Drżenie

Lubię klimat tej książki, którego nawet nie umiem opisać słowami. Przypomina to takie połączenie serialu Fargo i melancholii - to dzieło jest spokojne, czasami aż za bardzo.
Nie mogę nie pochwalić postaci Grace, bo zobaczyć w końcu stabilną żeńską postać, która nie ma ochoty nikogo zabić ani nie irytuje czytelnika! Bezcenne. Brakuje mi takich bohaterów.
Wątek związku jest w porządku - całkiem miło obserwuje się to, co się z nimi dzieje, i czyta z perspektywy ich obu.
Podczas czytania często pojawiał mi się w głowie znak zapytania, a szczególnie podczas końcówki, gdzie miałam mocne 'aha'. Trochę wydawało mi się to od czapy.
Po okładce i opisie spodziewałam się trochę więcej, przede wszystkim akcji, a tu wszystko szło tak woooolno, że powrót do lektury nie zaprzątał moich myśli. Dobry zapychacz czasu i tak. Oby w kolejnej części było żywiej.

Lubię klimat tej książki, którego nawet nie umiem opisać słowami. Przypomina to takie połączenie serialu Fargo i melancholii - to dzieło jest spokojne, czasami aż za bardzo.
Nie mogę nie pochwalić postaci Grace, bo zobaczyć w końcu stabilną żeńską postać, która nie ma ochoty nikogo zabić ani nie irytuje czytelnika! Bezcenne. Brakuje mi takich bohaterów.
Wątek związku jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

przeczytałam tę książkę jakieś parę lat temu.... pamiętam tylko z niej przeszywające uczucia tęsknoty i smutku i samotności bohaterów ... nie jest to historia o której łatwo zapomnieć... polecam

przeczytałam tę książkę jakieś parę lat temu.... pamiętam tylko z niej przeszywające uczucia tęsknoty i smutku i samotności bohaterów ... nie jest to historia o której łatwo zapomnieć... polecam

Pokaż mimo to

Kiedy słyszę o wampirzych historiach, to aż mnie mdli gdzieś w środku, bo przecież ileż można o tym samym? Do znudzenia wałkowanie jednego tematu... Jednak "Drżenie" nie dotyczy wampirów, lecz pokrewnych wilkołaków. Dzięki temu autorka stworzyła wciągającą historię i nietuzinkowe postacie.

Będąc młodą dziewczynką Grace zostaje uprowadzona z huśtawki przy swoim domu. Domek mieszczący się na pograniczu lasu to mała idylla zabieganych rodziców i samej bohaterki. Szczególnie od tamtego dnia, kiedy porwana została przez wilki.

W wyniku zbiegu okoliczności jeden wilk postanawia odtrącić stado i nie pozwolić na zabicie Grace. Od tamtej pory dziewczyna obserwuje las szukając swojego wilka, nasłuchuje wycia sfory. Kiedy spotyka Sama jej życie diametralnie się zmienia, a wszystko ma swój początek w dniu porwania.

Zaskoczyła mnie ta książką. Bardzo pozytywnie. Wydawałoby się, że to mdła historia, w pewnym momencie tak jest, kiedy nadmiar uczuć bohaterów wręcz wypełza z książki, lecz kiedy autorka nie skupia się na emocjonalnej relacji Grace i Sama jest naprawdę przyjemnie. Największym atutem tej książki jest pomysł na wilki, na ich przemianę, sposób życia itd. Chociaż struktura książki dostosowana jest do młodszych czytelników nie przeszkadza to w odbiorze. Prosty język, a czasem trywialne dialogi, powodują błyskawiczne przejście przez książkę. I tu, w gwoli wyjaśnienia, ten prosty język nie jest tutaj minusem. Myślę, że działa to raczej na korzyść powieści, bowiem danie tak młodym bohaterom poważnego i dojrzałego języka byłoby nie tylko nietaktem, ale poważną kpiną.

Jeśli chodzi o bohaterów, to oczekuję lepszego rozbudowania ich cech charakteru, ale też nie mogę się do czegoś przyczepić. Bohaterka potrafi walczyć o swoje, jest dojrzałą i zrównoważoną osobą, która nie podejmuje pochopnych decyzji. Sam jest bardzo nieśmiałym chłopakiem, do tego jest w stanie poświęcić samego siebie dla uratowania Grace. Można tutaj zauważyć dość ironiczne spojrzenie, jeśli chodzi o tę parę, bowiem Grace bez ceregieli podchodzi do spraw damsko-męskich, zaś Sam wiecznie płonie rumieńcem. Trochę na opak, jeśli chodzi o paranormal romance. Pewna siebie dziewczyna i zakompleksiony stwór to coś odmiennego.

Generalnie tak jak wspomniałam książkę czyta się błyskawicznie, historia jest ciekawa i wciąga. Pozostaje nadzieja, że w kolejnych tomach będzie dwa razy więcej akcji i dużo niewyjaśnionych spraw.

Kiedy słyszę o wampirzych historiach, to aż mnie mdli gdzieś w środku, bo przecież ileż można o tym samym? Do znudzenia wałkowanie jednego tematu... Jednak "Drżenie" nie dotyczy wampirów, lecz pokrewnych wilkołaków. Dzięki temu autorka stworzyła wciągającą historię i nietuzinkowe postacie.

Będąc młodą dziewczynką Grace zostaje uprowadzona z huśtawki przy swoim domu. Domek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To jedna z najlepszych książek jakie do tej pory czytałam! Zakochałam się w niej, naprawdę. Jest pisana w prostym języku, jednak bardzo dobrze się ją czyta. Naprawdę mnie wciągnęła. Temat wilkołaków przeplatany wątkiem miłosnym nie jest, jak można się spodziewać z pozoru, płytki, lecz wręcz odwrotnie, ciekawość dalszych losów bohaterów sięga naprawdę wysoko :)
Polecam dla nastolatek, ja czytałam w wieku 13-14 lat i jestem pod wrażeniem <3

To jedna z najlepszych książek jakie do tej pory czytałam! Zakochałam się w niej, naprawdę. Jest pisana w prostym języku, jednak bardzo dobrze się ją czyta. Naprawdę mnie wciągnęła. Temat wilkołaków przeplatany wątkiem miłosnym nie jest, jak można się spodziewać z pozoru, płytki, lecz wręcz odwrotnie, ciekawość dalszych losów bohaterów sięga naprawdę wysoko :)
Polecam dla...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Spodziewałam się kolejnego płytkiego romansidła dla młodzieży, a tu taka miła niespodzianka. Jest miłość, oczywiście, są wilkołaki, bo jakby inaczej. Ale do tego książka ma świetną atmosferę, idealnie pasującą do zimowej aury i jest naprawdę dobrze napisana. Złożeni bohaterowie, przyjemnie leniwie tocząca się fabuła, nie pozwalająca się oderwać od lektury. Jestem na tak !

Książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Spodziewałam się kolejnego płytkiego romansidła dla młodzieży, a tu taka miła niespodzianka. Jest miłość, oczywiście, są wilkołaki, bo jakby inaczej. Ale do tego książka ma świetną atmosferę, idealnie pasującą do zimowej aury i jest naprawdę dobrze napisana. Złożeni bohaterowie, przyjemnie leniwie tocząca się fabuła, nie pozwalająca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W ostatnim czasie miałam dużą styczność z książkami fantasy jak i tematyką wilkołaków, jednak z taką książką jak ta jeszcze nie czytałam.
•
W "Drżeniu" nie możemy spodziewać się dużej akcji z jaką możemy się spotkać w fantastyce. Tematyka wilkołaków przeplatana jest z romantycznym klimatem. O ile na początku nie byłam przekonana czy mi się spodoba, tak na końcu byłam zakochana całkowicie w okładce, treści i bohaterach.

W ostatnim czasie miałam dużą styczność z książkami fantasy jak i tematyką wilkołaków, jednak z taką książką jak ta jeszcze nie czytałam.
•
W "Drżeniu" nie możemy spodziewać się dużej akcji z jaką możemy się spotkać w fantastyce. Tematyka wilkołaków przeplatana jest z romantycznym klimatem. O ile na początku nie byłam przekonana czy mi się spodoba, tak na końcu byłam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę dobrze się czyta, jest nieskomplikowana i przystępnie napisana. Strony same uciekają, choć akcja toczy się dość wolno i to uważam za jedyny minus. Liczyłam na coś co mnie porwie, a tymczasem dostałam ot zwykła odskocznie od dnia codziennego, niezła, ale również nie szałową ;)

Książkę dobrze się czyta, jest nieskomplikowana i przystępnie napisana. Strony same uciekają, choć akcja toczy się dość wolno i to uważam za jedyny minus. Liczyłam na coś co mnie porwie, a tymczasem dostałam ot zwykła odskocznie od dnia codziennego, niezła, ale również nie szałową ;)

Pokaż mimo to

Masakra

Masakra

Pokaż mimo to

"Drżenie" to kolejna książka, która stała na mojej półce zbyt dużo czasu zanim w końcu po nią sięgnęłam. W końcu jednak się udało... i niczego nie żałuję

Grace jest zafascynowana wilkami. A w szczególności jednym z nich, który zimą przychodzi w pobliże jej domu, na skraj lasu.
Sam jest wilkołakiem, który kiedyś uratował dziewczynę przed innymi wilkami i od tamtej pory nie może przestać o niej myśleć. Chłopak jednak nie ma odwagi przedstawić się jej, kiedy jest w ludzkiej postaci.
Głównym wrogiem głównych bohaterów jest zimno - to ono doprowadza do zamiany w wilka. Czy nasi bohaterowie sobie z nim poradzą?

Styl pisania autorki jest prosty i konkretny, dzięki czemu narracji (prowadzonej z perspektywy dwóch osób - Grace i Sama) nic nie brakuje. Poznałam sposoby myślenia głównych bohaterów, ich motywacje i już od początku książki kibicowałam im w dążeniu do celu.

Maggie Stiefvater nie zawiodła mnie tłumacząc, że rozwiązanie problemu, o którym pomyślałby każdy uważniejszy czytelnik w tym przypadku by nie wyszło. Jej uzasadnienie było logiczne, więc w tym miejscu książka zarobiła kolejnego plusa.

"Drżenie" to typowa młodzieżówka - bohaterowie muszą sobie poradzić z pewnym problemem, żeby móc żyć długo i szczęśliwie. Mimo wszystko ta książka mnie w pewien sposób urzekła - poruszyła mnie jej życiowość. Bohaterowie popełniają błędy jak każdy człowiek, chwilami nie wiedzą co odpowiedzieć drugiej osobie albo palną jakieś głupstwo. Nie mają zawsze przygotowanej przemyślanej, adekwatnej do sytuacji odpowiedzi. Dzięki temu uwierzyłam w te sytuacje i bohaterów.

"Drżenie" to kolejna książka, która stała na mojej półce zbyt dużo czasu zanim w końcu po nią sięgnęłam. W końcu jednak się udało... i niczego nie żałuję

Grace jest zafascynowana wilkami. A w szczególności jednym z nich, który zimą przychodzi w pobliże jej domu, na skraj lasu.
Sam jest wilkołakiem, który kiedyś uratował dziewczynę przed innymi wilkami i od tamtej pory...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka opowiada historię Grace. Jako dziecko została zaatakowana przez watahę wilków, jednak dzięki jednemu z nich zostaje uratowana. Dziś jako nastolatka jest miłośniczką wilków, szczególnie jednego o złotych oczach. Wszystko się komplikuje w życiu dziewczyny gdy jeden z uczniów jej szkoły zostaje zagryziony przez wilki a ona poznaje chłopaka Sama, który ma oczy jej wilka.
Czytając "Drżenie" od początku miałam wrażenie, że jest to wielkie powielanie schematów: ONA - inteligentna ale szara mysz, ON- skromny piękny z nadprzyrodzonymi mocami, wielka miłość i ogromne problemy. (Czy Wy też macie już dość takich schematów?) ALE
Autorka zaskoczyła mnie kilkoma operacjami, przez co historia stała się bardziej intrygująca. Tym razem sposób narracji dopracował fabułę ukazując szczegóły z dwóch stron. Brakowało mi troszeczkę rozbudowania o wątki poboczne, jednak wydaje mi się ,że dzięki skupieniu się na głównej akcji książka stała się przyjemna i bardzo łatwa w odbiorze. "Drżenie" jest przyjemna fantastyką na przyzwoitym poziomie. I choć nie brakuje jej wad chętnie przeczytam kolejny tom.

Książka opowiada historię Grace. Jako dziecko została zaatakowana przez watahę wilków, jednak dzięki jednemu z nich zostaje uratowana. Dziś jako nastolatka jest miłośniczką wilków, szczególnie jednego o złotych oczach. Wszystko się komplikuje w życiu dziewczyny gdy jeden z uczniów jej szkoły zostaje zagryziony przez wilki a ona poznaje chłopaka Sama, który ma oczy jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to