Siostry

Fajna ,ciepła powieść. Na pewno doskonała odskocznia od codziennyości .

Fajna ,ciepła powieść. Na pewno doskonała odskocznia od codziennyości .

Agata, dwudziestosiedmioletnia kobieta, chcę poznać prawdę o swojej przeszłości, co więcej swojej matki.
Kiedy dostaje wiadomość o śmierci swojej bliskiej osoby, która w gruncie rzeczy nią nie była, ponieważ zostawiła ją i jej tatę, kiedy miała kilka miesięcy, więc jedzie razem ze swoją młodszą przyrodnią siostrą, Danielą na pogrzeb w istocie obcej kobiety.
„Potem dziewczyna poczuła wściekłość w stosunku do matki. Jak mogła ją tak zostawić? I dlaczego? W klasie były inne dzieci z tak zwanych rozbitych rodzin, ale tylko ją, Agatę, porzuciła rodzicielka”.
Czy znajduje odpowiedzi na swoje pytania, które były w niej od zawsze? Na dodatek na pogrzebie dowiaduje się, że zmarła miała drugą córkę, dziewięcioletnią Antoninę, a jej siostrę, o której nie wiedziała.
Czy dziewczyna znajdzie wyjaśnienia na temat postępowań swojej „rodzicielki” Czy Agata dowie się, kto jest ojcem Tosi i z jakiego powodu traktowała to, jak tajemnicę wagi państwowej?
Bardzo polubiłam główną bohaterkę, bardzo współczułam jej relacji z własną matką, choć szczerze według mnie nie za bardzo zasługiwała na to miano. Dziewczyna pomimo dobrej rodziny, nie miała lekko. Zawsze chciała się dowiedzieć, dlaczego Ada ją porzuciła. Teraz ma okazję, ale nie w taki sposób...
Ponadto moją wielką sympatię zyskały również Daniela i Tosia. Każda z sióstr skradła moje serce. Każda miała swoje problemy. Bohaterki wielokrotnie pokazywały, że mając siebie wzajemnie, czują się silne, bezpieczne i szczęśliwe oraz były dla siebie oparciem...
„– Wiem, jak ci ciężko, kochanie…”

– Wiecie co?! – wykrzyknęła niespodziewanie Tosia. – Jesteśmy takimi poplątanymi siostrami.

– Poplątanymi? – Daniela nie rozumiała.

– Tak. Mamy poplątane DNA jak pnącze powojnika. Ty jesteś siostrą Agaty, ale ja nie jestem twoją siostrą, bo tylko ona jest naszą wspólną siostrą, prawda?”
Ta historia pokazuje siostrzeństwo, ale nie jako wyłącznie więzy krwi tylko również jak wybór, sposób okazywania uczuć, czy wzmacnianie i tworzenie siostrzanej więzi pomiędzy nimi trzema.
To lekka obyczajówka, jednak zawiera ważne tematy, polecam ją na letnie wieczory.


http://bookaholicandwriter.blogspot.com/2022/06/siostry-anna-krawczyk-recenzja-autor.html

Agata, dwudziestosiedmioletnia kobieta, chcę poznać prawdę o swojej przeszłości, co więcej swojej matki.
Kiedy dostaje wiadomość o śmierci swojej bliskiej osoby, która w gruncie rzeczy nią nie była, ponieważ zostawiła ją i jej tatę, kiedy miała kilka miesięcy, więc jedzie razem ze swoją młodszą przyrodnią siostrą, Danielą na pogrzeb w istocie obcej kobiety.
„Potem...

Agata Niemirska wychowała się w rodzinie patchworkowej. Jej matka porzuciła rodzinę, kiedy dziewczyna miała zaledwie 3 lata i nigdy wiecej sie nie widziały. Natomiast ojciec związał się z Teresą i Agata zyskała przyrodnią siostrę Danielę. Jakąż niespodzianką okazuje się telefon, w którym obcy człowiek informuje Agatę o śmierci jej matki i prosi o przyjazd na pogrzeb. I nie jest to jedyna zaskakująca nowina, okazuje się bowiem, że jest na świecie trzecia siostra...

"Siostry" to pierwsza część serii "Czary codzienności " autorstwa Agnieszki Krawczyk. W prezentowanej szacie graficznej ukazało się wznowienie tego cyklu.
To za co kocham powieści @ag.krawczyk to świetnie zbudowane lokalne społeczności, z którymi czytelnik niesamowicie się zżywa. Ja mam nawet często wrażenie, że jestem częścią tej grupy, a mające miejsce wydarzenia dzieją się tuż obok. Bohaterowie powieści "Siostry" to ludzie tacy jak ja i Ty. Normalni, ze swoimi problemami, troskami, radościami i smuteczkami. Tyle że jak to bywa na kartach powieści, nagromadzenie zbiegów okoliczności jest może odrobinę większe niż w prawdziwym życiu... a może właśnie nie. Może na codzień nie dostrzegamy wszystkiego co się wokół nas dzieje, a czytając książkę mamy pogląd na sytuację z każdej perspektywy.
W każdym razie "Siostry" to kolejna świetna powieść obyczajowa, jak wyszła spod pióra Agnieszki i jest ona niezaprzeczalnie jedną z tych nieodkładalnych. Z zapartym tchem śledziłam losy głównej bohaterki, ale także innych mieszkańców Zmysłowa. Mimo wielu kłopotów, jakie spotykają na swojej drodze bohaterowie, czuje się w tej książce spokój i sielankę. Po prostu to kolejna książka od Agnieszki Krawczyk, która działa na czytelnika jak plaster. Koi, uspokaja i daje nadzieję, że po każdej burzy wychodzi słońce. No u cóż... polecam, bo nie mogę inaczej .

Agata Niemirska wychowała się w rodzinie patchworkowej. Jej matka porzuciła rodzinę, kiedy dziewczyna miała zaledwie 3 lata i nigdy wiecej sie nie widziały. Natomiast ojciec związał się z Teresą i Agata zyskała przyrodnią siostrę Danielę. Jakąż niespodzianką okazuje się telefon, w którym obcy człowiek informuje Agatę o śmierci jej matki i prosi o przyjazd na pogrzeb. I...

„Siostry” to pierwszy tom z serii „Czary codzienności”.
Główna bohaterka, Agata Niemirska, wyrusza do Zmysłowa na pogrzeb swojej matki, która opuściła dziewczynę, gdy ta była dzieckiem. Agacie towarzyszy jej przyrodnia siostra Daniela. Dziewczyna jadąc do Zmysłowa ma nadzieję, że dowie się, dlaczego cale życie żyła bez matki, co takiego zrobiła, że matka postanowiła ją zostawić i nie uczestniczyć w jej wychowaniu. Jednak na miejscu okazuje się, że na dziewczynę oprócz odpowiedzi na nurtujące pytania, czeka dziewięcioletnia Tosia, jej przyrodnia siostra.
Idealna lektura na długie, letnie wieczory. Fabuła wciąga od samego początku. Razem z bohaterami przeżywamy ich rozterki, smutki, ale również chwile radości. Pojawi się również nieoczekiwane uczucie. Ta książka pokazuje jak silna potrafi być siostrzana więź. Nie zabraknie również czarnych charakterów, ale ze wszystkim i z każdym można sobie poradzić, gdy wokół siebie mamy życzliwych ludzi oraz rodzinę, która jest dla nas ogromnym wsparciem.

„Siostry” to pierwszy tom z serii „Czary codzienności”.
Główna bohaterka, Agata Niemirska, wyrusza do Zmysłowa na pogrzeb swojej matki, która opuściła dziewczynę, gdy ta była dzieckiem. Agacie towarzyszy jej przyrodnia siostra Daniela. Dziewczyna jadąc do Zmysłowa ma nadzieję, że dowie się, dlaczego cale życie żyła bez matki, co takiego zrobiła, że matka postanowiła ją...

„…życie jest takie krótkie, że szkoda marnować go na ludzi i sprawy, które nie tylko nas nie wzbogacają, ale coś nam odbierają — na przykład pewność siebie lub radość życia”.

Agata Niemirska jest młodą, zdolną, ambitną kobietą, pracuje w korporacji. Niespodziewanie dostaje zawiadomienie o śmierci swojej matki, kobiety, która ją urodziła i nic po za tym. Agatę wychowywał ojciec, zyskała nową rodzinę, siostrę Danielę i szczęśliwy dom. Razem ze siostrą wyruszają do Zmysłowa, niewielkiej, górskiej miejscowości. Agata ma nadzieję, że znajdzie odpowiedzi na liczne pytania, które nurtują ją od wielu lat i że w końcu zamknie za sobą ten rozdział życia. Na miejscu czeka na nią dziewięcioletnia Tosia, siostra, o której istnieniu Agata nie miała pojęcia.

Mnożące się pytania, niedopowiedzenia, tajemnice. Czy Agata odkryje prawdę o swojej przeszłości? Akcja powieści toczy się niespiesznie, wzbudza ogromną ciekawość. Pani Agnieszka ma barwne, wnikliwe, okraszone szczyptą dobrego humoru pióro. Z łatwością ukazuje wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca jakie towarzyszą naszym bohaterom. A ci ciekawie ukazani to zwykli ludzie jakich mijamy w naszej codzienności. Agatę polubiłam od razu mądra, szczera, serdeczna, silna osoba. Znalazła się w trudnej sytuacji, wykazała się dużą wrażliwością i odpowiedzialnością. Tosia całkowicie skradła moje serce, to rezolutna, po dziecięcemu szczera i naiwna dziewczynka. Z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że odnajdą wewnętrzną harmonię, spokój i szczęście. I Jakub - bardzo intrygująca postać.

Małomiasteczkowa społeczność, sympatyczni i mniej życzliwi ludzie i ich tajemnice. Pięknie opowiedziana historia, niepokojąca przeszłość, która kładzie się cieniem na teraźniejszości, a w tle przepiękne, barwne opisy otaczającego świata. Poszukiwanie swojej tożsamości, stopniowe odkrywanie prawdy o przeszłości, niedomówienia i kłamstwa. Siła i piękno siostrzanej miłości. Codzienność przepełniona radością i smutkiem, chwilami pełnymi szczęścia, zwątpienia i niepokoju. Bezinteresowna miłość, szukanie swojego miejsca na ziemi, trudna sztuka wybaczania.

Oczarowała mnie ta, ciepła mądra, zwyczajna i jednocześnie niezwykła opowieść. O kobietach i dla kobiet, O poszukiwaniu własnych korzeni, miłości i wybaczaniu. Już z niecierpliwością czekam na kontynuację. Serdecznie polecam!

https://tatiaszaaleksiej.pl/siostry/

„…życie jest takie krótkie, że szkoda marnować go na ludzi i sprawy, które nie tylko nas nie wzbogacają, ale coś nam odbierają — na przykład pewność siebie lub radość życia”.

Agata Niemirska jest młodą, zdolną, ambitną kobietą, pracuje w korporacji. Niespodziewanie dostaje zawiadomienie o śmierci swojej matki, kobiety, która ją urodziła i nic po za tym. Agatę wychowywał...

Ostatnio w moje ręce wpadła książka Agnieszki Krawczyk "Siostry". Jest to pierwsza część serii Czary Codzienności. Taka właśnie jest ta książka, opisuje zwyczajne życie, ale ma w sobie coś, co czaruje i pozwala oderwać się od rzeczywistości.
Historia zaczyna się w momencie, gdy główna bohaterka Agata dowiaduje się o śmierci swojej matki, której tak naprawdę nigdy nie poznała. Wraz z przyrodnią siostrą Danielą wyrusza do maleńkiej miejscowości Zmysłów, gdzie mieszkała jej mama. Sama nie wie, co może tam na nią czekać i czego ma sie spodziewać. Okazuje się, że czeka na nia młodsza siostra Tosia oraz piękny malowniczy domek. Postanawia spędzić tam trochę czasu i odkryć sekrety rodzinne. Pragnie zrozumieć czemu matka przez tyle lat nigdy się z nią nie skontaktowała.

Książka bardzo przypadła mi do gustu. Jest to ciepła, sielską opowieść o życiu w małej miejscowości. Poznajemy mieszkańców Zmysłowa, którzy są bardzo barwnymi postaciami. Są osoby, które polubimy od pierwszego spotkania, ale także odrzucajace typy. Dzięki lekturze można oderwać się od codzienności i zatopić w tej sielskiej historii.
Pojawia się też wątek miłosny, który na pewno będzie mieć kontynuację w kolejnych tomach.
Zdecydowanie będę czytała kolejne części serii i wam również to polecam!!

Ostatnio w moje ręce wpadła książka Agnieszki Krawczyk "Siostry". Jest to pierwsza część serii Czary Codzienności. Taka właśnie jest ta książka, opisuje zwyczajne życie, ale ma w sobie coś, co czaruje i pozwala oderwać się od rzeczywistości.
Historia zaczyna się w momencie, gdy główna bohaterka Agata dowiaduje się o śmierci swojej matki, której tak naprawdę nigdy nie...

Po raz kolejny wracam do tej książki i kolejny raz jestem nią zachwycona!

Agata jest typowym pracownikiem korporacji- ambitna, zdolna i zaangażowana. Nagle dostaje informację o śmierci matki, która lata temu zostawiła ją samą z ojcem. W tym czasie Agata zyskała nową rodzinę, którą bardzo kocha, a biologiczna matka stała się nikłym wspomnieniem. Kobieta jedzie jednak do Zmysłowa zamknąć ten rozdział życia. Tam jednak czeka na nią śliczna dziewczynka, która jest jej siostrą. To dopiero początek opowieści o miłości, poszukiwaniu równowagi w życiu i zwariowanych mieszkańcach podgórskiej miejscowości.

Książka sama w sobie jest piękna, subtelna i wrażliwa. Stawia bohaterów przed trudnymi wyzwaniami, ale opowiada o wszystkich zdarzeniach z czułością i lekkością. Jest poprostu cudowna! Autorka odwołuje się do wielu uczuć i rozterek. Opowiada też o niespodziewanym szczęściu, które z nienacka dopada człowieka. Czytajcie i rozkoszujcie się każdą stroną. @wydawnictwofilia przygotowało nowe piękne szaty graficzne 🥰 Bardzo dziękuję Wam za książkę ❤️❤️❤️
Polecam!
~Mimbla

Po raz kolejny wracam do tej książki i kolejny raz jestem nią zachwycona!

Agata jest typowym pracownikiem korporacji- ambitna, zdolna i zaangażowana. Nagle dostaje informację o śmierci matki, która lata temu zostawiła ją samą z ojcem. W tym czasie Agata zyskała nową rodzinę, którą bardzo kocha, a biologiczna matka stała się nikłym wspomnieniem. Kobieta jedzie jednak do...

Fantastyczna seria! Pełna emocji, wzruszeń i bezinteresownej miłości. Strzał w dziesiątkę.

Fantastyczna seria! Pełna emocji, wzruszeń i bezinteresownej miłości. Strzał w dziesiątkę.

Miła, sielankowa i relaksująca lektura. Z przyjemnością zabieram się za następną część.

Miła, sielankowa i relaksująca lektura. Z przyjemnością zabieram się za następną część.

Cały cykl to obfita, smaczna lektura. Zrozumiałe, że czytelnicy pytają autorkę o dokładne położenie Zmysłowa. :) Chciałoby się odwiedzić to miejsce, spotkać mieszkańców. Przez cztery tomy można spokojnie zżyć się z nimi. I z niechęcią myśleć o rozstaniu. Ujmujące opisy obrazów jednej z bohaterek. Do tego stopnia, że obawiałabym się, rozczarowania na widok samych dzieł. :)

Cały cykl to obfita, smaczna lektura. Zrozumiałe, że czytelnicy pytają autorkę o dokładne położenie Zmysłowa. :) Chciałoby się odwiedzić to miejsce, spotkać mieszkańców. Przez cztery tomy można spokojnie zżyć się z nimi. I z niechęcią myśleć o rozstaniu. Ujmujące opisy obrazów jednej z bohaterek. Do tego stopnia, że obawiałabym się, rozczarowania na widok samych dzieł. :)