Bardzo trudna książka, tak trudna, że aż bardzo dobra.
Początkowo chciałem nawet przerwać lekturę, gdyż język w niej użyty jest czasami całkowicie niezrozumiały. Zanim pojąłem zamysł autora odkładałem książkę wielokrotnie.
Jednak nie poddawałem się, ponieważ Ambasadoria mała to coś co mnie do niej ciągnęło. Nie będę pisał o czym jest ta książka bo tego się nie da opowiedzieć, to po prostu trzeba przeczytać i zrozumieć.
Wraz z każdą przewracaną kartką moja ocena wzrastała.
Wielkie brawa dla osób, które przełożyły to dzieło na nasz język, musieli się cholernie napracować. Czasami można nawet odnieść błędne wrażenie, że coś spieprzyli ale to tylko takie wrażenie.
Pozycja, która zdecydowanie zapadnie mi w pamięć i która zostanie moim "porównaniem".

Bardzo trudna książka, tak trudna, że aż bardzo dobra.
Początkowo chciałem nawet przerwać lekturę, gdyż język w niej użyty jest czasami całkowicie niezrozumiały. Zanim pojąłem zamysł autora odkładałem książkę wielokrotnie.
Jednak nie poddawałem się, ponieważ Ambasadoria mała to coś co mnie do niej ciągnęło. Nie będę pisał o czym jest ta książka bo tego się nie da...

Autor zbudował ciekawy świat z możliwością rozwinięcia aczkolwiek niewiele można dowiedzieć się o samym otaczającym świecie. Z jednej strony buduje to klimat przebywania na obcej planecie, z drugiej można poczuć się zagubionym. Pierwsza połowa książki była dość ciężka do przebrnięcia. Druga natomiast mocno się rozpędzała, żeby zakończyć na krótkim domykaniu poszczególnych wątków.

Autor zbudował ciekawy świat z możliwością rozwinięcia aczkolwiek niewiele można dowiedzieć się o samym otaczającym świecie. Z jednej strony buduje to klimat przebywania na obcej planecie, z drugiej można poczuć się zagubionym. Pierwsza połowa książki była dość ciężka do przebrnięcia. Druga natomiast mocno się rozpędzała, żeby zakończyć na krótkim domykaniu poszczególnych...

17%, i odpadłem.
Trzy razy przysnąłem, kilka razy szukałem sobie zajęcia w trakcie lektury.
Może i dalej "powieść" się rozwija, lecz nie ocenię tego. Jak dla mnie, nuda. Przez wielkie N.

17%, i odpadłem.
Trzy razy przysnąłem, kilka razy szukałem sobie zajęcia w trakcie lektury.
Może i dalej "powieść" się rozwija, lecz nie ocenię tego. Jak dla mnie, nuda. Przez wielkie N.

Już dobrych parę lat przymierzałam się do przeczytania tej książki. Bardzo mnie zafascynował tytuł i okładka. Nigdy opisów książek nie czytam i spodziewałam się jakiejś post-apo młodzieżówki. Więc jakież było moje zdziwienie gdy dostałam się w "dorosłe" sci-fi! Pomysł na historię bardzo mi się spodobał - całkiem odległy świat, różna hierarchia mieszkańców, pomysł z Ambasadorami - przegenialny. Jednak czegoś mi tu brakowało. Ciężko mi było swobodnie poruszać się w tym świecie. Momentami gubiłam się. Język autora dość ciężki w odbiorze - ale rozumiem, że tak miało być. Były momenty, kiedy czytałam z zapartym tchem, a były momenty, w których po prostu chciałam przebrnąć. Ocena może trochę zawyżona, ale nie było źle.

Już dobrych parę lat przymierzałam się do przeczytania tej książki. Bardzo mnie zafascynował tytuł i okładka. Nigdy opisów książek nie czytam i spodziewałam się jakiejś post-apo młodzieżówki. Więc jakież było moje zdziwienie gdy dostałam się w "dorosłe" sci-fi! Pomysł na historię bardzo mi się spodobał - całkiem odległy świat, różna hierarchia mieszkańców, pomysł z...

Rozbuchana wyobraźnia tłem do opowieści o tym, jak rozwija i przekształca się język, a za tym – myślenie, sposób postrzegania świata i siebie.
A może odwrotnie? Opowieść o fascynującym, choć niezrozumiałym, totalnie obcym świecie Gospodarzy, kruchej koegzystencja opartej na specyficznym sposobie komunikowania się z tubylcami.
No i można się dowiedzieć, czym się różni porównanie od przenośni i czym tak naprawdę jest przenośnia (metafora).
Fascynujące.

Rozbuchana wyobraźnia tłem do opowieści o tym, jak rozwija i przekształca się język, a za tym – myślenie, sposób postrzegania świata i siebie.
A może odwrotnie? Opowieść o fascynującym, choć niezrozumiałym, totalnie obcym świecie Gospodarzy, kruchej koegzystencja opartej na specyficznym sposobie komunikowania się z tubylcami.
No i można się dowiedzieć, czym się różni...

China Mieville nie podąża za trendami — on je wyznacza...

Bardzo oddane książce słowa najpierw jednak zacznijmy od tych mniej pochwalnych uwag.

Nie mam pojęcia czy to tylko moje przewrażliwienie, czy też słuszne spostrzeżenie, ale główna bohaterka zdawała się bardziej mężczyzną aniżeli kobietą. Postawa i charakter Avice idealnie wpasowała mi się wyobrażeniu postaci męskiej. Zabrakło tu drobnych odniesień do jej kobiecości. Bohaterka często była bardziej stanowcza, silniejsza niż towarzysze lub wszyscy jej "mężczyźni". Napisałam w liczbie mnogiej, bo Avice miała wielu kochanków i przy żadnym nie było, chociażby jednej wzmianki o zabezpieczeniu oraz myśli poświęconej ewentualnemu zajściu w ciążę. Nic, nie ma "typowo" damskich myśli, uczuć. Bohaterka po prostu gnała przed siebie i spała kolejno z różnymi mężczyznami, w tym raz z kobietą. (na szczęście nie mamy tutaj opisów tych aktów).

Miałam wrażenie, że to właśnie przez te wszystkie spotkania łóżkowe zdobywała wejścia na bankiety, zebrania oraz nabyła sobie opinię, iż zna ona każdego. Bo gdzież to najlepiej omawia się sprawy ważne niż w łóżku ze swoim partnerem, mając idealny wgląd na jego nagie ciało?
Tu moja brew powędrowała do góry i stwierdziłam, że jeszcze mało muszę wiedzieć o życiu, skoro uważam to za spaczoną przez kogoś bzdurę. Jednakże pozostawmy tę kwestię otwartą według upodobań ludzi, w końcu każdy z nas jest inny. A nuże komuś lepiej się wtedy rozmawia.

Kolejny tak zwany "zgrzyt" raczej wynikający z mojego braku szczęścia, a nie błędu pisarza. Oczywiście nie zarzucam tu niczego ani też nie wytykam, ale i tak na chwilę skoczyło mi ciśnienie.

Napisze więc, co leży mi na sercu, aby choć trochę umniejszyć swojemu cierpieniu. Dlaczego akurat z tej nowej dwójki Ambasadorów musiałeś to być ty?
Bohater, który z niewiadomych mi przyczyn zdobył moją sympatię, a nie przejawiał się na wielu kartach powieści, a jeszcze później nawet nie miał ku temu okazji... Mój ból jest tym większy, iż w poprzednich trzech książkach, które czytałam, natknęłam się na to samo. Jednak jak napisałam wcześniej, nie winie o nic autora wszakże nie popełnił żadnego błędu, jest to tylko i wyłącznie mój "osobisty" ból. I byłoby to na tyle, jeśli chodzi o te niezbyt poważne wady lub spostrzeżenia.


Przejdźmy zatem do ogólnej opinii „Ambasadori". Książce na pewno nie mogę odmówić oryginalności bowiem fabuła i otoczenie, w którym przypadło żyć Avice Benner Cho, jest naprawdę specyficzne. Ambasadoria przecież jest miastem sprzeczności położonym na krańcu zbadanego wszechświata. Co tu więcej pisać?
Osobiście przyznam, że nie czytałam wielu książek poświęconych podobnym tematom, ale dodam też, że nie słyszałam o niczym podobnym. Bo chociaż nie zapoznawałam się z treścią, to czytałam jednak ich krótkie opisy.


Bardzo spodobał mi się pomysł nowego Języka, którym posługiwali się Ariekanie oraz dublowanie ludzi, aby również mogli z niego korzystać. Ariekanie to sami w sobie interesujące istoty, mimo że nie przepadam za owadopodobnymi tworami, ale takiego Tancerkę chętnie poznałabym osobiście. Co do opisów wszystkich maszyn, pojazdów, kombinezonów praw rządzących tamtym światem oraz wygląd gospodarzy i stworzeń nie jest prosty.

Książkę niemal na pewno nie będzie czytać się łatwo, dlatego nie proponuje jej osobom, które preferują prosty język, czyli tak zwanych przeze mnie odmóżdżaczy. Zaliczam się do grona ludzi, dla których najlepsza fantastyka (książka) to taka, przy której trzeba, choć trochę wysilić głowę i właśnie ta powieść jest dla nich.
"Ambasadoria" jest naprawdę godną uwagi pozycją i mogę ją z jak najczystszym sumieniem polecić innym, a zwłaszcza panom, którym znacznie bardziej przypadnie do gustu aniżeli paniom.

China Mieville nie podąża za trendami — on je wyznacza...

Bardzo oddane książce słowa najpierw jednak zacznijmy od tych mniej pochwalnych uwag.

Nie mam pojęcia czy to tylko moje przewrażliwienie, czy też słuszne spostrzeżenie, ale główna bohaterka zdawała się bardziej mężczyzną aniżeli kobietą. Postawa i charakter Avice idealnie wpasowała mi się wyobrażeniu postaci...

Od jakiegoś czasu jestem nieco zafascynowany językoznawstwem, więc hard sf dotykające tego tematu powitałem z zaciekawieniem. Autor wykreował świat oparty na hipotezie Sapira-Whorfa (w skrócie, "język określa świadomość" ;) ) i wyszło mu to całkiem nienajgorzej, ale niestety potencjał powieści nie został wykorzystany. Ja rozumiem, że fabuła była tylko pretekstem do przedstawienia wykreowanego świata, ale czyni to powieść wręcz nużąco rozwlekłą. Powieść mająca 500 stron wręcz wymaga powieści wielowątkowej lub chociaż rozbudowanej, ewentualnie posiadającej alegoryczne drugie dno, a tego tu nie ma - to znaczy jest, ale w formie zaledwie okruchów i smaczków (np. naśladowanie postawy Mussoliniego),które nie składają się na żadną sensowną całość.

A szkoda.

Od jakiegoś czasu jestem nieco zafascynowany językoznawstwem, więc hard sf dotykające tego tematu powitałem z zaciekawieniem. Autor wykreował świat oparty na hipotezie Sapira-Whorfa (w skrócie, "język określa świadomość" ;) ) i wyszło mu to całkiem nienajgorzej, ale niestety potencjał powieści nie został wykorzystany. Ja rozumiem, że fabuła była tylko pretekstem do...

Zamysł książki jest świetny, treść również, a jednak ciężko było mi wejść w świat Amasadorii i to przez większość książki. Choć chciałbym dać wyższą ocenę, to nie mogę, bo mimo wszystko coś nieokreślonego odbierało mi radość z lektury, która - podkreślę - powinna być pozycją obowiązkową nie tylko dla fanów sci-fi.

Zamysł książki jest świetny, treść również, a jednak ciężko było mi wejść w świat Amasadorii i to przez większość książki. Choć chciałbym dać wyższą ocenę, to nie mogę, bo mimo wszystko coś nieokreślonego odbierało mi radość z lektury, która - podkreślę - powinna być pozycją obowiązkową nie tylko dla fanów sci-fi.

Angielski autor stworzył ciekawą, choć nierewelacyjną, powieść z półki fantastyki naukowej w formule zahaczającej o klimaty fantasy z wizją rzeczywistości bardzo odległej w czasie i przestrzeni.
Na pewno ciekawie jest zbudowana owa wizja od strony atmosfery, która wręcz kipi gęstą oraz mroczną psychodelią i surowym surrealizmem co niezwykle efektywnie działa na najgłębsze pokłady wyobraźni.
Sama treść natomiast łączy w sobie zgrabnie i spójnie motywy polityczne, socjo-społeczne, rewolucyjne, a nawet wojenne z elementami futurystycznej batalistyki, nie wychodząc jednak poza utarte schematy literackie w tych zakresach. Całość ta brnie prosto do celu bez żadnych zakrętów czy meandrów fabularnych na jednym wątku, któremu według mnie brak jakichkolwiek nowatorskich, a nawet choćby świeżych wartości.

Angielski autor stworzył ciekawą, choć nierewelacyjną, powieść z półki fantastyki naukowej w formule zahaczającej o klimaty fantasy z wizją rzeczywistości bardzo odległej w czasie i przestrzeni.
Na pewno ciekawie jest zbudowana owa wizja od strony atmosfery, która wręcz kipi gęstą oraz mroczną psychodelią i surowym surrealizmem co niezwykle efektywnie działa na najgłębsze...

Nagrody, a po co komu nagrody. Wynudziłem się, nie chcę do tego wracać.

Nagrody, a po co komu nagrody. Wynudziłem się, nie chcę do tego wracać.