Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel22
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrzej Chwalba
40
7,2/10
Urodzony: 11.12.1949
Profesor historii, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, aktualnie (2008) wiceprezes Polskiego Towarzystwa Historycznego, kieruje Zakładem Historii Społeczno-Religijnej Europy XIX i XX wieku.
Wybitny znawca XIX i XX wieku, przede wszystkim dziejów społecznych i politycznych. W tym nurcie zainteresowań badawczych wyróżniają się jego Historia Polski 1795-1918, Historia powszechna. Wiek XIX (2008) i Historia powszechna 1989–2011 (2011),a także liczne monografie. Ważne w jego dorobku są prace poświęcone dziejom Krakowa i III Rzeczypospolitej. Współautor i redaktor naukowy popularnej książki Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych (WN PWN 2004),stale obecnej na liście bestellerów. Autor książek: III Rzeczpospolita. Raport specjalny (2005) i Okupacyjny Kraków w latach 1939-1945 (wyd. 2, 2011). Jego książki zdobywają liczne nagrody. Ceniony i lubiany wykładowca, orędownik poszerzania wiedzy o przeszłości, a także niestrudzony organizator spotkań naukowych. Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Nauczycieli Akademickich Uniwersytetu Jagiellońskiego 1 października 2009 roku autor otrzymał indywidualną NAGRODĘ Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Nauczycieli Akademickich UJ. Wręczenie nagrody odbyło się podczas inauguracji roku akademickiego 2009/2010 na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Wybitny znawca XIX i XX wieku, przede wszystkim dziejów społecznych i politycznych. W tym nurcie zainteresowań badawczych wyróżniają się jego Historia Polski 1795-1918, Historia powszechna. Wiek XIX (2008) i Historia powszechna 1989–2011 (2011),a także liczne monografie. Ważne w jego dorobku są prace poświęcone dziejom Krakowa i III Rzeczypospolitej. Współautor i redaktor naukowy popularnej książki Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych (WN PWN 2004),stale obecnej na liście bestellerów. Autor książek: III Rzeczpospolita. Raport specjalny (2005) i Okupacyjny Kraków w latach 1939-1945 (wyd. 2, 2011). Jego książki zdobywają liczne nagrody. Ceniony i lubiany wykładowca, orędownik poszerzania wiedzy o przeszłości, a także niestrudzony organizator spotkań naukowych. Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Nauczycieli Akademickich Uniwersytetu Jagiellońskiego 1 października 2009 roku autor otrzymał indywidualną NAGRODĘ Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Nauczycieli Akademickich UJ. Wręczenie nagrody odbyło się podczas inauguracji roku akademickiego 2009/2010 na Uniwersytecie Jagiellońskim.
7,2/10średnia ocena książek autora
1 785 przeczytało książki autora
4 086 chce przeczytać książki autora
42fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Cham i Pan. A nam, prostym, zewsząd nędza?
Andrzej Chwalba, Wojciech Harpula
7,4 z 153 ocen
536 czytelników 28 opinii
2022
Niechciana stołeczność. Architektura i urbanistyka Krakowa w czasie okupacji niemieckiej 1939-1945
Andrzej Chwalba, Jacek Purchla
8,5 z 2 ocen
34 czytelników 1 opinia
2022
Polska-Rosja. Historia obsesji, obsesja historii
Andrzej Chwalba, Wojciech Harpula
8,0 z 173 ocen
556 czytelników 32 opinie
2022
Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych
Andrzej Chwalba
7,2 z 60 ocen
291 czytelników 6 opinii
2022
Pomocnik historyczny; Piękna epoka. Historia XIX w. Narodziny współczesnego świata
Wojciech Morawski, Andrzej Chwalba
7,3 z 16 ocen
38 czytelników 1 opinia
2021
Przegrane zwycięstwo. Wojna polsko-bolszewicka 1918-1920
Andrzej Chwalba
7,4 z 62 ocen
251 czytelników 17 opinii
2020
Zwrotnice dziejów. Alternatywne historie Polski
Andrzej Chwalba, Wojciech Harpula
7,7 z 249 ocen
634 czytelników 43 opinie
2019
Krakowscy ojcowie polskiej niepodległości
Andrzej Chwalba, Zdzisław Noga
8,0 z 1 ocen
12 czytelników 0 opinii
2019
1 K. Tysiąc skarbów Krakowa. Dzieje i sztuka
Waldemar Łazuga, Andrzej Chwalba
6,0 z 1 ocen
10 czytelników 0 opinii
2018
Ostatni salon PRL-u: Rzecz o Franciszku Xawerym hrabim Pusłowskim
Andrzej Chwalba
6,4 z 7 ocen
19 czytelników 0 opinii
2015
Samobójstwo Europy. Wielka wojna 1914-1918
Andrzej Chwalba
7,7 z 454 ocen
1606 czytelników 62 opinie
2014
Powiązane treści
Varia
191
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Żydowską strategię przetrwania dobrze ilustruje często przytaczana anegdota: "Pytanie o opinię kto zwycięży,odpowiadali: Rozumie się, że nas...
Żydowską strategię przetrwania dobrze ilustruje często przytaczana anegdota: "Pytanie o opinię kto zwycięży,odpowiadali: Rozumie się, że nasi - czyli kto? Rosjanie czy Niemcy?, Kto zwycięży ten będzie nasz".
2 osoby to lubią
[...] Spełniły się przewidywania Moltkego juniora, który pisał:"Wieczny pokój to sen. Wojna jest elementem ładu Bożego. Bez wojny świat popa...
[...] Spełniły się przewidywania Moltkego juniora, który pisał:"Wieczny pokój to sen. Wojna jest elementem ładu Bożego. Bez wojny świat popadłby w stagnację i zaprzepaściłby się w materialiźmie".
2 osoby to lubiąNieprzyjaciel mojego nieprzyjaciela jest moim przyjacielem.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Cham i Pan. A nam, prostym, zewsząd nędza? Andrzej Chwalba
7,4
To jest dokładnie to czego szukałem po lekturze ''Pańszczyzny'' i ''Warcholstwa'' Kamila Janickiego.
Książka Andrzeja Chwalby i Wojciecha Harpuli porusza podobne tematy, ale w sposób bardziej merytoryczny oraz mniej emocjonalny.
W tych wyżej wymienionych tytułach z treści mocno biła niechęć autora do stanu szlacheckiego, natomiast tutaj Panowie skupili się na tekstach źródłowych epoki okraszając je komentarzem, pozostawiając przy tym ocenę sytuacji czytelnikowi.
Wracamy więc do zarysu historii formowania się klas społecznych w średniowieczu, modyfikowania prawa na przestrzeni lat, a nawet wieków.
Autorzy poruszają temat wzajemnych stosunków między chłopami, a szlachtą czy kościołem, hamowanie rozwoju intelektualnego wśród klasy najniższej (analfabetyzm),co miało ułatwiać manipulacje wzmożone poprzez tworzenie karczm i nacisk na konsumpcję alkoholu.
Panowie Andrzej i Wojciech przyglądają się również pobieraniu podatków, pańszczyźnie, karom cielesnym, umniejszaniu wartości drugiego człowieka (chłopa czyli Nie-Polaka, gorszego sortu),ucieczkom z ziem pańskich, buntom, rabacjom, chłopskim bohaterom jak Szela czy Drzymała, funkcjonowaniu o różnych porach roku, umowach o korzystaniu z dóbr naturalnych w pańskich lasach czy wreszcie kosynierom i nieudanym powstaniom przeciw zaborcom. W swej zuchwałości, arogancji i hipokryzji szlachta często za niepowodzenia winiła chłopów, którzy zamiast przyłączyć się do arystokratów chętniej na nich donosiła. Cóż, ''szlachetnie urodzeni'' nie uważali wówczas chłopstwa za swoich rodaków i nie dawali nic w zamian w przeciwieństwie do zaborców, którzy bardziej gnębiąc stan najwyższy doprowadzali do uwłaszczeń idąc na rękę najbiedniejszym i zyskując ich lojalność. Odwieczna wzajemna niechęć robiła swoja i wiele wody musiało upłynąć, by ludzie Ci mogli nazwać się jednym narodem.
Jestem usatysfakcjonowany tą lekturą.
Zwrotnice dziejów. Alternatywne historie Polski Andrzej Chwalba
7,7
Jeszcze niedawno przy okazji książki Piotra Zychowicza, że gdybanie przy historii to co prawda rzecz bardzo fajna i interesująca, ale kompletnie pozbawiona sensu...ale jest gdybania i GDY-BA-NIE, a gdy się to robi tak jak ta dwójka...
Przede wszystkim duet historyk-dziennikarz nie gdybają tak naprawdę, ale rozkładają na czynniki pierwsze wszystkie okoliczności, jakie miały miejsce i doprowadził do trzech - tak ważnych w historii Polski wydarzeń. A następnie poprzez intelektualną debatę, rozmowę, wymianę argumentów przenikliwie rysują na nam obraz alternatywnej rzeczywistości.
Na prawdę lubię szukać "dziury w całym" w naukowych (ale nie tylko) wywodach. Tutaj jednak, pomimo moich usilnych starań, nie mam się do czego przyczepić. Mało tego, chciałbym takich rozmów czytać więcej, ponieważ od razu rośnie mi inteligencja (tak, wiem, ze jedynie mi się zdaje, ale jakie miłe to uczucie!)