Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka porusza zdecydowanie niestandardową tematykę. Czytając zaczynam się zastanawiać czym jest język. Jak nasz sposób porozumiewania się wpływa na postrzeganie świata. Czy słowa potrafią przekazać to co myślimy? Czy język nas ogranicza?
Akcja wciąga powoli. Przeczytanie pierwszej połowy książki zajęło mi prawie miesiąc. Drugą przeczytałem jednym ciągiem, kończąc po 2 w nocy.
Podsumowując - warto poświęcić czas na przeczytanie Ambasadorii choćby dlatego aby zetknąć się z świeżym klimatem. Nie ma chyba wielu książek fantastycznych z lingwistyką jako tematem przewodnim.

Książka porusza zdecydowanie niestandardową tematykę. Czytając zaczynam się zastanawiać czym jest język. Jak nasz sposób porozumiewania się wpływa na postrzeganie świata. Czy słowa potrafią przekazać to co myślimy? Czy język nas ogranicza?
Akcja wciąga powoli. Przeczytanie pierwszej połowy książki zajęło mi prawie miesiąc. Drugą przeczytałem jednym ciągiem, kończąc po 2 w...

Po książkę sięgnąłem z rezerwą. Nie słyszałem o autorze a powieść historyczna to nie moje klimaty. Skusiły mnie jednak obietnice magii, technologii oraz światów alternatywnych.
Po przeczytanie stwierdzam, że główny wątek nie miał w sobie nic co zwróciłoby moją uwagę. Jednak historie poboczne śledziłem z przyjemnością i chętnie sięgnąłbym po ich rozwinięcie.
Magii jako takiej nie ma prawie wcale z kolei alternatywna ścieżka technologiczna oraz fantastyczne stworzenia zdecydowanie zwracają uwagę - jak wyglądała historia braci Xa'ru, co działo się w ich świecie? Jakie jeszcze konsekwencje spowodowało pojawienie się zaskakunów? Przecież to nie mogło skończyć się tak szybko i prosto.

Po książkę sięgnąłem z rezerwą. Nie słyszałem o autorze a powieść historyczna to nie moje klimaty. Skusiły mnie jednak obietnice magii, technologii oraz światów alternatywnych.
Po przeczytanie stwierdzam, że główny wątek nie miał w sobie nic co zwróciłoby moją uwagę. Jednak historie poboczne śledziłem z przyjemnością i chętnie sięgnąłbym po ich rozwinięcie.
Magii jako...

Książka jest zdecydowanie inna niż poprzednie cześci cyklu. Zniknęła atmosfera ciągłego zagrożenia, zniknęły tajemnice kryjące się w ciemności i na powierzchni. Samo metro stało się tylko tłem. 3 częśc Metra skupia się bardziej na ludziach, na podejściu do zmian i do trudnej prawdy. Jest to zdecydowanie ambitniejsze podejście niż w poprzednich częściach cyklu. Pytanie tylko czy właśnie tego oczekiwaliśmy po wciągnięciu się w ich klimat.

Książka jest zdecydowanie inna niż poprzednie cześci cyklu. Zniknęła atmosfera ciągłego zagrożenia, zniknęły tajemnice kryjące się w ciemności i na powierzchni. Samo metro stało się tylko tłem. 3 częśc Metra skupia się bardziej na ludziach, na podejściu do zmian i do trudnej prawdy. Jest to zdecydowanie ambitniejsze podejście niż w poprzednich częściach cyklu. Pytanie tylko...

Książkę przeczytałem w zasadzie jednym tchem. Głównie jednak ze względu na poprzednie części cyklu. Czytając Utopię miałem wrażenie, że brakuje w niej jakiejś tajemnicy, jakiejś akcji. Czytałem jakby dziennik z życia bohaterów, którzy najlepsze czasy mają już za sobą. Miałem nadzieję, że nagle stanie się coś sensacyjnego a tutaj nagle po wszystkim. Wygląda to na wymuszoną kontynuację książki która mogłaby się zakończyc o wiele wcześniej.

Książkę przeczytałem w zasadzie jednym tchem. Głównie jednak ze względu na poprzednie części cyklu. Czytając Utopię miałem wrażenie, że brakuje w niej jakiejś tajemnicy, jakiejś akcji. Czytałem jakby dziennik z życia bohaterów, którzy najlepsze czasy mają już za sobą. Miałem nadzieję, że nagle stanie się coś sensacyjnego a tutaj nagle po wszystkim. Wygląda to na wymuszoną...