Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzecia część historii sióstr Niemirskich wypada niestety najsłabiej. Fabuła zbyt rozwleczona, takie trochę gadanie o niczym. Choć czyta się dość przyjemnie, książka przeciętna, nie wywołująca emocji, nie zapadająca w pamięć. Ot, czytadło na nudną niedzielę.

Trzecia część historii sióstr Niemirskich wypada niestety najsłabiej. Fabuła zbyt rozwleczona, takie trochę gadanie o niczym. Choć czyta się dość przyjemnie, książka przeciętna, nie wywołująca emocji, nie zapadająca w pamięć. Ot, czytadło na nudną niedzielę.

Lekka, ciepła, wręcz "słoneczna" powieść obyczajowa o trzech siostrach. W grudniowe wieczory książka przeniosła mnie do małego miasteczka koło Krakowa, pełnego słońca, tajemnic i niezaprzeczalnego sielskiego uroku. Poznawanie poplątanych losów sióstr sprawiło mi niebywałą przyjemność. Przeczytajcie.

Lekka, ciepła, wręcz "słoneczna" powieść obyczajowa o trzech siostrach. W grudniowe wieczory książka przeniosła mnie do małego miasteczka koło Krakowa, pełnego słońca, tajemnic i niezaprzeczalnego sielskiego uroku. Poznawanie poplątanych losów sióstr sprawiło mi niebywałą przyjemność. Przeczytajcie.

Lubię sagi, ale ta nie przypadła mi do gustu. Część o babce Hannie i jej trudnym życiu była najbardziej ciekawa, resztę przebrnęłam. Zbyt chaotycznie napisana. Czuć w niej trochę mroczny, skandynawski klimat, który w takim wydaniu nie był dla mnie zachęcający.

Lubię sagi, ale ta nie przypadła mi do gustu. Część o babce Hannie i jej trudnym życiu była najbardziej ciekawa, resztę przebrnęłam. Zbyt chaotycznie napisana. Czuć w niej trochę mroczny, skandynawski klimat, który w takim wydaniu nie był dla mnie zachęcający.