Portret Doriana Graya

Co tu dużo mówić - moje oczekiwania wobec niej nie zostały spełnione a do tego dawno żadna książka mnie tak nie wymęczyła jak ta (nie wspominając już o tym, że prawie wpędziła mnie w zastój czytelniczy)

Co tu dużo mówić - moje oczekiwania wobec niej nie zostały spełnione a do tego dawno żadna książka mnie tak nie wymęczyła jak ta (nie wspominając już o tym, że prawie wpędziła mnie w zastój czytelniczy)

Przepiękny obraz upadku człowieka, szaleńczo próbującego moralnie wytłumaczyć swoje straszne czyny. Lektura absolutnie obowiązkowa.

9+

Przepiękny obraz upadku człowieka, szaleńczo próbującego moralnie wytłumaczyć swoje straszne czyny. Lektura absolutnie obowiązkowa.

9+

“Nie ma książek moralnych lub niemoralnych. Są książki napisane dobrze lub źle”

Idąc tym tropem, dziewiętnastowieczną powieść Oscara Wilda można zaliczyć do książek napisanych dobrze, ale to zdecydowanie za mało. To literackie arcydzieło opowiadające o konsekwencjach ludzkiej próżności, o niszczycielskiej stronie marzeń oraz o degradacji człowieka. Pomimo lat wciąż zaskakuje swoją ponadczasowością i pięknym językiem. Zmusza do refleksji na tematy ludzkiej egzystencji, sztuki oraz moralności. To klasyka, wobec której nie można przejść obojętnie.

Historia opowiada o pięknym i niewinnym młodzieńcu, który staje się muzą dla Basila Hallwarda. Urok Doriana determinuje malarza do stworzenia portretu mężczyzny. Pewnego razu, podczas pozowania dla Basila, poznaje on zdemoralizowanego Lorda Henry'ego, który wpaja mu swój światopogląd i hedonistyczne podejście do życia. Uświadamia mu również siłę młodości i witalności. Gdy Basil kończy swoje największe dzieło, Dorian wypowiada pochopne życzenie, chcąc na zawsze zachować swoje młodzieńcze piękno. Tym samym zaprzedaje swoją duszę diabłu i przestaje się starzeć. Portret staje się dla niego przekleństwem odzwierciedlającym jego stopniowo postępujące zepsucie moralne.

Uważam, że życie dzieli się na przed i po “Portrecie Doriana Graya”. To skarbnica pięknych cytatów i głębokich przemyśleń. Każde słowo jest przemyślane i starannie dobrane. Książka ta charakteryzuje się ciągłą aktualnością i sądzę, że nieprędko się zestarzeje. Żałuję, że nie zapoznałem się z nią o wiele wcześniej.

“Nie ma książek moralnych lub niemoralnych. Są książki napisane dobrze lub źle”

Idąc tym tropem, dziewiętnastowieczną powieść Oscara Wilda można zaliczyć do książek napisanych dobrze, ale to zdecydowanie za mało. To literackie arcydzieło opowiadające o konsekwencjach ludzkiej próżności, o niszczycielskiej stronie marzeń oraz o degradacji człowieka. Pomimo lat wciąż...

Historia dość przewidywalna, ale jestem zauroczona całą tą kurtuazją dawnych czasów. Dla mnie to była dobra rozrywka :)

Historia dość przewidywalna, ale jestem zauroczona całą tą kurtuazją dawnych czasów. Dla mnie to była dobra rozrywka :)

Całkiem mi się podobała ta powieść. Zaskoczyła mnie jedna scena, której w ogóle się nie spodziewałam. Nie sądziłam, że coś takiego tam będzie. Domyślałam się też jak ta historia się zakończy, głownie przez ilustracje, które tam są. Jednak nie odebrało mi to zabawy z czytania i bardzo chciałam wiedzieć jak książka się zakończy.

Całkiem mi się podobała ta powieść. Zaskoczyła mnie jedna scena, której w ogóle się nie spodziewałam. Nie sądziłam, że coś takiego tam będzie. Domyślałam się też jak ta historia się zakończy, głownie przez ilustracje, które tam są. Jednak nie odebrało mi to zabawy z czytania i bardzo chciałam wiedzieć jak książka się zakończy.

"PORTRET DORIANA GRAYA" -OSCAR WILDE

Książka do której zabierałam się dobrych kilka lat. Jakoś nigdy nie było okazji. Wreszcie się nadarzyła, kupiłam i już kolejnego dnia zanurzyłam się w lekturze.

Łał, łał i jeszcze raz łał. Ta pozycja ma wszystko czego oczekuję od książki.
Wspaniały, piękny język, który niesie ze soba czasem przerażające słowa.
Cudowny, mroczny i tajemniczy klimat.
Świetnie wykreowani bohaterowie i ich myśli (szczególnie lord Henry).
Mądrości i słowa skłaniające do zatrzymania się i refleksji.
A samo zakończenie to po prostu majstersztyk.

O czym jest, hmmm... jeśli chodzi dosłownie to o portrecie Doriana Graya. Metaforycznie to tu już myślę że każdy sam musi się zastanowić podczas lektury, co autor chciał nam przekazać. Według mnie to opowieść o przemijaniu, docenianiu obecnej chwilii, o ludzkiej duszy i wpływu na nią przez otaczających nas ludzi.

Mogę śmiało stwierdzić, że jest to jedna z ważniejszych i piękniejszych książek, które czytałam. Na pewno będę do niej wracać.

Do zobaczenia następnym razem!💜
Miłego czytania!💜

"PORTRET DORIANA GRAYA" -OSCAR WILDE

Książka do której zabierałam się dobrych kilka lat. Jakoś nigdy nie było okazji. Wreszcie się nadarzyła, kupiłam i już kolejnego dnia zanurzyłam się w lekturze.

Łał, łał i jeszcze raz łał. Ta pozycja ma wszystko czego oczekuję od książki.
Wspaniały, piękny język, który niesie ze soba czasem przerażające słowa.
Cudowny, mroczny i...

Wydawnictwo dało d...
Jako czytelnik, który nie czytał książki ani nie oglądał filmu jestem wściekły że kupiłem wydanie Zysk i S-ka z zeszłego roku (2021-09-14).
Jestem bezgranicznie wściekły że opis książki był mega krótkim spoilerem CAŁEJ akcji. Żałuję że kupiłem książkę od innego wydawnictwa niż Vesper (które uwielbiam bezgranicznie).
Można było to napisać opis inaczej, można było... Ale tego nie zrobiono. Jestem wściekły na wydawnictwo, które w tak chamski i niedbały sposób stresciło całą książkę, mimo że książka jest rewelacyjna i trzyma do samego końca!

Jak się czyta książkę której zakończenie się już zna a się nigdy jej nie czytało? Tragicznie. Tak bardzo liczyłem że spoiler jest zaledwie wstępem do książki a nie jej zakończeniem.

Jednakże jeśli chodzi o samą treść, bardzo mi się podoba i mogę każdemu polecić. Sposób pisania w miarę prosty jak na tak starą książkę, choć nie raz musiałem zasięgnąć słownika aby poznać znaczenie słów czy też translatora aby przetłumaczyć francuskie powiedzonka.

Oceniając samą książkę 8.5/10
Oceniając wydanie 2/10

Jestem wściekły na wydawnictwo.
Pierwszy i ostatni raz kupiłem od nich książkę!

Wydawnictwo dało d...
Jako czytelnik, który nie czytał książki ani nie oglądał filmu jestem wściekły że kupiłem wydanie Zysk i S-ka z zeszłego roku (2021-09-14).
Jestem bezgranicznie wściekły że opis książki był mega krótkim spoilerem CAŁEJ akcji. Żałuję że kupiłem książkę od innego wydawnictwa niż Vesper (które uwielbiam bezgranicznie).
Można było to napisać opis...

audiobook

audiobook

Wydarzenia wokół tytułowego Doriana Graya jakoś mnie nie zaciekawiły i nie zaskoczyły. Na szczęście można czerpać przyjemność z innych aspektów tej książki. Na plus: piękny i bogaty język, błyskotliwe dialogi i sposób przedstawiania myśli bohaterów, najciekawiej wyrażane przez postać Henry'ego Wottona. Na odbiór „Portretu Doriana Graya” pewnie wpływają też zmiany kulturowe i zatracenie elementu szokującego. To, co kiedyś oburzało czytelnika, dziś stało się powszechne i akceptowalne.

Wydarzenia wokół tytułowego Doriana Graya jakoś mnie nie zaciekawiły i nie zaskoczyły. Na szczęście można czerpać przyjemność z innych aspektów tej książki. Na plus: piękny i bogaty język, błyskotliwe dialogi i sposób przedstawiania myśli bohaterów, najciekawiej wyrażane przez postać Henry'ego Wottona. Na odbiór „Portretu Doriana Graya” pewnie wpływają też zmiany kulturowe...

Dziwna to sytuacja, gdy czytelnik po przeczytaniu dwustronnej przedmowy już wie jaki jest cel i sens książki. Co więcej nie zgadza się z autorem i jego podejściem do sztuki.

"Żaden artysta nie ma sympatii etycznych. Sympatia etyczna u artysty to niewybaczalne zmanierowanie stylu. Żaden artysta nie jest chorobliwy. Artysta może wszystko wyrazić."

Wyłącznie symbolika w "Portrecie Doriana Graya" ma dla mnie jakąkolwiek wartość w tej książce.
Brnięcie przez powieść traktującą o ludziach kierujących się niskimi pobudkami, mających rozrywkę z czynienia zła i pogrywających z uczuciami innych ludzi, to naprawdę strata czasu. Brzydota tego świata, ohyda, pogarda dla piękna i dobra, pochwała głupoty to treść tej powieści niemal do samego końca.

"W śmierci jej widzę coś istotnie pięknego"

Niestety, zakończenie nie wynagrodziło mi brnięcia przez niemal 300 stron tej okrutnie męczącej treści. Forma i styl- nic szczególnego.

"-Tak- ciągnął lord Henryk- to jedna z największych tajemnic życia- leczenie duszy za pomocą zmysłów, a zmysłów za pomocą duszy."
"Ciało grzeszy i na tym grzech się kończy, gdyż czyn jest pewnego rodzaju oczyszczeniem (...) Jedyną drogą do uwolnienia się od pokusy jest poddanie się jej."

Po przeczytaniu takiej książki trzeba szukać odtrutki.

Dziwna to sytuacja, gdy czytelnik po przeczytaniu dwustronnej przedmowy już wie jaki jest cel i sens książki. Co więcej nie zgadza się z autorem i jego podejściem do sztuki.

"Żaden artysta nie ma sympatii etycznych. Sympatia etyczna u artysty to niewybaczalne zmanierowanie stylu. Żaden artysta nie jest chorobliwy. Artysta może wszystko wyrazić."

Wyłącznie symbolika w...