy medialny wizerunek (symulacja i odrzeczywistniony symulakr),obecny w świadomości ludzi. Symulakr jako przestroga i lustro dla wartości Europy.

Zdaje się że poniższy cytat może bronić się sam: "Dla nas, fanatycznych wyznawców estetyki i sensu, kultury i uwiedzenia; dla nas, dla których piękne...

arcydzieło, każde zdanie może być jak motto lub wstęp do wiersza.

arcydzieło, każde zdanie może być jak motto lub wstęp do wiersza.

"Ameryka nie jest ani snem, ani rzeczywistością, lecz hiperrzeczywistością." /Baudrillard/
Znakomity socjolog i filozof kultury ponowoczesnej przemierza Amerykę, muzeum potęgi, i snuje opowieść. Interesujące.

"Ameryka nie jest ani snem, ani rzeczywistością, lecz hiperrzeczywistością." /Baudrillard/
Znakomity socjolog i filozof kultury ponowoczesnej przemierza Amerykę, muzeum potęgi, i snuje opowieść. Interesujące.

Ciekawy punkt widzenia filozofującego Francuza przemierzającego USA - nie trzeba się zgadzać, ale warto się skonfrontować.

Ciekawy punkt widzenia filozofującego Francuza przemierzającego USA - nie trzeba się zgadzać, ale warto się skonfrontować.