Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urban to postać, którą szczerze lubię - czasem jest obsceniczny, ale czasami bardzo trafnie potrafi punktować kaczystowską dyktaturę. Książka ta jednak nie wpłynęła pozytywnie na mój obraz jego osoby - malował mi się raczej jako człowiek, który doszedł do swojej pozycji tylko dzięki układom i znajomościom w partii, bez charakteru, bez godności.

Urban to postać, którą szczerze lubię - czasem jest obsceniczny, ale czasami bardzo trafnie potrafi punktować kaczystowską dyktaturę. Książka ta jednak nie wpłynęła pozytywnie na mój obraz jego osoby - malował mi się raczej jako człowiek, który doszedł do swojej pozycji tylko dzięki układom i znajomościom w partii, bez charakteru, bez godności.

Wreszcie preczytałem Baśnie barda Beedle'a! Minęło półtora roku od ostatniego czytania HP i około sześciu lat od przeczytania HP po raz pierwszy. Dzięki nowemu czytnikowi e-booków wreszcie poznałem Baśnie barda Beedle'a. Piękne historie to jedno, a sposób patrzenia na książki Rowling to drugie. Innej oceny niż 10 nie wyobrażam sobie - w końcu Harry Potter to najlepsza seria mojego życia, która w moich oczach urosła do legendy literatury. Nawet nie wiecie jak fajnie i przyjemnie było znowu zanurzyć się w świecie HP w opowieściach jakich dotąd nie znałem.

Wreszcie preczytałem Baśnie barda Beedle'a! Minęło półtora roku od ostatniego czytania HP i około sześciu lat od przeczytania HP po raz pierwszy. Dzięki nowemu czytnikowi e-booków wreszcie poznałem Baśnie barda Beedle'a. Piękne historie to jedno, a sposób patrzenia na książki Rowling to drugie. Innej oceny niż 10 nie wyobrażam sobie - w końcu Harry Potter to najlepsza seria...

Przeczytałem większość książki w przygotowaniu do olimpiady. Z jednej strony książka spełniła swój cel - wyczytałem tam wiele przydatnych informacji, ale z drugiej Jaczynowskiej brakuje tego stylu, w którym pisze np. Krawczuk albo Zieliński - książka jest funkcjonalna, ale niezbyt ciekawa.

Przeczytałem większość książki w przygotowaniu do olimpiady. Z jednej strony książka spełniła swój cel - wyczytałem tam wiele przydatnych informacji, ale z drugiej Jaczynowskiej brakuje tego stylu, w którym pisze np. Krawczuk albo Zieliński - książka jest funkcjonalna, ale niezbyt ciekawa.

Książka zdecydowanie nieprzeciętny i arcyciekawa, ale również niezwykle tajemnicza. "Proces" można interpretować różnie, ale dla mnie jest to przede wszystkim opowieść o niszczącym człowieka aparacie biurokracji państwowej. Niemal z każdej strony zionie groteska i absurd, ale w ten sposób tajemniczy pan Kafka ukazał swój wielki kunszt literacki.

Książka zdecydowanie nieprzeciętny i arcyciekawa, ale również niezwykle tajemnicza. "Proces" można interpretować różnie, ale dla mnie jest to przede wszystkim opowieść o niszczącym człowieka aparacie biurokracji państwowej. Niemal z każdej strony zionie groteska i absurd, ale w ten sposób tajemniczy pan Kafka ukazał swój wielki kunszt literacki.

"Chmury" Arystofanesa to dramat ciekawy, przede wszystkim uwypuklający problemy społeczne sprzed 2500 lat, które w zasadzie nadal nie tracą na aktualności. Żarty Arystofanesa mogą rozbawić, chociaż osobiście zdania komika nie podzielam w zupełności. Arystofanes rysuje się bowiem jako konserwatysta, wrogi wszelki zmianom, niezdolny do zrozumienia odmiennego punktu widzenia.
Muszę jednak skomentować lekko wydanie polskie. Sama przedmowa - świetna. Idealnie wprowadziła mnie w ducha epoki, a także zwyczajnie nauczyła czegoś nowego. Wiadomo, o Sokratesie się słyszało, o tym, że był kontrowersyjny i wypił truciznę również... Ale coś dokładniej? No nie. Wstęp natomiast w przystępny sposób wyjaśnia konflikt pokoleń: starej generacji bogobojnych tradycjonalistów i nowej nowoczesnych zwolenników Sokratesa. Problem jednak pojawił się w samym tłumaczeniu utworu na język polski. Rozumiem, że powstało ono już jakiś czas temu, jestem w stanie przetrwać język staropolski, aczkolwiek co w dramacie antycznym robią słowa, tu cytuje: "wojewoda, kontusz, sejm, grodzki". Słowa te są tak obce opisywanym czasom, że nie powinny się tam po prostu znaleźć i tyle. Niemniej jednak cieszy to, że ktokolwiek spośród naszych rodaków przetłumaczył ów dramat ze starożytnej greki.

"Chmury" Arystofanesa to dramat ciekawy, przede wszystkim uwypuklający problemy społeczne sprzed 2500 lat, które w zasadzie nadal nie tracą na aktualności. Żarty Arystofanesa mogą rozbawić, chociaż osobiście zdania komika nie podzielam w zupełności. Arystofanes rysuje się bowiem jako konserwatysta, wrogi wszelki zmianom, niezdolny do zrozumienia odmiennego punktu...

"Konrad Wallenrod" to dzieło Mickiewicza napisane na wygnaniu rosyjskim. Adaś zawsze pisze o tym, co aktualnie przeżywa... dlatego tym razem mamy piękną opowieść o miłości do ojczyzny, dla której główny bohater jest gotów zostawić nawet kobietę swojego życia. Piękne, cudowne wersy, najwyższy szczyt szczytów poezji polskiej: Mickiewicz w swoim najlepszym wydaniu. Poemat mnie poruszył. Muszę się przyznać, chociaż może to dziwna cecha u mężczyzny, że jestem bardzo wrażliwy na te mickiewiczowskie strofy. Wpędzają mnie zazwyczaj w słaby, depresyjny nastrój, wzniecają ból istnienia, ale jednocześnie są takie piękne, pełne powabu, takie szczere - prosto z serca. PS. Konrad Wallenrod nie był moją szkolną lekturą, przeczytałem to dzieło sam z siebie.

"Konrad Wallenrod" to dzieło Mickiewicza napisane na wygnaniu rosyjskim. Adaś zawsze pisze o tym, co aktualnie przeżywa... dlatego tym razem mamy piękną opowieść o miłości do ojczyzny, dla której główny bohater jest gotów zostawić nawet kobietę swojego życia. Piękne, cudowne wersy, najwyższy szczyt szczytów poezji polskiej: Mickiewicz w swoim najlepszym wydaniu. Poemat mnie...

Dość prosta akcja, przyjemna w czytaniu książka.
Simon, zbieg przed sprawiedliwością w ucieczce trafia do świata czarownic. Postanawia walczyć za dobro Estcarpu, magicznego kraju, w którym kobiety są czarownicami. Agresorem jest Karsten. Pierwszą walkę Simon stoczy z żywymi trupami w Sulkarze, mieście portowym.
Ogólnie w książce ważne są według mnie 3 wydarzenia, a reszta to dopełniające akcję epizody. Trafienie do świata, porwanie i walka na końcu książki (lub w mojej wersji e-booka).
Książka oczywiście miała nudniejsze momenty. Na początku bardzo nieogarnięta, ale ogólnie podoba mi się, ponieważ z czasem wszystko się wyjaśniło.

Dość prosta akcja, przyjemna w czytaniu książka.
Simon, zbieg przed sprawiedliwością w ucieczce trafia do świata czarownic. Postanawia walczyć za dobro Estcarpu, magicznego kraju, w którym kobiety są czarownicami. Agresorem jest Karsten. Pierwszą walkę Simon stoczy z żywymi trupami w Sulkarze, mieście portowym.
Ogólnie w książce ważne są według mnie 3 wydarzenia, a reszta...

Trzeci ebook w moim życiu to Świat czarownic w pułapce. Już mam wgraną następną część i zaraz zacznę czytać.
Karsten wypowiedział Eastcarpowi wojnę. Wojska Eastcarpu z Strażnikiem Granic, Simonem ruszają na Verlaine i Kars, aby zdobyć te karsteńskie miejscowości. Więcej nie będę zdradzał, ale to nie jest książka o wojnie z Karstenem - głównie chodzi o wojnę z Kolderem.
Książka rewelacyjna, dosyć krótka, ale na prawdę wciągająca i pomysłowa. Lepsza od pierwszej części niepozwalająca czytelnikowi nie sięgnąć po trzeci tom.

Trzeci ebook w moim życiu to Świat czarownic w pułapce. Już mam wgraną następną część i zaraz zacznę czytać.
Karsten wypowiedział Eastcarpowi wojnę. Wojska Eastcarpu z Strażnikiem Granic, Simonem ruszają na Verlaine i Kars, aby zdobyć te karsteńskie miejscowości. Więcej nie będę zdradzał, ale to nie jest książka o wojnie z Karstenem - głównie chodzi o wojnę z Kolderem....

Fantastyczna pozycja, polecam wszystkim fanom gatunku fantasy. Nawet jeżeli ktoś nie czytał 1 i 2 tomu może sięgnąć po trzeci, ponieważ opowiada o czymś innym.
Trojaczki, dzieci Jaelithe i Simona, bohaterów dwóch pierwszych części przeżywają wspaniałe, fantastyczne przygody, odkrywają nowy świat za tajemniczymi górami. Gorąco polecam.

Fantastyczna pozycja, polecam wszystkim fanom gatunku fantasy. Nawet jeżeli ktoś nie czytał 1 i 2 tomu może sięgnąć po trzeci, ponieważ opowiada o czymś innym.
Trojaczki, dzieci Jaelithe i Simona, bohaterów dwóch pierwszych części przeżywają wspaniałe, fantastyczne przygody, odkrywają nowy świat za tajemniczymi górami. Gorąco polecam.

Niestety, część gorsza od innych części. Bardzo prosta fabuła, ale to akurat nie stanowi problemu. Gorsza jest końcówka. Bardzo nieogarnięta - taki rodzaj fantasy, w którym magia jest dziwnym i niezbadanym i cała końcówka taka jest.

Niestety, część gorsza od innych części. Bardzo prosta fabuła, ale to akurat nie stanowi problemu. Gorsza jest końcówka. Bardzo nieogarnięta - taki rodzaj fantasy, w którym magia jest dziwnym i niezbadanym i cała końcówka taka jest.

7, ale nie wiem czy to nie za wysoko.
Książka zdecydowanie gorsza od pierwszych trzech części cyklu. Wszystko składa się na tłumaczenie i wykonywanie jakiś tajemniczych egzystencji magii. W pierwszych trzech tomach magia była po prostu używana, a czwarta i piąta to ciągłe zabieranie, odzyskiwanie, tłumaczenie mocy oraz dziwne przejścia z świata do świata. To mnie się nie podoba.
Podoba mi się sam pomysł, wykreowany świat, klasyczność high fantasy (z domieszką tej magicznej filozofii o czym już mówiłem).
A więc książka ogólnie na plus, ale mam nadzieję, że szósta część spokojnie zasłuży na 8 albo i wyżej.

7, ale nie wiem czy to nie za wysoko.
Książka zdecydowanie gorsza od pierwszych trzech części cyklu. Wszystko składa się na tłumaczenie i wykonywanie jakiś tajemniczych egzystencji magii. W pierwszych trzech tomach magia była po prostu używana, a czwarta i piąta to ciągłe zabieranie, odzyskiwanie, tłumaczenie mocy oraz dziwne przejścia z świata do świata. To mnie się nie...