Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Macie tak, że piszecie komentarz, jest super, a potem wam się nie zapisuje i już wam się nie chce pisać?

Yup, exactly.

Książka na początku mnie odrzuciła, ale potem wciągnęła mnie niesamowicie, nie spodziewałam się tego. Świat jest totalnie inny od naszego, spójny i obcy. Bohaterowie z kolei swojscy, ale na tyle inni od nas, by można było kibicować GB.
Rozwój fabuły jest do przewidzenia, ale w ten dobry sposób.
Dodatkowy plus za język, jest świetny

Macie tak, że piszecie komentarz, jest super, a potem wam się nie zapisuje i już wam się nie chce pisać?

Yup, exactly.

Książka na początku mnie odrzuciła, ale potem wciągnęła mnie niesamowicie, nie spodziewałam się tego. Świat jest totalnie inny od naszego, spójny i obcy. Bohaterowie z k...

Rozwiń

Zwiń

Dzizas, jakie to było nudne...

Z Susan Clark miałam wcześniej styczność dwa razy. Przeczytałam pierwszy tom (to chyba tylko w Polsce było podzielone na tomy) i wynudziłam się, a potem kumpel pożyczył mi jej Piranesi i było świetne. Dlatego postanowiłam dać jej kolejną szansę.
To był błąd.
Wiktoriańska (używam tego słowa jak normik, nie jak historyk) Anglia to nie jest forte autorki. Gdy pomysł jest ciekawy, wykonanie słabe, gdy pomysł jest gorszy nadrabia trochę wykonaniem, ale właściwie pamiętam tylko kilka luźnych pomysłów.
Ogółem nie polecam

Dzizas, jakie to było nudne...

Z Susan Clark miałam wcześniej styczność dwa razy. Przeczytałam pierwszy tom (to chyba tylko w Polsce było podzielone na tomy) i wynudziłam się, a potem kumpel pożyczył mi jej Piranesi i było świetne. Dlatego postanowiłam dać jej kolejną szansę.
To był błąd....

Rozwiń

Zwiń

Bardzo podobał mi się setup tej książki. Watts ma rękę do tworzenia światów, które z jednej strony są podobne do naszych, ale ich technologia jest zupełnie kosmiczna. I zarówno świat przedstawiony, wiadomość do czytelnika i cały pomysł, to wszystko niesamowicie wciąga... problem polega na tym, że właściwie nie ma puenty. Nic nie różni tej książki od zwykłej fabuły o rebeliantach gdzieś. Budzenie się na kilka dni na tysiąc lat nie ma żadnego znaczenia. I jest to cholernie przykre, bo to zmarnowany potencjał.
Może też liczyłam na coś w rodzaju Ślepowidzenia, które kopnęło mną tak mocno, że prawie spowodowało moje stany depresyjne (tak naprawdę nie, ale to jak ta książka jest napisana, co mówi na temat świadomości i wolnej woli tak mi karmiło negatywne podejście do świata, że uważam ją za absolutnie genialną w tym względzie. Tak samo uważam Famous blue raincoat Cohena za najsmutniejszą piosenkę świata i jest świetna).
Ta książka jest fajnie napisana, ma wciągający pomysł i ciekawą fabułę.
Ale nie jest Ślepowidzeniem

Bardzo podobał mi się setup tej książki. Watts ma rękę do tworzenia światów, które z jednej strony są podobne do naszych, ale ich technologia jest zupełnie kosmiczna. I zarówno świat przedstawiony, wiadomość do czytelnika i cały pomysł, to wszystko niesamowicie wciąga... problem polega na ...

Rozwiń

Zwiń

Fascynująca książka o relacjach Irlandii z Kościołem. O początkach republiki, o władzy jaką miał Kościół, o wyzysku, o przemocy i przede wszystkim o kontroli. Ta część książki jest przerażająca i czyta się ją naprawdę ciężko. Potem jednak wchodzimy na drogę zmiany tego statusu quo, drogę długą, krętą i wyboistą. Ale jest to książka pełna nadziei, bo Irlandczycy wybrali wolność. Nie tylko dla osób w jednopłciowych związkach, nie tylko dla kobiet, ale przede wszystkim dla siebie. Wolność własnego sumienia.

Świetna książka

Fascynująca książka o relacjach Irlandii z Kościołem. O początkach republiki, o władzy jaką miał Kościół, o wyzysku, o przemocy i przede wszystkim o kontroli. Ta część książki jest przerażająca i czyta się ją naprawdę ciężko. Potem jednak wchodzimy na drogę zmiany tego statusu quo, drogę d...

Rozwiń

Zwiń

Cały czas czekałam, aż w końcu nadejdzie jakiś przełom w tej książce. Tymczasem zarówno kwestia niedźwiedzi, jak i libertarian jest nierozwiązana i po prostu się wyczerpuje. Jak to mówią Amerykanie - fizzled out. Nie ma żadnej puenty i właściwie nie wiadomo, po co czytamy tę książkę.

Cały czas czekałam, aż w końcu nadejdzie jakiś przełom w tej książce. Tymczasem zarówno kwestia niedźwiedzi, jak i libertarian jest nierozwiązana i po prostu się wyczerpuje. Jak to mówią Amerykanie - fizzled out. Nie ma żadnej puenty i właściwie nie wiadomo, po co czytamy tę książkę.

Bardzo wciągająca historia nimfy, czarownicy, nieśmiertelnej, która w łańcuchu dziobania jest najniżej. I przez to ma szansę się rozwinąć. Popełnia błędy, potyka się, ale jest też pełna pragnień zupełnie innych niż cała reszta Tytanów. Nie skupiamy się na wielkich wydarzeniach, o których mówią mity. Obserwujemy ich podsumowania przez pryzmat tego, jak wpływają na Kirke. I jej życie jest najważniejsze. Choć raz.

Dobra książka.

Bardzo wciągająca historia nimfy, czarownicy, nieśmiertelnej, która w łańcuchu dziobania jest najniżej. I przez to ma szansę się rozwinąć. Popełnia błędy, potyka się, ale jest też pełna pragnień zupełnie innych niż cała reszta Tytanów. Nie skupiamy się na wielkich wydarzeniach, o których m...

Rozwiń

Zwiń

Tytuł nieco mylący, bo nie jedna czarodziejka i ulicy Reymonta to tu jak na lekarstwo. Ale ja lubię sposób pisania Kubasiewicz i świat, który tworzy, a postacie... czy są bardzo realistyczne? Może nie. Ale przyjemnie się o nich czyta, a tutaj jest jeszcze gratis prawidziwej żeńskiej przyjaźni, and I'm sucker for those things.

Także znowu, lekka, przyjemna lektura.

Tytuł nieco mylący, bo nie jedna czarodziejka i ulicy Reymonta to tu jak na lekarstwo. Ale ja lubię sposób pisania Kubasiewicz i świat, który tworzy, a postacie... czy są bardzo realistyczne? Może nie. Ale przyjemnie się o nich czyta, a tutaj jest jeszcze gratis prawidziwej żeńskiej przyja...

Rozwiń

Zwiń

Podoba mi się puenta, taka jak w Hunger Games. "Są inne pieśni". Spokojniejsze fragmenty na początku i na końcu też są bardzo dobre.

Natomiast co się dzieje w środku nie ma dla mnie za wiele sensu, jest szokowaniem dla samego szokowania i nie mam pojęcia, co z tego wynika, oprócz tego, że "nadchodzi czas pogardy". Co jest dosyć zabawne i trochę profetyczne, biorąc pod uwagę, że było to pisane w '85, czyli boy oh boy, jeszcze dużo radości przed nami.

Podoba mi się puenta, taka jak w Hunger Games. "Są inne pieśni". Spokojniejsze fragmenty na początku i na końcu też są bardzo dobre.

Natomiast co się dzieje w środku nie ma dla mnie za wiele sensu, jest szokowaniem dla samego szokowania i nie mam pojęcia, co z tego wynika, opróc...

Rozwiń

Zwiń

Dodatkowa książka, taka po prostu o świętach z plusem w postaci lore o magii, Doli i Losie. Nice.

Dodatkowa książka, taka po prostu o świętach z plusem w postaci lore o magii, Doli i Losie. Nice.

Taki esej w formie książki. Chciałabym dać więcej, ale nic nowego i odkrywczego w tej książce dla mnie nie było. Nawet anegdotka o penisie Batmana nie robi tu roboty. Także jak ktoś wie bardzo mało o popkulturze i "trendach" w niej wiodących to jak najbardziej niech czyta. Otherwise, nuthin' special

Taki esej w formie książki. Chciałabym dać więcej, ale nic nowego i odkrywczego w tej książce dla mnie nie było. Nawet anegdotka o penisie Batmana nie robi tu roboty. Także jak ktoś wie bardzo mało o popkulturze i "trendach" w niej wiodących to jak najbardziej niech czyta. Otherw...

Rozwiń

Zwiń