Aż gniew twój przeminie

Jak zwykle zaczyna się od niebanalnej zbrodni, a potem niestety gaśnie. Czyta się niby dobrze, ale czegoś brakuje, a może czegoś za dużo? Główna bohaterka jakaś taka za bardzo- za dużo w życiu przeszła, jest świetnym prokuratorem, potrafi dedukować lepiej niż policjanci, a w tej części jeszcze jest psychologiem. No i te wątki romantyczne. Za to jak zawsze na plus opis kiruńskiej codzienności.

Jak zwykle zaczyna się od niebanalnej zbrodni, a potem niestety gaśnie. Czyta się niby dobrze, ale czegoś brakuje, a może czegoś za dużo? Główna bohaterka jakaś taka za bardzo- za dużo w życiu przeszła, jest świetnym prokuratorem, potrafi dedukować lepiej niż policjanci, a w tej części jeszcze jest psychologiem. No i te wątki romantyczne. Za to jak zawsze na plus opis...

Jak do tej pory najsłabsza część z serii. Czytam kryminał, żeby do ostatniej chwili nie wiedzieć, kto zabił, chyba że sama wcześniej to rozpracuję. Zdradzając mordercę w połowie tomu Larsson odebrała mi całą przyjemność z lektury. Ale czytam dalej, w końcu nadal nie rozumiem motywu. Ten natomiast można streścić w "zabita w obawie o to, co ludzie powiedzą, jak się dowiedzą". Morderstwo, które było niepotrzebne, które było gorsze w skutkach niż potencjalne wypłynięcie na wierzch rodzinnej tajemnicy. Niedosyt, więcej pytań niż odpowiedzi, rozczarowanie- to chyba najbardziej oddaje moje odczucia w związku z książką. Sama fabuła zasługuje na mniej gwiazdek, jednak historię nadrabia piękny język, literackość i główna bohaterka. Ta ostatnia ma swoje wady, jednak jest ciepła i charyzmatyczna.

Jak do tej pory najsłabsza część z serii. Czytam kryminał, żeby do ostatniej chwili nie wiedzieć, kto zabił, chyba że sama wcześniej to rozpracuję. Zdradzając mordercę w połowie tomu Larsson odebrała mi całą przyjemność z lektury. Ale czytam dalej, w końcu nadal nie rozumiem motywu. Ten natomiast można streścić w "zabita w obawie o to, co ludzie powiedzą, jak się...

Moim zdaniem książka jest bardzo dobra. Może fabuła nie jest jakaś spektakularna ale dosyć szybko ją przeczytałam. Sama mieszkam w takim sennym miasteczku gdzie wszyscy się znają i akurat rozumiem społeczne zależności opisane w książce. W sam raz na zimowy wieczór.

Moim zdaniem książka jest bardzo dobra. Może fabuła nie jest jakaś spektakularna ale dosyć szybko ją przeczytałam. Sama mieszkam w takim sennym miasteczku gdzie wszyscy się znają i akurat rozumiem społeczne zależności opisane w książce. W sam raz na zimowy wieczór.

Zdecydowanie lepsza niż poprzednie części, ale mimo wszystko jeszcze czegoś tu brakuje. Szybko się czyta.

Zdecydowanie lepsza niż poprzednie części, ale mimo wszystko jeszcze czegoś tu brakuje. Szybko się czyta.

Zdecydowanie najlepsza z dotychczasowych części, w końcu autorka postawiła na bieżącą akcję i nie było zbyt wielu zbędnych wstawek typu "głębokie przemyślenia z przeszłości jakiejś pobocznej postaci, nic nie wnoszące do fabuły". Jednak mam jedno ALE, to już czwarta część serii, a główna bohaterka (Rebeka) nadal dość naiwnie pakuje się w ryzykowne sytuacje, jakby nic nie uczyła się na swoich błędach. Nie lubię takich bohaterów, którzy stoją w miejscu i cały czas zachowują się idiotycznie. No i zakończenie. Nie wiem, chyba pani Larsson nie za bardzo umie w zakończenia, jak na kryminał znowu pozbawione napięcia, no i przede wszystkim jakiegokolwiek zaskoczenia? Przed piątą i szóstą częścią chyba muszę sobie zrobić przerwę.

Zdecydowanie najlepsza z dotychczasowych części, w końcu autorka postawiła na bieżącą akcję i nie było zbyt wielu zbędnych wstawek typu "głębokie przemyślenia z przeszłości jakiejś pobocznej postaci, nic nie wnoszące do fabuły". Jednak mam jedno ALE, to już czwarta część serii, a główna bohaterka (Rebeka) nadal dość naiwnie pakuje się w ryzykowne sytuacje, jakby nic nie...

Moje pierwsze spotkanie z Panią Larsson i mimo, że zacząłem od środka serii czytało się to całkiem przyjemnie. Pomimo, że historia raczej mało spektakularna, a od połowy książki znamy już rozwiązanie książka jest prowqdzona w sposób dość dynamiczny. Bardzo plastyczne opisy przyrody tworzą świetny klimat. Nawet wykorzystanie ofiary jako narratora, zabieg którego nie jestem zwolennikiem opisany całkiem ciekawie. Jak dla mnie mocne 7/10.

Moje pierwsze spotkanie z Panią Larsson i mimo, że zacząłem od środka serii czytało się to całkiem przyjemnie. Pomimo, że historia raczej mało spektakularna, a od połowy książki znamy już rozwiązanie książka jest prowqdzona w sposób dość dynamiczny. Bardzo plastyczne opisy przyrody tworzą świetny klimat. Nawet wykorzystanie ofiary jako narratora, zabieg którego nie jestem...

Wciągająca, warta przeczytania.

Wciągająca, warta przeczytania.

Bardzo ciekawe połączenie książki kryminalnej z lekką fantastyką. Ta część przeczytana w dwa dni podobała mi się o wiele bardziej niż poprzednia. Tak jak w poprzednich wszelkie opisy przyrody, zachowań i zwyczajów żyjących tam ludzi to dla mnie piękne tło całej serii. Akurat byłam w podróży po Skandynawi czytając tę i poprzednią część i było to cudowne doświadczenie móc na własne oczy zobaczyć to o czym autorka pisze. Moroszki - pyszne (jadłam w formie dżemu),Kiruna i kopalnia żelaza, tory do samego Narviku, rzeka Torne. Gorąco polecam cała serię osobom które lubią skandynawskie klimaty, czy to w książce czy tez w rzeczywistości. Bardzo fajna fabuła, ciekawe rozwiązanie sprawy, nawiązanie do dawnych czasów dobrze wkomponowane w cała książkę. Po jej przeczytaniu zaczęłam zwracać uwagę np na otaczające nas ptaki, czy w ich zachowaniu jest coś charakterystycznego. Książki tej autorki to nie tylko rozwiązywanie kryminalnych łamigłówek, ale także lekcje przyrody, historii, geografii. Coś pięknego!

Bardzo ciekawe połączenie książki kryminalnej z lekką fantastyką. Ta część przeczytana w dwa dni podobała mi się o wiele bardziej niż poprzednia. Tak jak w poprzednich wszelkie opisy przyrody, zachowań i zwyczajów żyjących tam ludzi to dla mnie piękne tło całej serii. Akurat byłam w podróży po Skandynawi czytając tę i poprzednią część i było to cudowne doświadczenie móc na...

Wyzwanie LC lipiec 2023, rzeczywiście zgodnie z ocenami na LC najlepsza część cyklu, ale po słabym tomie drugim i beznadziejnym trzecim kończę przygodę z autorką, tym bardziej że z opinii kolejnych książek wynika że styl i główne zarzuty się powtarzają. Jeśli ktoś chce spróbować to polecam ten tom, ja wolę zakończyć cykl z miarę dobrym wrażeniem.

Wyzwanie LC lipiec 2023, rzeczywiście zgodnie z ocenami na LC najlepsza część cyklu, ale po słabym tomie drugim i beznadziejnym trzecim kończę przygodę z autorką, tym bardziej że z opinii kolejnych książek wynika że styl i główne zarzuty się powtarzają. Jeśli ktoś chce spróbować to polecam ten tom, ja wolę zakończyć cykl z miarę dobrym wrażeniem.

Lubię skandynawskie kryminały, ale ten przeszedł bez fajerwerków. Choć początkowo intryga zaczęła się interesująco. Potem, niestety było już średnio, zabrakło oczekiwanego po takim wstępie napięcia. Pomysł dobry, ale czegoś mi tutaj zabrakło… nie wiem, czy weny, czy odpowiedniego tempa, a może innej inspiracji. Również polski wątek odnoście skradzionych samochodów i włamań nie dodaje pozytywnych odczuć.
Na plus mogę zaliczyć narrację zmarłej Wilmy oraz zakończenie.

Lubię skandynawskie kryminały, ale ten przeszedł bez fajerwerków. Choć początkowo intryga zaczęła się interesująco. Potem, niestety było już średnio, zabrakło oczekiwanego po takim wstępie napięcia. Pomysł dobry, ale czegoś mi tutaj zabrakło… nie wiem, czy weny, czy odpowiedniego tempa, a może innej inspiracji. Również polski wątek odnoście skradzionych samochodów i włamań...