Blask

Dawno tak się nie męczyłam z książką. Czytało się ciężko, język toporny, mnóstwo nic nie wnoszących opisów i płaskie dialogi. Ani jedna postać nie wzbudziła mojej sympatii czy zainteresowania. Fabuła przewidywalna i naiwna. Po raz pierwszy odpuszczam sobie czytanie kolejnych tomów.

Dawno tak się nie męczyłam z książką. Czytało się ciężko, język toporny, mnóstwo nic nie wnoszących opisów i płaskie dialogi. Ani jedna postać nie wzbudziła mojej sympatii czy zainteresowania. Fabuła przewidywalna i naiwna. Po raz pierwszy odpuszczam sobie czytanie kolejnych tomów.

Książkę się dobrze czyta, chociaż przemyślenia bohaterki trochę zbyt rozbudowane, trochę nużące. Bohaterowie, także mało wyraziści, wszyscy poprawni bez werwy. Mimo to książka nie zamula, czytasz ciągiem aż do ostatniej strony. Fabuła nijaka, niby jest intryga, ale słaba. Do przeczytania i oddania w kolejne czytelnicze ręce.

Książkę się dobrze czyta, chociaż przemyślenia bohaterki trochę zbyt rozbudowane, trochę nużące. Bohaterowie, także mało wyraziści, wszyscy poprawni bez werwy. Mimo to książka nie zamula, czytasz ciągiem aż do ostatniej strony. Fabuła nijaka, niby jest intryga, ale słaba. Do przeczytania i oddania w kolejne czytelnicze ręce.

Książka jest świetna polecam:)

Książka jest świetna polecam:)

Jestem świeżo po skończeniu całej trylogii, a pierwszy tom przeczytałam grubo ponad miesiąc temu ale tym razem nie zrobię tylko podsumowania całości a skupię się na każdym tomie osobno.
Z powodu rozszerzającego się zła i zepsucia na Ziemii pojawiają się wysłannicy niebios. Do sennego miasteczka Venus Cove trafiają archanioł Gabriel, serafin Ivy oraz młodszy anioł Bethany. Muszą oczywiście ukrywać swoje pochodzenie i pomagać ludziom skierować się na dobrą stronę mocy. Ivy pomaga w domu opieki, Gabriel zostaje nauczycielem muzyki a Bethany jako że jest najmłodsza zostaje nastoletnią uczennicą. Na swojej drodze spotyka przystojnego Xaviera i jak to się mówi "reszta, to już historia".
Jak to niestety często bywa przy młodzieżówkach, pomysł dobry - wykonanie niekoniecznie. W pierwszej kolejności styl pisania: nie powalił mnie. Momentami był męczący. Taki zbyt... pompatyczny. Opisy też były przydługie, a historia trochę przewidywalna. No i zdecydowanie za dużo oh'ów i ah'ów.
Ze wszystkich postaci najbardziej irytuje główna bohaterka czyli Bethany. Jako że jest to jej pierwsza wizyta za Ziemii to czuje więcej jak człowiek niż jak anioł. No nie kupuje tego. Schodząc na Ziemię dostali tylko ciało, nie serce ani umysł człowieka. A Beth z chwilą jak tylko trafiła na Ziemię praktycznie z miejsca stała się z krwi i kości nastolatką. Rozkapryszona, naiwna i skupiona tylko na sobie. Miała pomagać ludziom a tak naprawdę to tylko ciągle się obrażała na Gabriela i Ivy że zabraniają jej spotykać się z Xavierem. Serio? Rozumiem że żyje mniej lat niż inne anioły ale jak można tak szybko odwrócić się od całego swojego jestestwa? Argument że ma więcej empatii nie przemawia do mnie. No nie przypadła mi do gustu.
Co do antagonisty aż dziw bierze że żaden z aniołów nie wyczuł wysłannika piekła. No ależ oczywiście, tak wymagała fabuła. Aczkolwiek od momentu jak się pojawił jakoś mi się lepiej to czytało. Przynajmniej działo się coś innego niż wyznania miłosne.
Ale muszę przyznać że jedna scena mnie zaskoczyła. Spoiler alert! To że zginęła Taylah. I w jaki sposób. No tego zupełnie się nie spodziewałam.
Generalnie to nie jest aż tak zła książka (niestety czytałam gorsze dlatego daję 5),ale nie jest też na tyle dobra abym miała ją komuś polecać. Ja się za nią zabrałam bo już ładne kilka lat stała na półce. Myślę że gdyby nie główna bohaterka i to że faktycznie autorka skupiła się tu na historii miłosnej a nie na anielskiej misji to byłoby znacznie lepiej.

Jestem świeżo po skończeniu całej trylogii, a pierwszy tom przeczytałam grubo ponad miesiąc temu ale tym razem nie zrobię tylko podsumowania całości a skupię się na każdym tomie osobno.
Z powodu rozszerzającego się zła i zepsucia na Ziemii pojawiają się wysłannicy niebios. Do sennego miasteczka Venus Cove trafiają archanioł Gabriel, serafin Ivy oraz młodszy anioł Bethany....

Pierwszy tom trylogii Blask.
Czy miłość Anioła może być niebezpieczna?
Do sennego miasteczka Venus Cover przybywają trzy anioły: Gabriel - wojownik, Ivy - uzdrowicielka i najmłodsza - Bethany, mająca w sobie najwięcej człowieczeństwa.
Ich zadaniem jest nieść dobro światu, które ulega wpływom ciemności.
Podczas misji muszą ukrywać swoje zdolności i wtopić się w środowisko ludzi, wśród których przebywają.
Nie powinni przywiązywać się do pojedynczych osób, jednak los chce inaczej, gdy Bethany poznaje Xaviera.
Gdy zaczyna łączyć ich prawdziwe uczucie, zdają sobie sprawę, że przekraczają granice ustanowione przez Niebo.
Tymczasem ciemne moce nie odpuszczają...
Muszę przyznać, że ta seria długo leżała u mnie na półce czekając na swoją kolej.
Wątek Aniołów i miłości do nich nie jest nowy w literaturze.
Seria ta jest zdecydowanie przeznaczona dla młodzieży.
Słodka historia nastoletniej miłości. Grzeczna, czasem wręcz cukierkowa.
Jednak ja osobiście nie tego szukam w książce.
Szukam silnych, zadziornych bohaterek. Bardziej rozwiniętej akcji. Tutaj mi tego zabrakło.
Przeczytałam tom pierwszy, jednak specjalnego wrażenia na mnie on nie zrobił.
Jestem jednak pewna, że sporej części czytelników może przypaść do gustu.

Pierwszy tom trylogii Blask.
Czy miłość Anioła może być niebezpieczna?
Do sennego miasteczka Venus Cover przybywają trzy anioły: Gabriel - wojownik, Ivy - uzdrowicielka i najmłodsza - Bethany, mająca w sobie najwięcej człowieczeństwa.
Ich zadaniem jest nieść dobro światu, które ulega wpływom ciemności.
Podczas misji muszą ukrywać swoje zdolności i wtopić się w środowisko...

Lubię od czasu do czasu sięgnąć po fantasy mimo, że swoje lata już mam :) A ta pozycja bardzo przypadła mi do gustu pomimo, że nie wyróżnia się niczym szczególnym i jest raczej przewidywalna ( dobro, zło, miłość) to i tak uważam, że warto poświęcić jej czas.

Lubię od czasu do czasu sięgnąć po fantasy mimo, że swoje lata już mam :) A ta pozycja bardzo przypadła mi do gustu pomimo, że nie wyróżnia się niczym szczególnym i jest raczej przewidywalna ( dobro, zło, miłość) to i tak uważam, że warto poświęcić jej czas.

Uważam że książka jest ciekawa, jednak uważam za niepotrzebne tak długie opisy, rzeczy dla czytelników codziennych

Uważam że książka jest ciekawa, jednak uważam za niepotrzebne tak długie opisy, rzeczy dla czytelników codziennych

Wiele kłopotu sprawia mi ocenienie tej książki w skali 1-10. Teoretycznie mogłoby być mocne 5, ponieważ pierwszą połowę czytało mi się całkiem szybko i przyjemnie. Jednak druga połowa tak mnie irytowała, że dosłownie co kilka stron zmuszałam się do dokończenia, żeby w przyszłości nie wpaść na pomysł, by znowu się z tą książką męczyć. Chciałabym podbić ocenę tym, że "Blask" jest skierowany do młodszych czytelniczek ale z drugiej strony, dlaczego autorzy wydają tak słabe książki dla nastolatek? Jakby mieli je za głupie istoty, niezdolne docenić dobrze rozbudowanych postaci i logicznych sytuacji. Przez to, tak słabe książki powinny być dodatkowo piętnowane aby wpłynąć na ambicje pisarzy. Ostatecznie czytałam też wiele gorszych książek, stąd ostatecznie naciągane 4 gwiazdki.

Ilość pomysłów, które zepsuto w tej książce, jest tak obszerna, że można by o tym napisać obszerną rozprawkę. Ale, że mi się nie chce, to po krótce ujmę to tak:
- nadużywanie "iż" zamiast zwykłego "że", przyprawiało mnie o bóle głowy i w kilku momentach (ciągle) wybijało z rytmu;
- totalne zmarnowany pomysł zesłania aniołów na ziemię w celu naprawiania naszego zepsutego świata, niepotrzebnie w ogóle autorka o tym wspominała, bo nijak się to miało do reszty fabuły;
- to, że główna bohaterka jest idiotką, to już chyba wszyscy się domyślają, ale to jak spłycono Ivy i Gabriela to też woła o pomstę do nieba;
- anioł, który nie widzi diabła w diable nawet, gdy ten jasno mówi, że nim jest... Bez komentarza.
- pod koniec niby Beth chodzi do szkoły ale jednak nie wychodzi z łóżka nawet na spacer ze swą miłością życia, gdyż ma jakieś lęki (ona ma lęki - ona, która całe swoje życie wiedziała o diabłach itp. , a nie Xavier, który dopiero co się o tym dowiedział i zniósł to jakby nigdy nic, będąc zwykłym śmiertelnikiem).

I wiele więcej i bardziej szczegółowo można by opisać, ale szkoda mojego czasu i nerwów. Przeczytałam, bo x lat temu kupiłam tę książkę i szkoda mi się zrobiło, że tak stoi na półce i się kurzy. Teraz wiem, że to jedyna opcja dla niej. Stanie i kurzenie się, bo czytanie jej to tylko marnacja czasu. Dlatego, jeśli czyta tę opinię ktoś, kto zastanawia się czy warto "Blask" przeczytać, to spieszę z pomocą i dobrze radzę - nie warto. Znajdź sobie coś innego, naprawdę najlepiej na tym wyjdziesz. Pozdrawiam.

Wiele kłopotu sprawia mi ocenienie tej książki w skali 1-10. Teoretycznie mogłoby być mocne 5, ponieważ pierwszą połowę czytało mi się całkiem szybko i przyjemnie. Jednak druga połowa tak mnie irytowała, że dosłownie co kilka stron zmuszałam się do dokończenia, żeby w przyszłości nie wpaść na pomysł, by znowu się z tą książką męczyć. Chciałabym podbić ocenę tym, że...

Książka jest dobra... chociaż nie do końca ... ponieważ jest za dużo niepotrzebnych opisów czasami przekraczających nawet stronę kartki :(

Książka jest dobra... chociaż nie do końca ... ponieważ jest za dużo niepotrzebnych opisów czasami przekraczających nawet stronę kartki :(

Chrześcijański paranormal romance, tego jeszcze nie widziałam.
Nie jest nawet tak źle napisane, ale brak tu sensu, a autorka często sama się gubi, gdy pisze o wierze i próbuje stworzyć swoją własną wersję nieba.

Chrześcijański paranormal romance, tego jeszcze nie widziałam.
Nie jest nawet tak źle napisane, ale brak tu sensu, a autorka często sama się gubi, gdy pisze o wierze i próbuje stworzyć swoją własną wersję nieba.