Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najsłabsza z książek o Korei Północnej jaką miałam okazję przeczytać. Jeżeli autor jest zawodowym pisarzem to szczerze współczuję jego czytelnikom, ponieważ Christian Eisert jest kompletnie pozbawiony daru opowiadania. Podzielił on swoją książkę na rozdziały, a te z kolei z niewiadomych powodów na oddzielne fragmenty niezwiązane ze sobą, tak, że czytelnik nie ma szans zorientować się, który dzień podróży ani jaka pora dnia jest aktualnie opisywana. Opisy miejsc są bezbarwne, autor przedstawia jedynie fragmenty rzeczywistości, przez co całość opisu wydaje się mało realna. Do tego nieustanna paranoja autora, że jest podsłuchiwany, nie wyjedzie z Korei jeżeli nie skompletuje wszystkich dozwolonych w Korei kobiecych fryzur, zaraz go zastrzelą, albo odkryją, że jest (marnym) dziennikarzem. Udaje, że wszystko jest jedną wielką akcją pod przykryciem, ale jego turystyczna wycieczka do Korei Północnej jest niczym więcej niż... turystyczną wycieczką (do nietypowego co prawda kraju, ale nadal jedynie wycieczką turystyczną). Poziom mojego zażenowania tym "reportażem" wzrósł także po przeczytaniu rozdziału, w którym autor opisuje dlaczego obie Koree będą miały coraz trudniejszą drogę do zjednoczenia (ciekawy fragment)... po czym płynnie przechodzi do problemów z wypróżnianiem swojej towarzyski podróży. Przez cały czas miałam wrażenie, że autor i jego znajoma mają po 15 lat, a nie prawie 50, ponieważ ich zachowanie często było bardzo niestosowne i niedojrzałe. Nikt nie zmuszał ich do tej wyprawy (ba, sami nawet za nią zapłacili),więc zamiast traktować wszystko z góry powinni uważnie słuchać, patrzeć i doświadczać. Zachowywali się jak stereotypowi turyści - głośni, niezainteresowani i rozrzutni. O Korei Północnej mieli wyrobione zdanie, zanim tam przyjechali i wszystko starali się naciągnąć pod wcześniej postawioną tezę. Nie dowiedziałam się absolutnie niczego nowego o Korei Północnej pod żadnym aspektem. Zdecydowanie odradzam tego typu "próby literackie" - niektórzy po prostu nie powinni pisać. Pod żadnym pozorem, nic i nigdy.