Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Może i jestem posłańcem niebios, ale nie jestem doskonały”

„Zachariasz zrobiłby dla Mirandy wszystko. To dla niej łamie zasadę, jakiej aniołom stróżom nigdy łamać nie wolno: przybiera ludzką postać. Lecz nawet wtedy nie jest w stanie ochronić swojej śmiertelnej ukochanej. Zaatakowana przez wampira Miranda ulega mrocznej przemianie...” *

Kiedy pierwszy raz usłyszałam o książce „Wieczni wygnańcy” wydawała się naprawdę interesująca. Opis był ciekawy, a okładka przykuwała uwagę. Ludzie byli nią zachwyceni. Usłyszałam wiele ciekawych, dobrych opinii na temat powieści. Ostatecznie do rąk wcisnęła mi tę pozycje koleżanka, więc pomyślałam: dlaczego nie…?

Pierwsze strony były jeszcze w miarę ciekawe, ale z czasem akcja zaczęła toczyć się mozolnie, była nudna, nic ciekawego się nie działo. Miałam wrażenie że Cynthia Leitich Smith napisała tą książkę pod przymusem, tak na odczep się. Fabuła była po prostu nudna, źle rozplanowana, nie było w niej nic, co by mi się podobało. Bohaterowie byli sztuczni, bezbarwni. Miranda-główna bohaterka mnie irytowała, była pozbawiona życia, sztuczna. Cała historia miłosna w powieści mnie drażniła, kolejny nudny, przewidywalny schemacik. Naprawdę nie było czym się zachwycać. Jest to tylko kolejna historyjka o istotach nadprzyrodzonych, która nie wyróżnia się niczym specjalnym. Z każdą kolejną stroną jest tylko coraz gorzej.

Ocenę, która dałam tej pozycji to 2/10. Tak naprawdę ocena ta wynikła tylko z okładki, która jest w miarę ładna, ale nie dajcie się zwieść, ponieważ książka ta, to kompletna porażka. Osobiście nie polecam tej powieści.

„Może i jestem posłańcem niebios, ale nie jestem doskonały”

„Zachariasz zrobiłby dla Mirandy wszystko. To dla niej łamie zasadę, jakiej aniołom stróżom nigdy łamać nie wolno: przybiera ludzką postać. Lecz nawet wtedy nie jest w stanie ochronić swojej śmiertelnej ukochanej. Zaatakowana przez wampira Miranda ulega mrocznej przemianie...” *

Kiedy pierwszy raz usłyszałam o...