Książka nie jest zła ale nie jest też dobra, powiedziałabym że taka średnia. Autorka zmarnowała potencjał jakim było zestawienie aniołów i wampirów. Bohaterowie i ich relacje potraktowane trochę pobieżnie a fabuła trochę chaotyczna.

Po książkę sięgnęłam oczekując czegoś bardziej mrocznego i pod tym względem poczułam się rozczarowana. Tytuł przeczytałam w jeden wieczór, czyta się lekko, łatwo i dość przyjemnie o ile nie oczekujemy po nim za wiele.

5/10

Książka nie jest zła ale nie jest też dobra, powiedziałabym że taka średnia. Autorka zmarnowała potencjał jakim było zestawienie aniołów i wampirów. Bohaterowie i ich relacje potraktowane trochę pobieżnie a fabuła trochę chaotyczna.

Po książkę sięgnęłam oczekując czegoś bardziej mrocznego i pod tym względem poczułam się rozczarowana. Tytuł przeczytałam w jeden wieczór,...

Książka nieco by zapchać czas. Ciekawa fabuła, ale przy lepszym jej rozłożeniu może byłoby coś lepszego z tej powieści.

Książka nieco by zapchać czas. Ciekawa fabuła, ale przy lepszym jej rozłożeniu może byłoby coś lepszego z tej powieści.

Książka chaotyczna, płytka. Nic nie jest do końca wytłumaczone, pojawiają się w książce sarnołaki i hipopotamołaki (no serio? XD),nie można poczuć więzi z głównymi bohaterami ponieważ autorka nie przedstawia ich na dobrą sprawę, nie wiemy nic o rodzinie...książkę pdzeczytałam bo przeczytałam ale każdemu kto zechciałby sięgnąć po nią dla zabicia czasu - gorąco odradzam. Książka jest jak pani grzybiarka wystająca pod lasem sprzedająca swoje usługi - widzisz, bierzesz - a potem pozostaje niesmak i pytanie "po kiego ch$#&*ja ja to zrobiłem/am?". Tyle w temacie tej książki choć mogłabym napisać o wieeeeele więcej.

Książka chaotyczna, płytka. Nic nie jest do końca wytłumaczone, pojawiają się w książce sarnołaki i hipopotamołaki (no serio? XD),nie można poczuć więzi z głównymi bohaterami ponieważ autorka nie przedstawia ich na dobrą sprawę, nie wiemy nic o rodzinie...książkę pdzeczytałam bo przeczytałam ale każdemu kto zechciałby sięgnąć po nią dla zabicia czasu - gorąco odradzam....

Każdy anioł stróż ma swojego podopiecznego – Zachariasz opiekuje się siedemnastoletnią Mirrandą. Niestety, nad dziewczyną ciąży widmo śmierci... Anioł próbuje ją uratować jednak nie udaje mu się. Dziewczyna znika, a Zachariasz przez złamanie reguł i próbę uratowania jej staje się upadłym. W takich warunkach odnalezienie i uratowanie Mirrandy staje się wręcz niemożliwe.

Na początku wyjaśnijmy sobie jedno: nie sięgnęłam po „Wiecznych Wygnańców”, bo lubię paranormal romance. Nie miałam co czytać, uznałam, że wygrzebię coś lekkiego, na jeden dzień, być może śmiesznego: i to zrobiłam. Chciałam głupiutkiej, prostej lektury, z której będę mogła się pośmiać. Iii.... trafiłam doskonale. „Wieczni Wygnańcy” spełnili każdy z moich wymogów.
Gdybym miała wymienić największą zaletę tej książki byłby to fakt, że autorka chyba wie, jak złą literaturę tworzy i nie wstydzi się tego. Dzięki temu cała historia, choć napisana iście tragicznie, może przez swoją głupotę bawić, jest lekka i nie próbuje być poważna. Zdecydowanie nie lubię pozycji tego typu, których autorki traktują świat przedstawiony „na serio” i piszą tak, jakby od tego miało zależeć ich życie. Ale tu tego nie ma. Autorka ma świadomość (a przynajmniej wydaje się, że ma) jakiej jakości historię wymyśliła i tego przed nikim nie kryje.
Poza tym... cóż, sam pomysł na powieść nie jest taki zły. Mamy anioła stróża oraz uroczą dziewczynkę i domieszkę wampirów do tego wszystkiego. Uważam, że z tego dałoby się wyciągnąć dość poważną historię, ale autorka nie miała takiego zamiaru, dlatego dostajemy niekoniecznie logiczny i niekoniecznie sensowny emm... paranormalny romans przygodowy. Bo czystym romansem tego nie nazwę: postacie sporo o sobie myślą, ale mają dosłownie dwie, trzy sceny sam na sam, w czasie których do niczego więcej poza pocałunkami nie dochodzi. Czemu? Widzicie, mamy aniołka, a aniołek przez swój kręgosłup moralny nie może sobie pozwolić na więcej, ponieważ jego Mirranda jest nastolatką (18-letnią) i ledwo go zna :D
Styl autorki jest chwilami wprost komiczny. Nie wiem, jak to wyglądało w oryginale, ale w wersji polskiej Zachariasz cały czas nazywa Mirrandę „swoją dziewczyną”, co brzmi karykaturalnie. Jeśli po angielsku brzmiało to „my girl” moim skromnym zdaniem tłumacz powinien przetłumaczyć to na „moją podopieczną”, albo „moją dziewczynkę”, ale cóż, skoro jest jak jest – przynajmniej mogłam się z tego pośmiać :D
Przy okazji dialogi chwilami są wręcz okropnie napisane. Matka Mirrandy to osoba, która uważa, że cicha nastolatka powinna przez bycie cichą właśnie trafić do psychiatryka, a główny wampir w tejże opowieści jest tak irracjonalny, że nie umiałam się nie uśmiechnąć. Opisy także pozostawiają wiele do życzenia, a sam świat przedstawiony często nie ma sensu.
W świecie Smith to nic dziwnego, że wampir próbował kogoś ugryźć, mimo że chyba oficjalnie nie istnieją. Nie ma też nic dziwnego w tym, że wampiry mają własną prasę, albo w tym, że aniołowie używają Yahoo. Autorka nawet nie próbuje wyjaśniać tych irracjonalności, radośnie tworząc swoją chorą wizje świata.
Szczerze mówiąc, brakowało mi w tej książce jakiś słodkich scenek między głównymi bohaterami. Chciałabym jednak widzieć więcej romansu i dramatu w czymś, co niby romansem przecież jest. Nawet nie chodzi mi o jakieś zbliżenia między postaciami, a o większą ilość rozmów między nimi, która zbudowałaby relacje, zwłaszcza, że anioł stróż to przecież doskonały obiekt do czegoś takiego. Ach, aż mnie podkusiło, by spróbować napisać jakiś dobry romans ze skrzydlatym w roli głównej, bo mam wrażenie, że żadna autorka, którą poznaje, nie potrafi z tego wyciągnąć tyle, ile można.

Cóż... „Wieczni Wygnańcy” to nie jest dobra książka. Nie polecam jej nikomu zdrowemu psychicznie, kto chce sięgnąć po lekturę „na serio”. To zła, a może nawet bardzo zła literatura. Tu nie maco się doszukiwać głębi, sensownych postaci, czy innych takich. Ale, paradoksalnie, ja przeczytania nie żałuje. Dostałam to, czego chciałam i czuje się w pełni zaspokojona :D

Każdy anioł stróż ma swojego podopiecznego – Zachariasz opiekuje się siedemnastoletnią Mirrandą. Niestety, nad dziewczyną ciąży widmo śmierci... Anioł próbuje ją uratować jednak nie udaje mu się. Dziewczyna znika, a Zachariasz przez złamanie reguł i próbę uratowania jej staje się upadłym. W takich warunkach odnalezienie i uratowanie Mirrandy staje się wręcz niemożliwe.

Na...

Przeczytałam ją 3 razy! I za każdym razem z zapartym tchem.
Książka jest delikatna, a zarazem ekscytująca i burzliwa.
Polecam gorąco!

Przeczytałam ją 3 razy! I za każdym razem z zapartym tchem.
Książka jest delikatna, a zarazem ekscytująca i burzliwa.
Polecam gorąco!

Ciężko jest coś powiedzieć na tematy tej książki. Przeczytałam ją w jeden dzień. Mówiąc szczerze książka jest niedopracowania. Wiele rzeczy staje się nagle i w moim wypadu miałam wrażenie, że pominęłam jakiś rozdział. Najpierw nawet byłam zaskoczona pomysłowością połączenia aniołów i wampirów a teraz jestem zawiedziona i rozczarowana. Książkę czyta się szybko i lekko. Miranda przez pół książki jest zapatrzą w siebie egoistką a Zachariasz robi wszystko aby uratować jej duszę. Szczerze nie polecam.

Ciężko jest coś powiedzieć na tematy tej książki. Przeczytałam ją w jeden dzień. Mówiąc szczerze książka jest niedopracowania. Wiele rzeczy staje się nagle i w moim wypadu miałam wrażenie, że pominęłam jakiś rozdział. Najpierw nawet byłam zaskoczona pomysłowością połączenia aniołów i wampirów a teraz jestem zawiedziona i rozczarowana. Książkę czyta się szybko i lekko....

Miłosna historia z przymróżeniem oka. Czyta się bardzo szybko,autorka w sposób lekki i zabawny przedstawia jak anioł stróż zawieszony w służbie zakochuje się w swoim podopiecznym człowieku,który z jego winy staje się wampirem. Jedyne co nie pasuje mi w tej książce, to okładka,która zapowiada mroczną i podniosłą powieść,wnętrze zaś okazuje się zdecydowanie komedią ☺ Polecam wszystkim,którzy chcą coś poczytać nie całkiem na serio 😊

Miłosna historia z przymróżeniem oka. Czyta się bardzo szybko,autorka w sposób lekki i zabawny przedstawia jak anioł stróż zawieszony w służbie zakochuje się w swoim podopiecznym człowieku,który z jego winy staje się wampirem. Jedyne co nie pasuje mi w tej książce, to okładka,która zapowiada mroczną i podniosłą powieść,wnętrze zaś okazuje się zdecydowanie komedią ☺ Polecam...

Po prostu nie.

Po prostu nie.

Książka miała potencjał, mogła być wielkim WOW, lecz autorka nieco zawaliła to wrażenie, które wywierał opis. Główna bohaterka niezwykle irytująca, nie jest tak na dobrą sprawę wyjaśnione co się stało i dlaczego ona nagle postanowiła żyć tak, a nie inaczej. Anioł nawet spoko, jednak zdecydowanie zbyt głupi jak na stróża. Dla mnie okropna, nie zamierzam sięgać po nią drugi raz.

Książka miała potencjał, mogła być wielkim WOW, lecz autorka nieco zawaliła to wrażenie, które wywierał opis. Główna bohaterka niezwykle irytująca, nie jest tak na dobrą sprawę wyjaśnione co się stało i dlaczego ona nagle postanowiła żyć tak, a nie inaczej. Anioł nawet spoko, jednak zdecydowanie zbyt głupi jak na stróża. Dla mnie okropna, nie zamierzam sięgać po nią drugi raz.

Od samego początku widać, że kiążka napisana w dość niezrozumiały sposób, wszystko dzieje się szybko, zdarzenia są zupełnie nielogiczne. Dużo niejasnych wtrąceń, skupiania się na szczegółach w jednym zdaniu, zero wyjaśnień, skąpe opisy emocji i myśli. Bohaterowie szarzy jak kartka papieru.
Szkoda, fabuła zapowiadała się ciekawie, koncept dobry - wykonanie już dużo gorsze.

Od samego początku widać, że kiążka napisana w dość niezrozumiały sposób, wszystko dzieje się szybko, zdarzenia są zupełnie nielogiczne. Dużo niejasnych wtrąceń, skupiania się na szczegółach w jednym zdaniu, zero wyjaśnień, skąpe opisy emocji i myśli. Bohaterowie szarzy jak kartka papieru.
Szkoda, fabuła zapowiadała się ciekawie, koncept dobry - wykonanie już dużo gorsze.