Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spodziewałam się lekkiej letniej lektury..
Nic z tego. To pozycia z przekazem nad którym warto się chwilę zastanowić.

Szczególnie w dzisiejszym zaklamanym czasie....instagram, wirtualni "przyjaciele", życie na pokaz, fotoshop i sztuczna inteligencja.
Prawda jest w nas, ale naga prawda wymaga odwagi.

Spodziewałam się lekkiej letniej lektury..
Nic z tego. To pozycia z przekazem nad którym warto się chwilę zastanowić.

Szczególnie w dzisiejszym zaklamanym czasie....instagram, wirtualni "przyjaciele", życie na pokaz, fotoshop i sztuczna inteligencja.
Prawda jest w nas, ale naga prawda wymaga odwagi.

Byc moze mialam za wysokie oczekiwania. Zauroczona innymi pozycjami autorki, spodziewalam sie zbyt wiele i summa summarum troche sie rozczarowalam.

Byc moze mialam za wysokie oczekiwania. Zauroczona innymi pozycjami autorki, spodziewalam sie zbyt wiele i summa summarum troche sie rozczarowalam.

Niby OK, ale jednak dosc banalna pozycja
Wszyscy byli mili, piekni i bogaci..gdzie nie spojrzec milosc i happy end.. zbyt przeslodzona i zbyt rozwlekla ksiazka.
Sporo (w sumie calkowicie zbednych) watkow potraktowanych po macoszemu .. Autorka mogla sobie darowac 150 stron :)

Niby OK, ale jednak dosc banalna pozycja
Wszyscy byli mili, piekni i bogaci..gdzie nie spojrzec milosc i happy end.. zbyt przeslodzona i zbyt rozwlekla ksiazka.
Sporo (w sumie calkowicie zbednych) watkow potraktowanych po macoszemu .. Autorka mogla sobie darowac 150 stron :)

Gdyby zmarli mogli mówić..
Co po nas zostaje kiedy umieramy?
Ta powiesć to migawki i retrospekcja z życia nieżyjących już mieszkańców małego miasteczka.
Co było najważniejsze? jak było naprawdę? co zostało nigdy niewypowiedziane? Co było najskrytszym marzeniem? ...głośne, pełne żalu, skruszone, szczęśliwe bądź ciche wspomnienia lokatorów cmentarza.

Typowa dla Seethaler opanowana a jednocześnie poruszającą lektura.

Gdyby zmarli mogli mówić..
Co po nas zostaje kiedy umieramy?
Ta powiesć to migawki i retrospekcja z życia nieżyjących już mieszkańców małego miasteczka.
Co było najważniejsze? jak było naprawdę? co zostało nigdy niewypowiedziane? Co było najskrytszym marzeniem? ...głośne, pełne żalu, skruszone, szczęśliwe bądź ciche wspomnienia lokatorów cmentarza.

Typowa dla Seethaler...