Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Zainteresowaniem faktem, jak można napisać tak obszerną książkę będącą absolutnie bezkrytyczną laudacją :). Faktów mało, wszystkie historie przedstawione jako prawda objawiona, zweryfikowana przez wiele nieznanych bliżej z nazwiska teologów i duchownych katolickich. W drugiej połowie bombardowanie detalicznymi opisami demonicznej aktywności robi się żmudne, bo okazuje się, że demony mają chyba dość ograniczony katalog dręczeń, choć autor robi co może, by przykuć uwagę czytelnika - stosując np. rozstrzelenie tekstu, byśmy nie przegapili, że demon wypisał na ścianie w y z w i s k a pod adresem C h r y s t u s a. Cóż z tego, że duchy kilkadziesiąt stron wcześniej robiły to samo, najwyraźniej wówczas nie wywoływało to aż takich emocji, by stosować wyróżnienie czcionki. :)

Książka zawiera także dokumentację zdjęciową, jak można się spodziewać - dość niewyraźną, ciemną i zamazaną. No otwarte szuflady można stwierdzić czy obróconą lodówkę, a co do podpisu, że ruch ten był skutkiem aktywności pozaziemskiej, to oczywiście trzeba zawierzyć.

Fun fact: przy kręceniu serii "Obecność" autor twierdził, że przysługują mu prawa do tej historii, jako że jest to fikcja, a nie wydarzenia prawdziwe. Czy stwierdzenie to padło celem uzyskania solidnej sumy, czy też z innego powodu... Pozostawiam każdemu do indywidualnej oceny. :)

Czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Zainteresowaniem faktem, jak można napisać tak obszerną książkę będącą absolutnie bezkrytyczną laudacją :). Faktów mało, wszystkie historie przedstawione jako prawda objawiona, zweryfikowana przez wiele nieznanych bliżej z nazwiska teologów i duchownych katolickich. W drugiej połowie bombardowanie detalicznymi opisami demonicznej...

"Caryca" dla mnie ma vibe mojej ukochanej serii, której wstydzę się czytać publicznie - Sagi o Ludziach Lodu. :) Kilkaset lat do tyłu, romanse, brutalność, chłód, mrok - jednak nie oszukujmy się, to trochę historyczny harlequin. Jeśli ktoś chce jednak przyswoić minimalną liczbę faktów w bardzo strawnej formie i połknąć obszerną powieść w kilka wieczorów, to "Caryca" będzie dobrym pomysłem. W żadnej mierze nie jest to powieść wybitna, nie wiem nawet czy dobra, po prostu wciągająca.

"Caryca" dla mnie ma vibe mojej ukochanej serii, której wstydzę się czytać publicznie - Sagi o Ludziach Lodu. :) Kilkaset lat do tyłu, romanse, brutalność, chłód, mrok - jednak nie oszukujmy się, to trochę historyczny harlequin. Jeśli ktoś chce jednak przyswoić minimalną liczbę faktów w bardzo strawnej formie i połknąć obszerną powieść w kilka wieczorów, to...

Nie jestem fanką humoru autora, ale sytuacje opisywane w pamiętniku lekarza na początku swojej drogi zawodowej są absolutnie fascynujące (i przerażające zarazem), więc ostatecznie nie mogłam oderwać się od lektury. Czasem za ostro o pacjentach, ale generalnie oschłość ta jest wynikiem zaniedbań systemu, o których tutaj sporo.

Nie jestem fanką humoru autora, ale sytuacje opisywane w pamiętniku lekarza na początku swojej drogi zawodowej są absolutnie fascynujące (i przerażające zarazem), więc ostatecznie nie mogłam oderwać się od lektury. Czasem za ostro o pacjentach, ale generalnie oschłość ta jest wynikiem zaniedbań systemu, o których tutaj sporo.