Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaległość jeszcze z 1 półrocza 2018, w bibliotece mnie prześwięcą!!!! (i to nie w jednej), przeczytałam w tamtym roku ok 1/4.

pięknie idzie co dzień książka, (nie opanowałam techniki szybkiego czytania, oj nie :(. Chciałabym utrzymać wynik ale też wybieram na razie takie, które nie zabierają zbyt dużo czasu, mogłabym jeszcze więcej ale zapominam się z włączeniem książkowych dźwięków czasem przy pracy...

traktuję tę pozycję, jako swego rodzaju uzupełnienie dokumentu "Moja walka"

Zaległość jeszcze z 1 półrocza 2018, w bibliotece mnie prześwięcą!!!! (i to nie w jednej), przeczytałam w tamtym roku ok 1/4.

pięknie idzie co dzień książka, (nie opanowałam techniki szybkiego czytania, oj nie :(. Chciałabym utrzymać wynik ale też wybieram na razie takie, które nie zabierają zbyt dużo czasu, mogłabym jeszcze więcej ale zapominam się z włączeniem...

Trochę na siłe to już, przesłuchałam bo potrzeba mi było czegoś dla rozrywki, tu mogłam już sobie bardziej wyobrazić bohaterów i pewne wątki napisane ciekawie, ale Ani to Jax ani Miłoszewski (skojarzenie z bezcennym) ani Świst........... tak wszystko i nic. No i Anders......... to chyba największe przegięcie, ich dwóch ona jedna.....

Trochę na siłe to już, przesłuchałam bo potrzeba mi było czegoś dla rozrywki, tu mogłam już sobie bardziej wyobrazić bohaterów i pewne wątki napisane ciekawie, ale Ani to Jax ani Miłoszewski (skojarzenie z bezcennym) ani Świst........... tak wszystko i nic. No i Anders......... to chyba największe przegięcie, ich dwóch ona jedna.....

I tak i nie......... w książce jest opisanych o ile się nie mylę cztery, lub sześć pokoleń sporo bohaterów związanych z fabułą ale pobocznych..... każdy po trochu, jakiś zarys musi być wyjaśniony przecież, ale po co teg9 tyle?....... Nie sposób podążyć za kimś konkretnym, nie sposób coś dłużej odczuć emocjonalnie....... ja wiem, to coś w rodzaju sagi rodzinnej, ale zbyt to jak dla mnie poszarpane, choć się łączy. Już kiedyś napisałam, że Jax pisze powieści jak seriale. Ja lubię sobie bohaterów wizualizować, chyba po raz pierwszy jeśli chodzi o uniwersum autorki, nie udało mi się to, poprzez mnogość. Nie lubię kiedy jest dużo przeskoków czasowych, a jest przeskok, po czym jest retrospekcja i tak niemal bez przerwy.....

Przedwojenny początek najlepszy bo trwa dość długo, choć powtarzalny i przesadnie romantyczny...

Widzę jednak, że dużo pracy w to włożono, dobrze, że nie pogubiono się w bohaterach, i wątkach.

mogłoby być z tej jednej książki kilka tomów, wtedy wyszłoby coś w stylu "Zemsta i przebaczenie"

no cóż czas sprawdzić "Piętno"

Co nie zmienia faktu, że wolę z bohaterami coś przeżyć, a nie tylko czytać, o ich traumach. Przy poprzednich książkach autorki, po trosze to się udawało. Tu najmniej

Elżbieta Kijowska dobrze przeczyta nawet kiepską książkę ;)

I tak i nie......... w książce jest opisanych o ile się nie mylę cztery, lub sześć pokoleń sporo bohaterów związanych z fabułą ale pobocznych..... każdy po trochu, jakiś zarys musi być wyjaśniony przecież, ale po co teg9 tyle?....... Nie sposób podążyć za kimś konkretnym, nie sposób coś dłużej odczuć emocjonalnie....... ja wiem, to coś w rodzaju sagi rodzinnej, ale zbyt to...

Opowieść z nieco innej perspektywy niż raczej w Polsce znamy. Dlatego po to sięgnęłam, ciekawa jestem historii Romów. Jest oparta na faktach, wystarczy tylko zajrzeć na stronę internetową obozu Auschwitz i przeczytać kilka zdań co też uczyniłam, bo wydawało mi się to trochę nijakie........

Autor jest historykiem, i wydaje mi się, że o wiele mocniejsze i słuszniejsze byłoby gdyby napisano to tak jak publikacje historyczne.

Język i emocje do mnie nie trafiły

Jedno bije mnie z tej książki siła macierzyństwa, nawet nie wyrazistość bohaterki, szkoda że tylko tyle.

Lubię głos. P. Holtz to był decydujący czynnik, że wzięłam się za coś co jest modne, bo taka niewątpliwie jest ta książka.

Opowieść z nieco innej perspektywy niż raczej w Polsce znamy. Dlatego po to sięgnęłam, ciekawa jestem historii Romów. Jest oparta na faktach, wystarczy tylko zajrzeć na stronę internetową obozu Auschwitz i przeczytać kilka zdań co też uczyniłam, bo wydawało mi się to trochę nijakie........

Autor jest historykiem, i wydaje mi się, że o wiele mocniejsze i słuszniejsze byłoby...

Historia jakich pewnie wiele, dziwne w tym czasie były wariacje i kombinacje, ale mnie jakaś znieczulica bierze chyba, plus, za miejsce akcji, i za końcówkę............ Długo się rozkręcało, ale i tak przyjemnie się słuchało, doceniam styl językowy autorki.

edit. to nie jest dokument historyczny, ale oparty na pewnych zdarzeniach

Historia jakich pewnie wiele, dziwne w tym czasie były wariacje i kombinacje, ale mnie jakaś znieczulica bierze chyba, plus, za miejsce akcji, i za końcówkę............ Długo się rozkręcało, ale i tak przyjemnie się słuchało, doceniam styl językowy autorki.

edit. to nie jest dokument historyczny, ale oparty na pewnych zdarzeniach