Drugi tom i podobnie jak przy pierwszym, nie mogłam się oderwać i cieszę się, że to nie koniec. Ależ to jest dobre.
Nora Roberts ponownie razem zabiera nas do Irlandii oraz magicznej krainy Talamh zamieszkanej przez lud Fay.
Breen Kelly na dobre wyprowadziła się z Filadelfii i zaczyna spełniać swoje marzenia o zmianie swojego życia.
Zamieszkała w chacie, pisze książkę, spisuje swoje magiczne sny i wydarzenia ze świata Talamh. Regularnie przemieszcza się między realnym a światem magii. Tym razem zabrała ze sobą najlepszego przyjaciela - Marco, który jest olśniony, lecz i oszołomiony niezwykłym królestwem – miejscem pełnym smoków, wróżek i syren.
Dla niego Bren jest najlepszą przyjaciółką ale widzie w niej tylko skromną, nieśmiałą, zahukaną nauczycielkę.
W Talamh poznaje jej drugie oblicze, silnej i niezłomnej kobiety, która tutaj szkoli się na wojowniczkę. Próbuje okiełznać moce prawdziwej tożsamości. Jej lud i Keegan, przywódca Fey, serdecznie witają Marco. Lecz dziadek Breen, wyrzutek-bóg Odran, knuje, jak zniszczyć Talamh. Aby pokonać siły mroku, wszyscy muszą się zjednoczyć. Nie obędzie się bez ofiar, smutku, zdrad i przelewu krwi. Breen Siobhan Kelly uświadomi sobie, kim naprawdę jest, i zmierzy się z pisanym jej losem.

Nie często sięgam po fantastykę, ale tutaj naprawdę dałam się porwać. Cudownie wykreowany świat, jego zasady i różni mieszkańcy, magia, smoki i bohaterka, która powoli odkrywa swoją moc, budzi się do życia.
Jestem wilka fanką pióra Nory Roberts, ale tym razem naprawdę nie mogłam się oderwać, zarwałam dwie noce. Bardzo polecam!

Drugi tom i podobnie jak przy pierwszym, nie mogłam się oderwać i cieszę się, że to nie koniec. Ależ to jest dobre.
Nora Roberts ponownie razem zabiera nas do Irlandii oraz magicznej krainy Talamh zamieszkanej przez lud Fay.
Breen Kelly na dobre wyprowadziła się z Filadelfii i zaczyna spełniać swoje marzenia o zmianie swojego życia.
Zamieszkała w chacie, pisze książkę,...

Dawno nie czytalm ksiazki, w ktorej glowna bohaterka zostaje zastapiona przez swojego homoseksyualnego przyjaciela. Wiekszosc ksiazki to jego wywody na temat ubioru, wlosow, makijazu. Byl tak slodki, ze bralo mnie na mdlosci. Romans glownych bohaterow??!! Sorry, ale takie cos w tej ksiazce nie istnoeje, wszywtko toczy sie kolo mowienia slodkosci I wspiwerania kobiet przez kobiety I OczYwiscie Marka. Jedna fajna osoba byl czarny character I jego kochanka, ale nawet to zostalo zniszczone. Plus Nora nigdy nie zabila tylu dzieci, chyba w zadnej ksiazce. Okrutnie. Mam wrazenie, ze pomysl na ksiazke wyszedl od Nory Roberts, ale napisal ja ktos z ,, jej teamu,, . Moja rada nie czytajcie tego. Brak polskich zNakow w telefonie, sorry.

Dawno nie czytalm ksiazki, w ktorej glowna bohaterka zostaje zastapiona przez swojego homoseksyualnego przyjaciela. Wiekszosc ksiazki to jego wywody na temat ubioru, wlosow, makijazu. Byl tak slodki, ze bralo mnie na mdlosci. Romans glownych bohaterow??!! Sorry, ale takie cos w tej ksiazce nie istnoeje, wszywtko toczy sie kolo mowienia slodkosci I wspiwerania kobiet przez...

Jak bardzo się zdziwiłam, że tak mi się spodoba ta seria fantasy od Nory Roberts! Moja wina, inaczej sobie wyobrażałam twórczość tej autorki. Głupie uprzedzenia. Ale kurcze, dlaczego na forach fantastycznych nikt nie poleca tej serii?! Why? Dobrze zbudowany świat, wyjątkowy. Są SMOKI, jest magia, są różne rasy. Jest mądra bohaterka. Trochę denerwujący bohater, ale nawet to ma swój urok. No polecam bardzo.

Jak bardzo się zdziwiłam, że tak mi się spodoba ta seria fantasy od Nory Roberts! Moja wina, inaczej sobie wyobrażałam twórczość tej autorki. Głupie uprzedzenia. Ale kurcze, dlaczego na forach fantastycznych nikt nie poleca tej serii?! Why? Dobrze zbudowany świat, wyjątkowy. Są SMOKI, jest magia, są różne rasy. Jest mądra bohaterka. Trochę denerwujący bohater, ale nawet to...

Moja ocena tej części jest podobna do części pierwszej .... no może ciut lepsza.
Choć czyta się szybko, i można choć trochę oderwać się od rzeczywistości, to jestem zawiedziona 😞.
Wszystkie książki Nory Roberts, które do tej pory przeczytałam, pochłaniałam, czy to romanse z kryminałem, czy z fantastyką .... niektóre wręcz uwielbiam 😍 .... natomiast tą trylogię jedynie dobrze mi się czyta.

Moja ocena tej części jest podobna do części pierwszej .... no może ciut lepsza.
Choć czyta się szybko, i można choć trochę oderwać się od rzeczywistości, to jestem zawiedziona 😞.
Wszystkie książki Nory Roberts, które do tej pory przeczytałam, pochłaniałam, czy to romanse z kryminałem, czy z fantastyką .... niektóre wręcz uwielbiam 😍 .... natomiast tą trylogię jedynie...

Niechcący pominęłam tom 1 z serii i momentami wydawało mi się, że coś mi umyka, ale nie przeszkadzało mi to w pochłonięciu tej książki. Liczyłam na nieco więcej smoków, barwnych opisów. Jedynie co mi przeszkadzało to zbyt dużo opisów o Fąflu oraz zauważyłam, że w każdym rozdziale jest nawiązanie do wina. Gdyby ich nie było, to historia byłaby o 25% mniej obszerna. Ponad to mam podejrzenia, że bohaterowie tej książki mają drobny problem alkoholizmem, zwłaszcza moment, gdy ciężarna elfka się napiła i wyjaśniła, że dziecku nie zaszkodzi. Trochę mnie to oburzyło, bo literatura nie powinna popierać takich patologii 🫣🤔

Niechcący pominęłam tom 1 z serii i momentami wydawało mi się, że coś mi umyka, ale nie przeszkadzało mi to w pochłonięciu tej książki. Liczyłam na nieco więcej smoków, barwnych opisów. Jedynie co mi przeszkadzało to zbyt dużo opisów o Fąflu oraz zauważyłam, że w każdym rozdziale jest nawiązanie do wina. Gdyby ich nie było, to historia byłaby o 25% mniej obszerna. Ponad to...

Trzymająca poziom pierwszej części. Dużo akcji, brak nudy, więcej perspektyw niż w poprzednim tomie pozwalające na głębsze poznanie świata i charakteru bohaterów. No i te opisy. Nie mogę doczekać się kolejnej części. Jedyne malutkie ale to jednak uważam że Breen ma za duża moc w kluczowych momentach, które biorą się nie wiadomo skąd (z niej). Ale mimo wszystko - POLECAM.

Trzymająca poziom pierwszej części. Dużo akcji, brak nudy, więcej perspektyw niż w poprzednim tomie pozwalające na głębsze poznanie świata i charakteru bohaterów. No i te opisy. Nie mogę doczekać się kolejnej części. Jedyne malutkie ale to jednak uważam że Breen ma za duża moc w kluczowych momentach, które biorą się nie wiadomo skąd (z niej). Ale mimo wszystko - POLECAM.

Zaczyna się od naprawdę pięknej okładki, poprzez wciągającą zawartość, a kończąc na smutku... że tak szybko się skończyło. POLECAM i czekam na kolejną część... oby jak najszybciej :)

Zaczyna się od naprawdę pięknej okładki, poprzez wciągającą zawartość, a kończąc na smutku... że tak szybko się skończyło. POLECAM i czekam na kolejną część... oby jak najszybciej :)

Strasznie przegadana...
Nie lubię obyczajówek z psiapsiółkami i pokoleniami kobiet, które notorycznie gadają, zachwycają się dziećmi lub obawiają się o ich los, a do tego wciąż ględzą, że niby się wspierają.
Niestety, Nora Roberts pod sztandarem powieści z gat. fantastyki wyprodukowała właśnie takiego nużącego gniota. Gdyby nie te "rozmowy", to książka byłaby dużo ciekawsza i miałaby nieco bardziej wartką akcję, a do tego byłaby o połowę krótsza :)
Dialogi mnie po prostu "zabijały", a jedyna osoba, która w tym tłumie "słodko nie pierdziała", to Shana. Chociaż i ona była przewidywalna do bólu.
Najgorsze w tej książce jest to, że wszystkie postacie mówiły niemal to samo i niemal w identyczny sposób.
No, bym skłamała, Marco mówił nieco inaczej - "pierdział najsłodziej", gadał najwięcej i "wspierał" najbardziej.
No i wszyscy (naprawdę wszyscy!) przejmowali się losem jakichś nieznanych dzieci, tylko dlatego, że były to dzieci... Serio? Wszyscy!?!
No i to co jest od kilku lat bardzo modne - homoseksualne pary. No ok, w pierwszym tomie mogłam przełknąć, że główna bohaterka, przez to, że jej przyjaciel jest gejem, to wraz z nim obraca się w tych kręgach i stąd taka ich duża ilość w powieści. Ale w innym, fantastycznym świecie, Marco od razu znajduje partnera, a i jest ukazana, jakaś trzecio, czy czwartoplanowa para lesbijek. Co ciekawe, autorka niemal od razu (drugie spotkanie?) pakuje Marca i Briana do łóżka. Czyżby dla pani Roberts związki gejowskie nie opierały się na miłości, tylko na pieprzeniu? Później oczywiście opisuje, że są niby zakochani....taaa...
Jeszcze jedna sprawa. Autorka uważa tylko kobiety za mądre i silne, a mężczyzn za matołków, którzy lecą na ładną buźkę, a własny mózg mają w tej mniejszej główce...

Wynudziłam się okropnie, a przebrnięcie przez pierwszą z trzech części tej powieści zajęło mi miesiąc. Kolejne dwie części, poza nic nieznaczącym gadaniem (które, nauczona doświadczeniem, już opuszczałam),zawierały też odrobinę więcej akcji, więc poszły szybciej.

Pierwszy tom tej trylogii był ciekawszy, chociaż i tak zawyżyłam mu ocenę za sam pomysł przejścia do świata fantastycznego. Drugi tom, to już niestety strata czasu (zwłaszcza, że to już grube tomiszcze).
Jednym słowem - nie polecam.

Ale jeśli ktoś się upiera, to lepiej niech uda się do biblioteki i sprawdzi czy warto wydać na to ponad 30 zł. Ja nie skusiłam się na zakup nawet tomu pierwszego i nie zamierzam tego zmieniać.

Strasznie przegadana...
Nie lubię obyczajówek z psiapsiółkami i pokoleniami kobiet, które notorycznie gadają, zachwycają się dziećmi lub obawiają się o ich los, a do tego wciąż ględzą, że niby się wspierają.
Niestety, Nora Roberts pod sztandarem powieści z gat. fantastyki wyprodukowała właśnie takiego nużącego gniota. Gdyby nie te "rozmowy", to książka byłaby dużo...

Gruba książka z gatunku fantastyki to jest coś co lubię najbardziej. Mój ulubiony gatunek i autorka którą znam od lat i szanuje jej twórczość to praktycznie perfekcyjne połączenie. Nie da się od Przebudzenia nie czuć sympatii do Breen, nie zastanawiać się jakie losy jeszcze ją spotkają i jakie decyzje podejmie.

Gruba książka z gatunku fantastyki to jest coś co lubię najbardziej. Mój ulubiony gatunek i autorka którą znam od lat i szanuje jej twórczość to praktycznie perfekcyjne połączenie. Nie da się od Przebudzenia nie czuć sympatii do Breen, nie zastanawiać się jakie losy jeszcze ją spotkają i jakie decyzje podejmie.

Pokonanie sił mroku może nie być takie proste jak każdy by sobie tego początkowo życzył. Breen jej lud muszą się jednoczyć i wspólnie walczyć przeciw temu co złe. W tej części nie brakuje opisów walk, opisów szkoleń i ćwiczenia. Fabuła wciąż ciekawi i ma nam jeszcze sporo do przekazania

Pokonanie sił mroku może nie być takie proste jak każdy by sobie tego początkowo życzył. Breen jej lud muszą się jednoczyć i wspólnie walczyć przeciw temu co złe. W tej części nie brakuje opisów walk, opisów szkoleń i ćwiczenia. Fabuła wciąż ciekawi i ma nam jeszcze sporo do przekazania