Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No i ten smutek, że to już koniec. Mistrzowska seria, zakończona naprawdę świetnie.
Mam nadzieję, że Panowie jeszcze coś razem wydadzą, coś co dorówna serii "Locke..."

No i ten smutek, że to już koniec. Mistrzowska seria, zakończona naprawdę świetnie.
Mam nadzieję, że Panowie jeszcze coś razem wydadzą, coś co dorówna serii "Locke..."

Czwarta część absolutnie nie zawodzi. Bardzo fajny, mroczny komiks z zagadką na każdej stronie. Kiedy już myślimy, że wszystko się wyjaśni, jak zawsze czeka nas tylko dodatkowe zagmatwanie sytuacji.

Czwarta część absolutnie nie zawodzi. Bardzo fajny, mroczny komiks z zagadką na każdej stronie. Kiedy już myślimy, że wszystko się wyjaśni, jak zawsze czeka nas tylko dodatkowe zagmatwanie sytuacji.

Bardzo dobra i mocna trzecia część. Nie mogę doczekać się kolejnych tomów i zastanawiam się jakie jeszcze klucze kryje ta mroczna rezydencja. Czytając ten komiks przenosimy się całym sobą w świat stworzony przez Hilla. Ode mnie mocna dziesiątka.

Bardzo dobra i mocna trzecia część. Nie mogę doczekać się kolejnych tomów i zastanawiam się jakie jeszcze klucze kryje ta mroczna rezydencja. Czytając ten komiks przenosimy się całym sobą w świat stworzony przez Hilla. Ode mnie mocna dziesiątka.

Książką jestem dość mocno zawiedziona. Liczyłam na coś innego. Tymczasem Pan Artur jest bezkrytycznie zakochany w Iranie, co ma dość duży wpływ na treść książki. Oczywiście miał prawo do napisania totalnie subiektywnej książki, ale mnie ona nie przekonała. Jeśli ktoś interesuję się Iranem, nie znajdzie tutaj żadnych informacji o których by nie wiedział.

Książką jestem dość mocno zawiedziona. Liczyłam na coś innego. Tymczasem Pan Artur jest bezkrytycznie zakochany w Iranie, co ma dość duży wpływ na treść książki. Oczywiście miał prawo do napisania totalnie subiektywnej książki, ale mnie ona nie przekonała. Jeśli ktoś interesuję się Iranem, nie znajdzie tutaj żadnych informacji o których by nie wiedział.

Książkę kupiłam razem z innymi w sklepie internetowym krakowskiego Znaku. Kiedy się okazało po otworzeniu paczki, że to wywiad (nie dowiadywałam się niczego wcześniej o książce), to trochę mi zmarkotniała mina. Pomyślałam sobie: "Wywiad? To będzie nudne". Do książki jednak zabrałam się od razu. I jakie wnioski? Cóż, muszę napisać, że mnie zachwyciła. Kocham Pana Fronczewskiego od kiedy byłam małym dzieckiem, a po przeczytaniu tego wywiadu rzeki, pokochałam jeszcze bardziej. Wywiad przeprowadzony i na poważnie, i z humorem. Okraszony anegdotami, ploteczkami (stonowanie) ze świata głównie teatru, mądrościami życiowymi, nutką filozoficznego podejścia do życia. Pan Piotr przez pryzmat tego wywiadu jawi mi się jako jeden z zaledwie kilku pozostałych aktorów z klasą i dobrymi manierami. Polecam bo warto się zagłębić!

Książkę kupiłam razem z innymi w sklepie internetowym krakowskiego Znaku. Kiedy się okazało po otworzeniu paczki, że to wywiad (nie dowiadywałam się niczego wcześniej o książce), to trochę mi zmarkotniała mina. Pomyślałam sobie: "Wywiad? To będzie nudne". Do książki jednak zabrałam się od razu. I jakie wnioski? Cóż, muszę napisać, że mnie zachwyciła. Kocham Pana...

Mogę śmiało napisać, że jest to dla mnie najlepsza książka przeczytana w tym roku. Prawdziwe arcydzieło.
Jest bardzo poruszająca, i myślę, że dotknie do żywego każdego, kto weźmie ją do ręki.
Zazwyczaj w Polsce uczymy się tylko o tym co Ukraińcy nam zrobili w 1943-44 roku (sama na studiach historycznych nie usłyszałam ani słowa o treściach zawartych w książce Szabłowskiego), a nikt nie wspomina o Ukraińcach, którzy Polakom pomagali, chronili przez banderowcami. Jak wielu Ukraińców zginęło z rąk rodaków właśnie za taką pomoc.

Chwycił mnie za serce fragment, w którym opisywana jest historia Pani Szury. Ludzie w wiosce wpadają na pomysł aby dać jej chociaż telewizor za to, że dba przez tyle lat o mogiły pomordowanych Polaków. Polski konsul się na to nie zgodził, to może chociaż autor go przekona? Pani Szura wstydzi się za ten pomysł. Prosi autora książki aby do nikogo w Polsce nie zwracał się z taką prośbą.
Autor odpowiada Pani Szurze w książce:
"Niech się Panie nie martwi, pani Szuro. Nas w naszej historii tylko mordowali, nie ma miejsca na takich, co próbowali ratować, ani na takich, którzy się modlą i którzy nam wieszają ruczniki i poprawiają, jak ktoś zerwie.
Nie dajemy swoim sprawiedliwym medali, nie sadzimy im drzewek. Nie dajemy im też telewizorów. Szczerze mówiąc, to w ogóle o nich nie pamiętamy. Może Pani spać spokojnie."

Mogę śmiało napisać, że jest to dla mnie najlepsza książka przeczytana w tym roku. Prawdziwe arcydzieło.
Jest bardzo poruszająca, i myślę, że dotknie do żywego każdego, kto weźmie ją do ręki.
Zazwyczaj w Polsce uczymy się tylko o tym co Ukraińcy nam zrobili w 1943-44 roku (sama na studiach historycznych nie usłyszałam ani słowa o treściach zawartych w książce...

Książka dość ciekawa (szczególnie dla osób, które nie oglądały filmu), choć czasami mocno przypomina "Władcę much" czy też "Igrzyska śmierci".

Ale o czym to ja chciałam? Tłumaczenie!
Aż chce się zapytać "Serio??". Jak ktoś czytał książkę w oryginale, to proszę aby dał mi znać czy te wszystkie wymyślne słówka tez tam tak brzmiały. To dziwne przekształcanie polskich przekleństw było śmieszne (purwa, fujowe itp.). Lepiej by było gdyby tłumacz zastąpił je innymi słowami lub w ogóle z nich zrezygnował. Strasznie mnie to irytowało.

Książka dość ciekawa (szczególnie dla osób, które nie oglądały filmu), choć czasami mocno przypomina "Władcę much" czy też "Igrzyska śmierci".

Ale o czym to ja chciałam? Tłumaczenie!
Aż chce się zapytać "Serio??". Jak ktoś czytał książkę w oryginale, to proszę aby dał mi znać czy te wszystkie wymyślne słówka tez tam tak brzmiały. To dziwne przekształcanie polskich...