Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy raz czytałam tą książkę kilka lat temu i pamiętam, ze już wtedy zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Akcja powieści rozpoczyna się około roku 1960. Pewnej zimowej nocy, w trakcie śnieżycy, na świat przychodzi dwoje dzieci doktora Davida i jego żony, Norah. Pierwszy bliźniak, Paul, rodzi się zdrowy, natomiast drugie z bliźniąt - córka Phoebe, przychodzi na świat z zespołem Downa. Lekarz podejmuje decyzję, która będzie oddziaływała na niego i jego bliskich przez całe życie. Oddaje córkę pielęgniarce asystującej przy porodzie - Caroline, prosząc, by oddała jego córkę do zakładu dla osób upośledzonych. Gdy jego żona Norah budzi się po znieczuleniu, mówi jej, że ich drugie dziecko nie żyje.

Jaki wpływ na rodzinę Henry będzie miała ta decyzja? Jak długo może trwać żałoba? Jakie motywy kierowały Davidem, że podjął taką, a nie inną decyzję? Czy można przejść przez życie, ukrywając w sobie tak duży sekret?

Aby poznać odpowiedź na powyższe i inne pytania, zachęcam do sięgnięcia po książkę "Córka opiekuna wspomnień". Wzrusza, zmusza do myślenia, irytuje i powoduje łzy. Posiada wszystkie cechy, które powinna mieć dobra książka - rozbudowani bohaterowie, wielowątkowość, przekaz, dobrze zbudowana historia.

Zachęcam do sięgnięcia po tą pozycję, a czas z nią spędzony na pewno nie będzie stracony. :)

Pierwszy raz czytałam tą książkę kilka lat temu i pamiętam, ze już wtedy zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Akcja powieści rozpoczyna się około roku 1960. Pewnej zimowej nocy, w trakcie śnieżycy, na świat przychodzi dwoje dzieci doktora Davida i jego żony, Norah. Pierwszy bliźniak, Paul, rodzi się zdrowy, natomiast drugie z bliźniąt - córka Phoebe, przychodzi na świat z...

Chyba jedyny poradnik "jak żyć", który przeczytałam. Jestem zachwycona, teraz muszę tylko zakupić swój egzemplarz książki, aby móc zaglądać do niego, w napadach gorszego humoru lub jesiennej chandry :) <3

Chyba jedyny poradnik "jak żyć", który przeczytałam. Jestem zachwycona, teraz muszę tylko zakupić swój egzemplarz książki, aby móc zaglądać do niego, w napadach gorszego humoru lub jesiennej chandry :) <3

Szok. Niedowierzanie. Wściekłość.

Trzy słowa idealnie opisujące moją reakcję na reportaże przedstawione w tej książce. I jeszcze pytanie "Czy to jest kraj, w którym żyję?". Sytuacje opisane w reportażach tak ekstremalne, że aż wydające się nierealnymi.
Pani Kopińska napisała reportaże o sytuacjach głośnych w Polsce w ostatnich latach. Mamy więc rozmowę z żoną Trynkiewicza, sprawę gwałtu na tłumaczce ze szpitala w Elblągu czy "metody wychowawcze" siostry Bernadetty.
Brawa dla Pani Kopińskiej za rzetelne podejście do pisanego reportażu. Szukanie świadków, przytaczanie opinii ekspertów, czy rozmowy z osobami pokrzywdzonymi.

Po skończonej lekturze, chcę wierzyć, że takie rzeczy nie dzieją się codziennie. Że to sytuacje naprawdę ekstremalne. I mam tylko nadzieję, aby nigdy nie spotkać ludzi podobnych do sprawców opisanych przestępstw w swoim życiu.

Szok. Niedowierzanie. Wściekłość.

Trzy słowa idealnie opisujące moją reakcję na reportaże przedstawione w tej książce. I jeszcze pytanie "Czy to jest kraj, w którym żyję?". Sytuacje opisane w reportażach tak ekstremalne, że aż wydające się nierealnymi.
Pani Kopińska napisała reportaże o sytuacjach głośnych w Polsce w ostatnich latach. Mamy więc rozmowę z żoną...