Bardzo ciekawa książka o losach carycy Katarzyny I, nie mylić z Wielką. Historia wciągająca i porywająca, a lektorka przeczytała to w bardzo dobry sposób. Nie mogłam się oderwać czasami. Co prawda nie powiedziałabym, że jest bardziej brutalna niż Gra o tron, ale miała swoje momenty czasami.

Bardzo ciekawa książka o losach carycy Katarzyny I, nie mylić z Wielką. Historia wciągająca i porywająca, a lektorka przeczytała to w bardzo dobry sposób. Nie mogłam się oderwać czasami. Co prawda nie powiedziałabym, że jest bardziej brutalna niż Gra o tron, ale miała swoje momenty czasami.

Urzekła mnie ta powieść. Pełno w niej miłości, nienawiści, zdrad, rozpaczy, namiętności wszystkich tych uczuć przeplatających się.. Pokochałam Carycę...

Urzekła mnie ta powieść. Pełno w niej miłości, nienawiści, zdrad, rozpaczy, namiętności wszystkich tych uczuć przeplatających się.. Pokochałam Carycę...

Zdążyłam przed północą. Ostatnia książka przeczytana w 2023 roku.
Trochę mniej przyjemna opowieść o Kopciuszku. W gruncie rzeczy - dobrze się czytało. Bardzo lubię powieści historyczne, czuć, że autorka włożyła w swoje dzieło sporo wysiłku. Czegoś też się dowiedziałam, a to zawsze w cenie 😊

Zdążyłam przed północą. Ostatnia książka przeczytana w 2023 roku.
Trochę mniej przyjemna opowieść o Kopciuszku. W gruncie rzeczy - dobrze się czytało. Bardzo lubię powieści historyczne, czuć, że autorka włożyła w swoje dzieło sporo wysiłku. Czegoś też się dowiedziałam, a to zawsze w cenie 😊

Książkę pochłonąłem jakość wiosną i zdziwiłem się, że wciąż pojawia się w kategorii "teraz czytam". Dobrze jest więc czasem ocenić książkę po jakimś czasie - choć refleksje i emocje zaraz po są bardziej świeże. Po takim czasie nadal pamiętam wątki z tek książki, dzieciństwo, młodość i zbiegi okoliczności, które Katarzyna potrafiła wykorzystać. Jest to opowieść o twardych czasach, władzy absolutnej, okrucieństwie, intrygach, miłościach, zależnościach na dworze. Warto zapoznać się by poszerzyć swoją perspektywę - także geopolityczną.

Książkę pochłonąłem jakość wiosną i zdziwiłem się, że wciąż pojawia się w kategorii "teraz czytam". Dobrze jest więc czasem ocenić książkę po jakimś czasie - choć refleksje i emocje zaraz po są bardziej świeże. Po takim czasie nadal pamiętam wątki z tek książki, dzieciństwo, młodość i zbiegi okoliczności, które Katarzyna potrafiła wykorzystać. Jest to opowieść o twardych...

Książkę czytało mi się dlugo lecz cóż to była za uczta! Dlatego delektowałam się nią jak mogłam najdłużej.
Historia Marty, dziewczyny urodzonej z nieprawego łoża, wychowana przez żonę swego ojca i pogardzana przez nią. Żyjąca w nędzy i biedzie, sprzedana przez macoche na sluzaca, następnie bezdomna, bliska śmierci niejednokrotnie, ratowana przez przyjaciół i wrogów, po to aby stać się kochanka, a nastepnie małżonka tego największego we Wszechrusi i dzieki temu Carycą, Katarzyna I.

"KOCHANKA, MATKA, MORDERCZYNI. PIERWSZA KOBIETA, KTORA SAMODZIELNIE WŁADAŁA ROSJĄ"

Czytałam opinie,że książka jest trochę harlequinowska bo za dużo romansu a za mało opisów życia. Nie zgadzam się z tymi opiniami, owszem wątek miłosny jest no wiadomo ale jest też dużo opisów jak wyglądała Rosja, jakie ludzie mieli zwyczaje, jak walczyli i jak się bawili, powiem wam w sekrecie,że jak dla mnie to okropnie 🙈
Czytając fragmenty podbijania miast przyszło mi do głowy tylko,że tyle setek lat upłynęło od tego czasu ale ludzie nie koniecznie się zmienili...  😔
Ksiazka napisana bardzo fajnie i naprawdę przyjemnie się ją czyta. Nie zgadzam się jednak z tym co jest napisane na okładce, czyli "Sprawia,że "Gra o Tron" wydaje sie bajka dla dzieci", nikt nie zabił chyba tylu postaci co Martin 😅 oczywiście różnica między jedna książka a druga jest ogromna,bo w GoT postacie są fikcyjne, a tu są prawdziwe, nie mniej uważam,że GoT wygrywa jednak 😅

Książkę czytało mi się dlugo lecz cóż to była za uczta! Dlatego delektowałam się nią jak mogłam najdłużej.
Historia Marty, dziewczyny urodzonej z nieprawego łoża, wychowana przez żonę swego ojca i pogardzana przez nią. Żyjąca w nędzy i biedzie, sprzedana przez macoche na sluzaca, następnie bezdomna, bliska śmierci niejednokrotnie, ratowana przez przyjaciół i wrogów, po to...

Super się czytało. Uwielbiam książki historyczne, wiele można się z nich dowiedzieć bez zbytniego wysiłku historycznego i co ważniejsze, ja o wiele łatwiej zapamiętuje ważne fakty.
Jedynie przeszkadzal mi nieco harlequinowy styl. Zbytnio był przerysowany wątek miłosny.

Super się czytało. Uwielbiam książki historyczne, wiele można się z nich dowiedzieć bez zbytniego wysiłku historycznego i co ważniejsze, ja o wiele łatwiej zapamiętuje ważne fakty.
Jedynie przeszkadzal mi nieco harlequinowy styl. Zbytnio był przerysowany wątek miłosny.

Ogromne rozczarowanie. A jednak okazało się że "harlequinowata" okładka była ostrzeżeniem, a nie błędem wydawcy. W książce drażnią opisy sytuacji intymnych i biesiadnych, a wyraźnie brakuje informacji o tym, jak żyło się w XVIII wiecznej Rosji i jaka była sytuacja polityczna. Marketing tej pozycji zasługuje na uznanie - książka pojawiała mi się na wszystkich paskach reklamowych. No i "złapali" mnie.

Ogromne rozczarowanie. A jednak okazało się że "harlequinowata" okładka była ostrzeżeniem, a nie błędem wydawcy. W książce drażnią opisy sytuacji intymnych i biesiadnych, a wyraźnie brakuje informacji o tym, jak żyło się w XVIII wiecznej Rosji i jaka była sytuacja polityczna. Marketing tej pozycji zasługuje na uznanie - książka pojawiała mi się na wszystkich paskach...

Początek wciągający, książka zapowiadała się ciekawie. Ale w połowie zaczęła mnie nużyć. Nie dokończyłam.

Początek wciągający, książka zapowiadała się ciekawie. Ale w połowie zaczęła mnie nużyć. Nie dokończyłam.

Po czasie dochodzę do wniosku, że to była ładnie napisana ale niezwykle rozwlekła książka. Wydaje mi się, że opinie porównujące ją do Gry o tron są bardzo przesadzone i osoby nastawione na nieustanne intrygi będą nieco zawiedzione. W każdym razie to taki przyjemny mariaż literatury semi-historycznej z wątkiem romansu, kryminału i opisów potraw niemal tak rozwlekłych jak opisy przyrody Orzeszkowej w Nad Niemnem.

W trakcie czytania mi się podobała, po fakcie mam takie troszkę poczucie straconego czasu

Po czasie dochodzę do wniosku, że to była ładnie napisana ale niezwykle rozwlekła książka. Wydaje mi się, że opinie porównujące ją do Gry o tron są bardzo przesadzone i osoby nastawione na nieustanne intrygi będą nieco zawiedzione. W każdym razie to taki przyjemny mariaż literatury semi-historycznej z wątkiem romansu, kryminału i opisów potraw niemal tak rozwlekłych jak...

W książce „Caryca” Ellen Apsten poznajemy losy Marty Heleny Skowrońskiej, której historia jest arcyciekawa i wydaje się nieprawdopodobna. Była kobietą, której udało się pokonać wszelkie przeciwności losu i z sieroty stała się najpotężniejszą kobietą w Rosji. To car nazwał ją Katarzyną Aleksiejewną, a w 1712 r koronował Katarzynę na carycę Rosji.
Droga do zaszczytów była trudna i okrutna, musiała być sprytna i odważna, inaczej zginęłaby w gąszczu intryg i zazdrośników. Codziennie stawiała czoła szalonemu władcy, który ją uwielbiał i kochał, lecz w obliczu zdrady gotowy był ją skazać na śmierć, zesłanie do klasztoru lub banicję.
Książka wciąga od pierwszych stron, trzyma w napięciu a wydarzenia płyną jak wartka rzeka, nie ma tu czasu na nudę. Jest wycinkiem z historii Rosji, który przybliża nam realia życia w tym ogromnym, zniewolonym kraju, poddanym woli carów i ich kaprysów. Ukazuje na jakich podwalinach budowana była władza i potęga carów.
Rodzi się pytanie; Czy współczesna Rosja jest inna, czy mechanizmy utrzymania się przy władzy pozostały te same?
By zrozumieć współczesną Rosję musimy sięgnąć do jej historii. Polecam

W książce „Caryca” Ellen Apsten poznajemy losy Marty Heleny Skowrońskiej, której historia jest arcyciekawa i wydaje się nieprawdopodobna. Była kobietą, której udało się pokonać wszelkie przeciwności losu i z sieroty stała się najpotężniejszą kobietą w Rosji. To car nazwał ją Katarzyną Aleksiejewną, a w 1712 r koronował Katarzynę na carycę Rosji.
Droga do zaszczytów była...