Książka oddaje klimat tamtych lat i wydarzeń. Styl pisania pani Justyny Wydry bardzo mi się spodobał.
Daję 10 za całokształt książki.

Książka oddaje klimat tamtych lat i wydarzeń. Styl pisania pani Justyny Wydry bardzo mi się spodobał.
Daję 10 za całokształt książki.

Moja skromna ciekawość zapłonęła na ostatnich kartkach.
Warto poznać historię Ślązaków w czasach wojennej zawieruchy

Moja skromna ciekawość zapłonęła na ostatnich kartkach.
Warto poznać historię Ślązaków w czasach wojennej zawieruchy

Tę książkę oceniam jako dobrą. Fantazja autorki wykreowała bardzo ciekaw losy bohaterów. Wciągnęło mnie, z przyjemnością wysłuchałem audiobooka do samego końca. Trzeba jednak zauważyć, że jeśli chodzi o odtwarzanie dawnych niemieckich realiów, to jest na polskim rynku wydawniczym Marek Krajewski. Potem długo, długo nikt. I gdzieś dopiero po tym „długo, długo” jest Justyna Wydra. Książce ewidentnie brakuje dbałości o szczegóły, a miejscami czytelnik po prostu się dziwi, jak np, wtedy, gdy Willi wracający rzekomo na Ostfront pilot Luftwaffe idzie na dworzec, żeby kupić bilet.
Minusem są też jak dla mnie zbyt schematyczne, twardo ciosane postacie drugoplanowe, jak choćby miejscowy Leiter NSDAP. Rzeczywistość była bardziej złożona, ale żeby o tym wiedzieć, trzeba przeczytać dużo, dużo więcej niż autorka, w tym także literatury niemieckiej.
Mam jednak nadzieję, że Justyna Wydra będzie kontynuowała poruszanie się w klimatach znanych z jej dwóch dotychczasowych powieści. I kto wie, może kiedyś napisze coś, co nawet mistrz Krajewski oceni wysoko?
A, no i ja, ma się rozumieć :)

Tę książkę oceniam jako dobrą. Fantazja autorki wykreowała bardzo ciekaw losy bohaterów. Wciągnęło mnie, z przyjemnością wysłuchałem audiobooka do samego końca. Trzeba jednak zauważyć, że jeśli chodzi o odtwarzanie dawnych niemieckich realiów, to jest na polskim rynku wydawniczym Marek Krajewski. Potem długo, długo nikt. I gdzieś dopiero po tym „długo, długo” jest Justyna...

Książka nie od razu mnie zachęciła - tekst pisany niemal jednym ciągiem, dziwna składnia i bardzo długie zdania.
Zdecydowałam się na lekturę tylko dlatego, że akcja toczy się w moich rodzinnych Tychach i bardzo interesowało mnie, jak to miejsce wyglądało przed i w czasie wojny, jak żyli tu ludzie i jakie mieli dylematy.
Chciałam skonfrontować to z opowieściami mojej babci i zrozumieć, dlaczego dziadek był żołnierzem Wermahtu i walczył przeciwko swoim.
Długo trwało, zanim złapałam klimat tej książki, na początku męczyła mnie przede wszystkim ta jej dziwna składnia. I tylko ze względu na fakt, że odnajdywałam w tekście odniesienia do historii mojego rodzinnego miasta a w bohaterach członków mojej rodziny, zdecydowałam się ją dokończyć.
Mniej więcej w połowie książki wiedziałam już, że zbyt pochopnie ją oceniłam a przewracając ostatnią stronę byłam jednocześnie wstrząśnięta, poruszona do granic i mądrzejsza o wiedzę, która rozjaśniła mi wiele wątpliwości z dzieciństwa.
Dziękuję autorce za tą możliwość i polecam, nie tylko Ślązakom.

Książka nie od razu mnie zachęciła - tekst pisany niemal jednym ciągiem, dziwna składnia i bardzo długie zdania.
Zdecydowałam się na lekturę tylko dlatego, że akcja toczy się w moich rodzinnych Tychach i bardzo interesowało mnie, jak to miejsce wyglądało przed i w czasie wojny, jak żyli tu ludzie i jakie mieli dylematy.
Chciałam skonfrontować to z opowieściami mojej babci...

To pierwsza książka Justyny Wydry, którą przeczytałam i która wryła mi się w pamięć, tak ze względu na geograficzną bliskość opisywanych wydarzeń, jak i na trudny temat. Mimo, że to nie reportaż, zdecydowanie warto ją przeczytać, aby zrozumieć przeszłe i obecne relacje pomiędzy ludźmi na Górnym Śląsku oraz mechanizmy władzy totalitarnej, które w ksiązce widać jak na dłoni.

To pierwsza książka Justyny Wydry, którą przeczytałam i która wryła mi się w pamięć, tak ze względu na geograficzną bliskość opisywanych wydarzeń, jak i na trudny temat. Mimo, że to nie reportaż, zdecydowanie warto ją przeczytać, aby zrozumieć przeszłe i obecne relacje pomiędzy ludźmi na Górnym Śląsku oraz mechanizmy władzy totalitarnej, które w ksiązce widać jak na dłoni.

Lekturę rozpoczyna wypadek. Pilot Luftwaffe będący na urlopie w Tychach zostaje potrącony przez rowerzystkę - Hildę. Z powodu już wcześniejszych urazów, mężczyzna trafia do szpitala. Tam żartem zraża do siebie przepraszającą kobietę i jej śliczną siostrę, w której Jenike nieszczęśliwie się zauroczył. Okazało się, że ma konkurenta do ręki ładniejszej z bliźniaczek, miejscowego nauczyciela i członka NSDAP. Gdy pilot wychodzi ze szpitala, postanawia poprosić swoją ciotkę o przysługę. Narażając całą rodzinę na niebezpieczeństwo postanawia zdezerterować. W międzyczasie coraz bardziej zbliża się do Hildy, gdyż wiadome jest od samego początku, że muszą wdać się w romans.

Widoczna jest poprawa autorki od swojej pierwszej pracy. Teraz, pomimo ciągłego chaosu panującego w jej stylu, pisze na tyle ciekawie, że zachęca czytelnika do przerzucania stron. Wydaje mi się, że pisze jednak zgodnie ze schematem: burzliwa przeszłość męskiego głównego bohatera; początkowa wzajemna niechęć postaci; zauroczenie; nagłe pojawienie się problemu (w "Esesmanie i Żydówce" było odesłanie Brunona do strażników w obozie koncentracyjnym, w "Zaniemówieniu" jest to wysłanie Wilhelma do karnej kompanii); kolejny problem - bohaterka w ciąży; powrót do kochanki; wyjazd do Niemiec. Obie książki, które wyżej wymieniłam, można dopasować do tego schematu. W dodatku autorka bardzo często ucieka myślami, przerywa nagle jeden wątek, by jakoś go połączyć z drugim. Z tego faktu można się pogubić w książce. Był to też główny powód, przez który za pierwszym razem odbiłam się od tej pozycji.

Pani Wydra poprawiła się też w pisaniu postaci. Tak naprawdę tylko dwaj męscy bohaterowie są wyraźnie zarysowani. Mają też odgrywać sprzeczność. Willy jest sympatycznym, nieco wesołym młodzieńcem, który chce uciec od wojny, przymusu zabijania. Postawiony pod murem potrafi odrzucić swoje poglądy, by osiągnąć cel i wrócić do domu. Natomiast Otto stał się władczym, uciekającym się do przemocy gburem, którego nie sposób lubić. Jego żonę, Rosę, można opisać jako Mary Sue. Przykład pięknej, uzdolnionej i oddanej kobiety, tej lepszej bliźniaczki, która gotowa była wyjść za mąż, by uchronić ojca. Pozostałe postacie, w tym główna Hilda, wciąż nie są zbyt porywająco napisane. W dodatku są one przedstawione bardzo szybko i gęsto, dlatego ciężko jest się połapać, kto jest kim i jak powiązany z tamtym. Przyznam, że było to męczące.
Jednak bardzo ogólnie książka nie jest zła. W dodatku trzyma się prawdy historycznej i w razie nieścisłości można napisać do autorki. W komentarzu od siebie podała bowiem swój mail. Tę książkę można potraktować jako czytadło na jakąś podróż pociągiem. Umniejsza to nieco jego wartość, gdyż, w moim odczuciu, pozycje dotykające wojny nie powinny być takie lekkie.

Lekturę rozpoczyna wypadek. Pilot Luftwaffe będący na urlopie w Tychach zostaje potrącony przez rowerzystkę - Hildę. Z powodu już wcześniejszych urazów, mężczyzna trafia do szpitala. Tam żartem zraża do siebie przepraszającą kobietę i jej śliczną siostrę, w której Jenike nieszczęśliwie się zauroczył. Okazało się, że ma konkurenta do ręki ładniejszej z bliźniaczek,...

Dobra książka, ale mnie nie porwała. Dlatego tylko 6

Dobra książka, ale mnie nie porwała. Dlatego tylko 6

Książka nie do końca przypadła mi do gustu, ale zakończenie spowodowało, że przez dłuższą chwilę nie mogłam powiedzieć słowa. Szokujące i pozostawiające zmieszanego czytelnika z cisnącym się pytaniem, ale jak to, dlaczego.
Warto przemęczyć się przez niezbyt ciekawą treść, dla tego jednego zwrotu akcji.

Książka nie do końca przypadła mi do gustu, ale zakończenie spowodowało, że przez dłuższą chwilę nie mogłam powiedzieć słowa. Szokujące i pozostawiające zmieszanego czytelnika z cisnącym się pytaniem, ale jak to, dlaczego.
Warto przemęczyć się przez niezbyt ciekawą treść, dla tego jednego zwrotu akcji.

Bardzo przewidywalna historia. Jedynie ostatnie 2-3 rozdziały trzymały mnie w napięciu.

Bardzo przewidywalna historia. Jedynie ostatnie 2-3 rozdziały trzymały mnie w napięciu.

Bardzo ciekawa, dobrze napisana, powieść obyczajowa oparta na pewnych faktach historycznych w mocno zbeletryzowanej formie. Przedstawia losy mieszkającej w Tychach kochającej się śląskiej rodziny Widera w czasach drugiej wojny światowej. Dzięki tej książce trochę lepiej zrozumiałam skomplikowaną sytuację Ślązaków i ich problemy z tożsamością narodową. Bardzo polecam, wartościowa lektura.

Bardzo ciekawa, dobrze napisana, powieść obyczajowa oparta na pewnych faktach historycznych w mocno zbeletryzowanej formie. Przedstawia losy mieszkającej w Tychach kochającej się śląskiej rodziny Widera w czasach drugiej wojny światowej. Dzięki tej książce trochę lepiej zrozumiałam skomplikowaną sytuację Ślązaków i ich problemy z tożsamością narodową. Bardzo polecam,...