tak infantylnie że aż boli

tak infantylnie że aż boli

"My Oxford Year" ma dość zróżnicowane oceny na Goodreads i raczej nie wpadłaby w moje ręce, gdyby nie zachęcała do tego Robine Lee - autorka "The Idea of You" której debiutancka książka zostawiła mnie ze złamanym sercem. Książkę Robine poleciła zaś Colleen Hoover i to był główny zapalnik, które skłonił mnie do zakupu, dlatego uznałam , że dam szansę debiutowi Julii Whelan i na szczęście nie spotkałam się z rozczarowaniem.

Stwierdzenie, iż jest to połączenie Jojo Moyes i Sparksa, również o dziwo jest trafne, dlatego sądzę iz fanom obu autorów ta powieść przypadnie do gustu. Miałam trochę problem z oceną bo wiadomo, jak to w przypadku książek obcojęzycznych czasem można spotkać się z barierą, której nie jest się w stanie przeskoczyć i wtedy przyjemność z czytania jest ograniczona. Taką barierą dla mnie jest brytyjski slang i zwroty staroangielskie, w których nie czuję się komfortowo, a jest tego tutaj dość sporo. Cała magia tej książki opiera się właśnie na tych brytyjskich walorach językowych i bez tego mimo iż można z kontekstu wywniosować o co chodzi to jednak to zupełnie nie to samo. Jest to bardzo fajny mix wpółczeności z erą wiktoriańską (którą swoją drogą jestem oczarowana) z dużą dawką dobrego humoru co świetnie się razem komponuje. Powieść zawiera powielany już wielokrotnie schemat i za to też zebrała niskie noty od czytelników, ale wg mnie zdecydowanie warto dać jej szansę. Liczę na to, że kiedyś zostanie przetłumaczona, a wtedy spokojnie jeszcze raz ją sobie przeczytam bez jakichkolwiek przeszkód. Z mojej strony zachęcam do przeczytania - można się w niej zakochać.

"My Oxford Year" ma dość zróżnicowane oceny na Goodreads i raczej nie wpadłaby w moje ręce, gdyby nie zachęcała do tego Robine Lee - autorka "The Idea of You" której debiutancka książka zostawiła mnie ze złamanym sercem. Książkę Robine poleciła zaś Colleen Hoover i to był główny zapalnik, które skłonił mnie do zakupu, dlatego uznałam , że dam szansę debiutowi Julii Whelan i...