-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik242
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński41
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Biblioteczka
2019-03-26
2019-01-09
2018-10-01
2018-08-20
2018-07-23
2018-05-26
2018-03-16
2018-03-05
2018-02-20
2018-01-31
W 1977 roku zaginęła bez śladu ciężarna Genevieve Russell. Po dwudziestu latach policja odnajduje jej szczątki. Timothy Gleason zostaje oskarżony o zabójstwo. Dziecko Genevieve zniknęło. CeeCee Wilkes wie, w jaki sposób doszło do śmierci kobiety oraz wie również co stało się z jej dzieckiem. Timothy'emu grozi kara śmierci,a ona staje przed wyborem. Wyznać co się stało i zniszczyć swoją rodzinę czy jednak pozwolić na śmierć niewinnego mężczyzny, aby uchronić życie skonstruowane na kłamstwie.
Diane Chamberlain nazywana jest Jodi Picoult amerykańskiego południa.
Dotychczas nie miałam okazji sięgnąć po książkę ani Pani Chamberlain and Picoult. Moje wybory były wyborami głównie literatury sensacyjnej. Wydawało mi się, iż książki obyczajowe poruszające tematy życiowe, ocierające się o poczucie moralności - nie są dla mnie.
Przeczytawszy tę pozycję zmieniłam zdanie. Książka ta pochłonęła mnie bez reszty i nie mogłam się od niej oderwać. To pełna wzruszeń pasjonująca opowieść, w której przedstawione są konsekwencje matczynej desperacji, zbyt daleko posuniętej miłości, która potrafi odebrać poczucie wolności oraz źle podjętych decyzji, które doprowadzają do zatarcia granicy pomiędzy dobrem a złem.
Główna postać była tak prawdziwa, iż porwała moje serce. Wszyscy bohaterowie to osoby z krwi i kości. Można się z nimi utożsamiać. Stanowią doskonałe studium psychologiczne.
Z pewnością sięgnę po kolejne powieści tej autorki.
Polecam fanom tego gatunku, lecz również tym książkomaniakom, którzy chcieliby dowiedzieć się, czy tego typu literatura jest dla nich.
W 1977 roku zaginęła bez śladu ciężarna Genevieve Russell. Po dwudziestu latach policja odnajduje jej szczątki. Timothy Gleason zostaje oskarżony o zabójstwo. Dziecko Genevieve zniknęło. CeeCee Wilkes wie, w jaki sposób doszło do śmierci kobiety oraz wie również co stało się z jej dzieckiem. Timothy'emu grozi kara śmierci,a ona staje przed wyborem. Wyznać co się stało i...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-01-03
Rozpoczyna się kolejny rok szkolny w Akademii Weltona, elitarnej szkole średniej o wielkich dokonaniach, jak i nader surowej dyscyplinie. Od teraz przechodzącego na emeryturę nauczyciela języka angielskiego, zastąpi nowy, John Keating. Czterom zasadom Akademii : Tradycji, Honorowi, Dyscyplinie i Doskonałości, przeciwstawia odmienny sposób nauczania i wychowania młodego pokolenia. Obrona własnej indywidualności, wrażliwość na poezję oraz umiejętność dostrzegania jej w swoim otoczeniu, radość życia i korzystanie z tego co przynosi każdy nowy dzień - to wartości, które próbują realizować jego uczniowie w tajnym klubie "Stowarzyszeniu umarłych poetów".
Co zwycięży : surowe przestrzeganie tradycji czy prawo do marzeń, wolności oraz młodzieńczego buntu. Powieść powstała w oparciu o scenariusz głośnego filmu Petera Weira, w którym rolę Johna Keatinga zagrał Robin Williams.
Uważam, iż powieść ta zasługuje na to by pozostać na stałe w kanonie lektur szkolnych. Każdy młody człowiek powinien się z nią zapoznać, nim wkroczy w dorosły świat. Maksyma "Carpe diem" powinna towarzyszyć w życiu każdego. Na co dzień zapominamy o tym, iż to ile dokonamy zależy tylko i wyłącznie od nas. To my decydujemy, czy podążymy własną wymarzoną drogą, czy będziemy spełniać marzenia innych, zapominając o tym, czego chcemy i czego pragniemy.
Rozpoczyna się kolejny rok szkolny w Akademii Weltona, elitarnej szkole średniej o wielkich dokonaniach, jak i nader surowej dyscyplinie. Od teraz przechodzącego na emeryturę nauczyciela języka angielskiego, zastąpi nowy, John Keating. Czterom zasadom Akademii : Tradycji, Honorowi, Dyscyplinie i Doskonałości, przeciwstawia odmienny sposób nauczania i wychowania młodego...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-08-26
2017-06-05
2017-01-25
Lata trzydzieste XX wieku, małe miasteczko na południu USA. Adwokat i samotny ojciec dwójki dzieci Atticus Finch, podejmuje się obrony młodego czarnoskórego mężczyzny Toma Robinsona, oskarżonego o napaść seksualną na białą, biedną dziewczynę Mayellę Ewell.
Prosty proces z powodu panującego zjawiska rasizmu urasta do rangi symbolu. W codziennej walce o równouprawnienie czarnych jak echo powraca pytanie o to, gdzie istnieją granice ludzkiej tolerancji. To wstrząsająca historia o dzieciństwie i kryzysie sumienia. Poruszająca opowieść odwołuje się do tego, co w życiu ludzkim jest najważniejsze : miłości, współczucia i dobroci.
Sięgając po książkę tak bardzo polecaną, istniejąca na wielu listach powieści, które wręcz trzeba przeczytać przed śmiercią - spodziewałam się książki bardziej prawniczej, niż jest w rzeczywistości. Rozczarowało mnie to. Zabrakło mi tutaj jakiegoś wstępu, przygotowania do procesu. Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza część to przygody i rozterki dzieci Atticusa Fincha : Jema i Jean Luise (Skauta).Proces Toma Robinsona rozpoczyna się dopiero w drugiej części książki. Obie części według mnie za mało są ze sobą powiązane, jakbym czytała dwie różne książki.
Nie mniej jednak z powieści płynie istotne przesłanie.
Jak ludzie potrafią zgotować sobie wzajemnie piekło na ziemi, jaka drzemie w nas nietolerancja m.in. z powodu innego koloru skóry. Dzisiaj są również miejsca, gdzie ludzie nie są sobie równi. Jednakże jest jedno miejsce, gdzie nie ma to znaczenia - sala sądowa. To miejsce, gdzie mogą oni walczyć o sprawiedliwość.
Warto przeczytać, choćby dla wyrobienia sobie własnej opinii.
Lata trzydzieste XX wieku, małe miasteczko na południu USA. Adwokat i samotny ojciec dwójki dzieci Atticus Finch, podejmuje się obrony młodego czarnoskórego mężczyzny Toma Robinsona, oskarżonego o napaść seksualną na białą, biedną dziewczynę Mayellę Ewell.
Prosty proces z powodu panującego zjawiska rasizmu urasta do rangi symbolu. W codziennej walce o równouprawnienie...
2017-04-18
"Zapisane w kościach" to druga powieść z serii czterech książek o przygodach doktora Davida Huntera. Zafascynowana stylem autora po "Chemii śmierci" poczułam wręcz obowiązek sięgnąć po kolejną jego książkę.
W "Zapisane w kościach" doktor David Hunter otrzymuje zadanie odczytania przerażającej zbrodni ze spopielałych kości. Na targanej sztormem, odciętej od świata, sparaliżowanej strachem - wyspie Runa dochodzi do makabrycznego odkrycia spalonych zwłok. Wszyscy mieszkańcy skrywają swoje mroczne tajemnice. Nic nie jest tym, czym wydaje się na pierwszy rzut oka. Nie ułatwia to pracy Pana doktora, ale właśnie to w książce wciąga czytelnika na tyle, że nie może się wprost oderwać od tej historii.
Simon Beckett dzięki swojej pracy dziennikarskiej poznał bardzo dobrze metody pracy antropologa sądowego, co powoduje, iż czytelnik może dowiedzieć się wielu ciekawostek na temat ludzkiego ciała ;)
Podczas lektury autor stopniowo buduję napięcie, a minąwszy połowę książki wzrasta na tyle, że trudno nie zapomnieć o codziennych obowiązkach. Najważniejsze jest odkryć sedno zagadki.
Mimo, że czytałam wiele kryminałów, autor od połowy książki zrzuca tyle bomb na czytelnika, że nawet ja poczułam się zaskoczona, a przeczytawszy epilog wprost mnie zatkało :)
Polecam fanom gatunku, i nie tylko! :)
"Zapisane w kościach" to druga powieść z serii czterech książek o przygodach doktora Davida Huntera. Zafascynowana stylem autora po "Chemii śmierci" poczułam wręcz obowiązek sięgnąć po kolejną jego książkę.
W "Zapisane w kościach" doktor David Hunter otrzymuje zadanie odczytania przerażającej zbrodni ze spopielałych kości. Na targanej sztormem, odciętej od świata,...
2017-04-13
"Dla człowieka siedzącego pod szklanym kloszem, znieczulonego na wszystko, zatrzymanego w rozwoju jak embrion w spirytusie, całe życie jest jednym wielkim złym snem".
"Szklany klosz" jest kultową powieścią - autobiografią XX wieku. To żelazna pozycja literatury feministycznej. Książka ukazała się miesiąc przed samobójczą śmiercią autorki - zatruciem gazem.
To powieść trudna do interpretacji, zdania na temat tego, skąd jej wysoka pozycja w rankingu "książek kultowych" - są podzielone.
Główna bohaterka Esther Greenwood to dwudziestoletnia studentka, zagubiona we własnym świecie rozterek i problemów. Z racji swojego stanu psychicznego, nie potrafi poradzić się z otaczającą ją rzeczywistością i czuję iż tkwi pod "szklanym kloszem", z którego nie potrafi się wydostać, który ją przytłacza i odbiera możliwość dalszego rozwoju. Jedyną metodę widzi w samobójstwie.
Autorka całe życie cierpiała na chorobę afektywną dwubiegunową, podczas której miewała stany lepsze i gorsze. Skutecznie jednak utrudniała jej normalne funkcjonowanie i branie z życia pełnymi garściami. Jednocześnie choroba ta stanowiła tło jej powieści, wierszy i dzienników.
Według mniej książka godna przeczytania, ale dla wyrobienia sobie własnej opinii. W mojej nie jest ona warta swojej wysokiej pozycji w rankingu książek, które trzeba przeczytać.
"Dla człowieka siedzącego pod szklanym kloszem, znieczulonego na wszystko, zatrzymanego w rozwoju jak embrion w spirytusie, całe życie jest jednym wielkim złym snem".
"Szklany klosz" jest kultową powieścią - autobiografią XX wieku. To żelazna pozycja literatury feministycznej. Książka ukazała się miesiąc przed samobójczą śmiercią autorki - zatruciem gazem.
To powieść...
2016-12-05
Czy twoje dziecko przesypia noce, nie grymasi przy jedzeniu i potrafi być cierpliwe? A ty masz czas dla siebie, czujesz się piękna i elegancka?
Jeśli nie, to znaczy, że jeszcze nie wiesz wszystkiego o swoim dziecku i osobie..
Zgadza się, nie wiem. Jestem mamą trzymiesięcznego brzdąca i dopiero zaczynam swoją matczyną przygodę, poznaje swoje dziecko i uczę się jego jak i swoich odczuć w tej relacji. Póki co próbuje się odnaleźć w tym gąszczu nieznanych mi jeszcze zasad....
Pozycja ta z pewnością pomoże mi przebrnąć przez ten pełen wyzwań i trudow czas. Autorka w bardzo interesujący sposób przedstawiła różnice panujące pomiędzy amerykańskimi a francuskimi metodami wychowawczymi. Myślę że mój przyszly, obrany przeze mnie model wychowawczy będzie ich mieszanka. Mam nadzieję, iż czas poświęcony pomiędzy karmieniami a zmienianiem pieluch mojej córki - na przeczytanie tej pozycji przyniesie wymierne korzyści i pozwoli odnaleźć się w tej jakże trudnej roli rodzica.
Polecam każdej początkującej jak i wtajemniczonej mamie :)
Czy twoje dziecko przesypia noce, nie grymasi przy jedzeniu i potrafi być cierpliwe? A ty masz czas dla siebie, czujesz się piękna i elegancka?
Jeśli nie, to znaczy, że jeszcze nie wiesz wszystkiego o swoim dziecku i osobie..
Zgadza się, nie wiem. Jestem mamą trzymiesięcznego brzdąca i dopiero zaczynam swoją matczyną przygodę, poznaje swoje dziecko i uczę się jego jak i...
Wstyd się przyznać, ale dopiero teraz dawno po zakończeniu szkoły podstawowej dane mi było przeczytać,tak klasyczna powieść, jaką jest "Ania z Zielonego Wzgórza". Autorka przeniosła mnie na te kilka dni w świat przygód rudowłosej trzynastolatki, dzięki której mogłam "wejść" w świat dziecięcych ambicji, marzeń i choć na chwilę znowu poczuć się dzieckiem.
Myślę, iż pozycja ta w pełni zasługuje na to by być jedną ze 100 książek, które BBC wytypowało jako lektury obowiązkowe :)
Wstyd się przyznać, ale dopiero teraz dawno po zakończeniu szkoły podstawowej dane mi było przeczytać,tak klasyczna powieść, jaką jest "Ania z Zielonego Wzgórza". Autorka przeniosła mnie na te kilka dni w świat przygód rudowłosej trzynastolatki, dzięki której mogłam "wejść" w świat dziecięcych ambicji, marzeń i choć na chwilę znowu poczuć się dzieckiem.
więcej Pokaż mimo toMyślę, iż pozycja...