Arabska żona

Ta książka to jakaś tragedia. Nie pojmuje jak może mieć ocenę powyżej siedmiu.

Ta książka to jakaś tragedia. Nie pojmuje jak może mieć ocenę powyżej siedmiu.

Polecam. Bardzo dobra pozycja.

Polecam. Bardzo dobra pozycja.

Tanya Valko to pseudonim autorki mieszkającej w Arabii Saudyjskiej, a wcześniej pracowała w polskiej szkole w Libii. Po takim przedstawieniu można spodziewać się, że ta książka będzie ciekawym nośnikiem kultury arabskiej (jak książki L. Shukri). Trochę się zawiodłam. Pozwolę sobie ocenić tę książkę pod względem 3 kryteriów: logiki, przyjemności z czytania i aspektów technicznych w skali od 0 do 10.

Logika: 2/10
- Główna bohaterka jest skrajnie głupia, bezmyślna, naiwna i pozbawiona wyobraźni. Nie da się jej w żadnym stopniu współczuć, bo wszystkiego można było zapobiec w tej książce z 30 razy, gdyby tylko autorka nie pozbawiła jej myślenia.
- Ahmed na początku mówi: "Cieść!" zamiast "Cześć!", a potem, tego samego dnia używa zaawansowane słownictw oraz zdania wielokrotnie złożone. Bez przesady...
- Polonia w Libii znająca sytuację Doroty wypięła się na nią w pierwszej lepszej sytuacji zamiast pomóc.

Przyjemność z czytania: 5/10
- Fabuła w Polsce była przyjemna, przeczytałam ją podczas jednego posiedzenia.
- Fabuła w Libii była trudna do czytania z powodu scen oraz innych bardzo specyficznych wydarzeń, które miały miejsce w tej książce.

Aspekty techniczne: 7/10
- Brak tłumaczeń arabskich zwrotów na język polski. Miło byłoby wiedzieć, co oznacza "Fisa, fisa!" czy "Illa Ilqa!" (co również zastanawia główną bohaterkę).
- Było kilka literówek i drobnych błędów np. "Amed" zamiast "Ahmed"
- Przyjemna czcionka, odpowiednie marginesy oraz jakość papieru.

Całościowo 14/30 (46%),czyli moja ocena to 4,6/10 (zaokrąglając do 5).

Tanya Valko to pseudonim autorki mieszkającej w Arabii Saudyjskiej, a wcześniej pracowała w polskiej szkole w Libii. Po takim przedstawieniu można spodziewać się, że ta książka będzie ciekawym nośnikiem kultury arabskiej (jak książki L. Shukri). Trochę się zawiodłam. Pozwolę sobie ocenić tę książkę pod względem 3 kryteriów: logiki, przyjemności z czytania i aspektów...

Główna bohaterka dość nerwowa i przyznam szczerze, że trudno mi ją było polubić, do tego ta jej naiwność i głupota jak można wyjść za mąż za obcokrajowca nie znając kultury jego kraju ani tradycji tam panujących, nawet będąc już mężatką wszystko czego się dowiadywała to przypadek! Czasem to aż włosy jeżyły mi się na głowie i stwierdzam, że miłość jednak potrafi być mocno ślepa. Abstrahując od zakończenia książki to wcześniej Ahmed też był nawet dobrym człowiekiem i dziwię się tej jej wielkiej miłości 🤦‍♀️, głupota głównej bohaterki wręcz przeraża.
Wizyta matki to jakiś koszmar. Jej argumenty do mnie nie docierały, miałam wrażenie, że z wyjątkiem dwóch sytuacji (nie chce spolerować) była ona bardziej okrutna od Ahmeda. Jej nagła przemiana ze skrajności w skrajność bardzo sztuczna i bardzo krótka. Nikt tak mnie nie denerwował w tej książce jak ta baba!
Nie nazwałabym tej książki wstrząsającą, czytałam dużo bardziej wstrząsające w tej tematyce. Dużo bardziej drażniły mnie naiwność, niewiedza, głupota i bezmyślność głównej bohaterki czasem bardziej od okrucieństwa Ahmeda.
Zakończenie i zachowanie męża Doroty raczej typowe dla mężczyzn tego kraju, przynajmniej często spotykane z innych opowieści i niestety smutne, bo jednak mimo wszystkich odczuć w stosunku do niej to żal mi jej jako kobiety i przede wszystkim matki.
Książka bardzo wciągająca dlatego od razu biorę się za drugą część.

Główna bohaterka dość nerwowa i przyznam szczerze, że trudno mi ją było polubić, do tego ta jej naiwność i głupota jak można wyjść za mąż za obcokrajowca nie znając kultury jego kraju ani tradycji tam panujących, nawet będąc już mężatką wszystko czego się dowiadywała to przypadek! Czasem to aż włosy jeżyły mi się na głowie i stwierdzam, że miłość jednak potrafi być mocno...

Lubie poznawać inne kultury, a tutaj miałam taka możliwość…jednakże troche mnie rozczarowała główna bohaterka,po tylu czerwonych flagach dalej w ‚to’ brnęła…to co przeżyła można by rozdzielić na kilka osob

Lubie poznawać inne kultury, a tutaj miałam taka możliwość…jednakże troche mnie rozczarowała główna bohaterka,po tylu czerwonych flagach dalej w ‚to’ brnęła…to co przeżyła można by rozdzielić na kilka osob

Kompletnie nie rozumiałam głównej bohaterki, tego dlaczego od niego nie odeszła, gdy pojawiły się pierwsze Red flagi. Chwilami byłam na nią wściekła. Niemniej jest to fikcja, a ludzie są różni. Grunt, że wciągające i czyta się szybko.

Kompletnie nie rozumiałam głównej bohaterki, tego dlaczego od niego nie odeszła, gdy pojawiły się pierwsze Red flagi. Chwilami byłam na nią wściekła. Niemniej jest to fikcja, a ludzie są różni. Grunt, że wciągające i czyta się szybko.

Dorota, młoda i piękna Polka nareszcie cieszy się upragnioną wolnością. W końcu po osiemnastce nikt i nic nie wolno jej już zabronić. W klubie poznaje przystojnego i bardzo nią zainteresowanego Ahmeda. Pomimo okrutnych słów jakie na niego spadają, dziewczyna postanawia się z nim spotykać. Niedługo potem okazuje się,że Dorota jest w ciąży. Pozostaje tylko wziąć ślub i żyć długo i szczęśliwie jako wspaniała rodzina...czy oby na pewno?

Wyjeżdżając za granicę można przez długi czas grać nową rolę. Rolę wyzwolonego, nowoczesnego i otwartego na świat muzułmanina. Jednak nie da się zbyt długo ukrywać swojego prawdziwego ja. Powrót do ojczyzny budzi uśpione demony, o których chciałoby się zapomnieć , a i towarzystwo też robi swoje. Tak oto Dorota wpada w szpony okrutnego, obłudnego i zazdrosnego do granic małżonka. Chodź, w zasadzie małżonka jedynie w polskim prawie bo w arabskim wygląda to zupełnie inaczej.

Bardzo się cieszę, że postanowiłam sięgnąć do początku sagi arabskiej. Teraz dopiero odnajduje zależności, widzę co przeżyła główna bohaterka. Wiem już skąd tak dobrze zna kulturę wschodu. Podoba się mi styl pisania autorki, to w jaki sposób przekazuje nam czytelnikom wszystko co wschodnie, tradycje, zasady, jedzenie itd. Historia Doroty wciąga i spowodowała u mnie ogromne współczucie do niej i innych kobiet,których nie wolno nam oceniać.

Dorota, młoda i piękna Polka nareszcie cieszy się upragnioną wolnością. W końcu po osiemnastce nikt i nic nie wolno jej już zabronić. W klubie poznaje przystojnego i bardzo nią zainteresowanego Ahmeda. Pomimo okrutnych słów jakie na niego spadają, dziewczyna postanawia się z nim spotykać. Niedługo potem okazuje się,że Dorota jest w ciąży. Pozostaje tylko wziąć ślub i żyć...

Drugi raz zapoznałam się z tą historią i urzekła mnie bardziej niż za pierwszym razem.
To nie jest historia konkretnej osoby, to jest zbitek kilku historii, kilku prawdziwych nieszczęść jakie spotykają kobiety w krajach arabskich.
Oczywiście nie zawsze, nie wszystkie kobiety mają tak źle jak nasza bohaterka, ale warto rozpoczynając przygodę z muzułmaninem mieć gdzieś w pamięci, że takie rzeczy też się zdarzają.
Zapewne obecne 16-20 latki powiedziałyby, że jest to bardzo negatywnie nacechowana historia, rasistowska, ksenofobiczna i nietolerancyjna ale to jest historia prawdziwa, tak może być i życie w XXI wieku nie daje nam gwarancji, że nic złego nas w życiu nie spotka i że wszyscy na całym świecie są cudowni, wspaniali i postępowi.
Według mnie warto zapoznać się z tą pozycją, dla mnie to jest re-read, zaczynam już drugi tom który również będzie re-readem, a później planuję przeczytać w końcu całą serię do końca.

Kiedyś oceniłam na 7 teraz podnoszę do 8/10.

Drugi raz zapoznałam się z tą historią i urzekła mnie bardziej niż za pierwszym razem.
To nie jest historia konkretnej osoby, to jest zbitek kilku historii, kilku prawdziwych nieszczęść jakie spotykają kobiety w krajach arabskich.
Oczywiście nie zawsze, nie wszystkie kobiety mają tak źle jak nasza bohaterka, ale warto rozpoczynając przygodę z muzułmaninem mieć gdzieś w...

Na plus jedt to, że można dowiedzieć się o panujących zwyczajach w kraju arabskim. I to wszystko. Głòwna bohaterka wydaje się być głupia, naiwna. Proste słownictwo, ledwo sklecona, rwąca się fabuła. Czytałam z pewnym poirytowaniem. Strata czasu.

Na plus jedt to, że można dowiedzieć się o panujących zwyczajach w kraju arabskim. I to wszystko. Głòwna bohaterka wydaje się być głupia, naiwna. Proste słownictwo, ledwo sklecona, rwąca się fabuła. Czytałam z pewnym poirytowaniem. Strata czasu.

Końcówka mnie rozwaliła

Końcówka mnie rozwaliła