Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dla miłośników ilustracji i nie tylko, piękna wizualnie i emocjonalnie. Polecam na przyjemny wieczór w domu, chociaż dla mnie stanowczo za krótki, chciałoby się więcej.

Książka dla miłośników ilustracji i nie tylko, piękna wizualnie i emocjonalnie. Polecam na przyjemny wieczór w domu, chociaż dla mnie stanowczo za krótki, chciałoby się więcej.

Aleksander Doba jest człowiekiem nieprzeciętnym. Dla jednych może być podróżnikiem, dla innych turystą a dla jeszcze innych szaleńcem. Jakby na to nie spojrzeć dzięki takim szaleńcom świat jest piękniejszy. Nie każdemu jest dane poznać takich ludzi, ale każdy może przeczytać książkę, która zawiera wiele ciekawych historii, spostrzeżeń i przemyśleń. Mnie ten człowiek zadziwia nie tylko swoimi dokonaniami, ale przede wszystkim pozytywnym podejściem do ludzi, życia, świata. Niezwykła osobowość, z którą warto choć odrobinę się zapoznać.

Aleksander Doba jest człowiekiem nieprzeciętnym. Dla jednych może być podróżnikiem, dla innych turystą a dla jeszcze innych szaleńcem. Jakby na to nie spojrzeć dzięki takim szaleńcom świat jest piękniejszy. Nie każdemu jest dane poznać takich ludzi, ale każdy może przeczytać książkę, która zawiera wiele ciekawych historii, spostrzeżeń i przemyśleń. Mnie ten człowiek...

Jak na Sienkiewicza, to jednak rozczarowanie. Prosty, przewidywalny romans z jednowymiarowymi bohaterami i słabo nakreślonym tłem historycznym. Nawet "pola chwały" w tym jakoś mało. Do Trylogii bardzo daleko. Niemniej jednak jeśli ktoś nie przeczytał Trylogii, a nie wiem co tam jest obecnie w kanonie lektur szkolnych, to polecam chociaż tyle z Sienkiewicza przeczytać, bo w końcu wielkim pisarzem był bez dwóch znań.

Jak na Sienkiewicza, to jednak rozczarowanie. Prosty, przewidywalny romans z jednowymiarowymi bohaterami i słabo nakreślonym tłem historycznym. Nawet "pola chwały" w tym jakoś mało. Do Trylogii bardzo daleko. Niemniej jednak jeśli ktoś nie przeczytał Trylogii, a nie wiem co tam jest obecnie w kanonie lektur szkolnych, to polecam chociaż tyle z Sienkiewicza przeczytać, bo w...

Niesamowita historia, ale dość przeciętna książka. Niestety potencjał nie został w pełni wykorzystany. Opowieść o nie takiej znowu całkiem zwykłej kobiecie, która w kilka lat obiegła świat. O ile początek jest wciągający, to w miarę zbliżania się do końca książka robi się coraz bardziej monotonna, spostrzeżenia podobne, wszyscy napotkani ludzie cudowni, przyroda zachwycająca, właściwie łatwo przewidzieć co będzie napisane na kolejnych stronach. Lekkie rozczarowanie, ale na długie jesienne wieczory bez innego pomysłu może być.

Niesamowita historia, ale dość przeciętna książka. Niestety potencjał nie został w pełni wykorzystany. Opowieść o nie takiej znowu całkiem zwykłej kobiecie, która w kilka lat obiegła świat. O ile początek jest wciągający, to w miarę zbliżania się do końca książka robi się coraz bardziej monotonna, spostrzeżenia podobne, wszyscy napotkani ludzie cudowni, przyroda...

Rewelacyjna inspirująca historia i zmarnowany potencjał. Warto przeczytać, żeby przemyśleć własne lenistwo, wieczne wymówki i odkładanie na później, ale pomimo tego dla mnie książka była rozczarowaniem. Niestety autor nie jest gawędziarzem i bardzo "po łebkach" opowiedział swoją wielką przygodę z bieganiem.

Rewelacyjna inspirująca historia i zmarnowany potencjał. Warto przeczytać, żeby przemyśleć własne lenistwo, wieczne wymówki i odkładanie na później, ale pomimo tego dla mnie książka była rozczarowaniem. Niestety autor nie jest gawędziarzem i bardzo "po łebkach" opowiedział swoją wielką przygodę z bieganiem.

Tytuł trochę mylący, bo książka jest raczej o autorce, a nie o umierających, chociaż oczywiście o tych drugich pośrednio także. Niemniej jednak dla mnie pozycja warta uwagi, trochę smutna, trochę optymistyczna, ale przede wszystkim skłaniająca do refleksji, którą dobrze byłoby mieć zanim będzie za późno.

Tytuł trochę mylący, bo książka jest raczej o autorce, a nie o umierających, chociaż oczywiście o tych drugich pośrednio także. Niemniej jednak dla mnie pozycja warta uwagi, trochę smutna, trochę optymistyczna, ale przede wszystkim skłaniająca do refleksji, którą dobrze byłoby mieć zanim będzie za późno.

Tytuł mówi sam za siebie. Ciekawa pozycja o tym co warto jeść i dlaczego. Dla każdego kto chce odrobinę poprawić swoje żywieniowe nawyki.

Tytuł mówi sam za siebie. Ciekawa pozycja o tym co warto jeść i dlaczego. Dla każdego kto chce odrobinę poprawić swoje żywieniowe nawyki.

Ciekawy pomysł, świetna baza do porozmyślania o życiu i szczęściu i to wszystko co pozytywnego można powiedzieć o tej książce. Bardzo prościutko napisana, z powierzchownymi przemyśleniami i nudnym zakończeniem. Wbrew temu co obiecuje okładka nie jest ani błyskotliwa ani podszyta absurdalnym humorem, a porównanie do Kafki jest kompletnie chybione. Dla mnie duże rozczarowanie.

Ciekawy pomysł, świetna baza do porozmyślania o życiu i szczęściu i to wszystko co pozytywnego można powiedzieć o tej książce. Bardzo prościutko napisana, z powierzchownymi przemyśleniami i nudnym zakończeniem. Wbrew temu co obiecuje okładka nie jest ani błyskotliwa ani podszyta absurdalnym humorem, a porównanie do Kafki jest kompletnie chybione. Dla mnie duże rozczarowanie.

Pozycja warta uwagi dla wszystkich wiecznie spieszących się, którzy tak naprawdę nie wiedzą czemu się spieszą. U większości nie spowoduje raczej zwrotu o 180 stopni, ale pozwoli chociaż na moment zwolnić i zastanowić się czy nie warto robić tego częściej.

Pozycja warta uwagi dla wszystkich wiecznie spieszących się, którzy tak naprawdę nie wiedzą czemu się spieszą. U większości nie spowoduje raczej zwrotu o 180 stopni, ale pozwoli chociaż na moment zwolnić i zastanowić się czy nie warto robić tego częściej.

Prosto i przystępnie napisana książka, nie tylko dla miłośników tematu.

Prosto i przystępnie napisana książka, nie tylko dla miłośników tematu.

Harlequin Dostojewskiego, no ale jednak Dostojewskiego, więc nie byle jak opowiedziany.

Harlequin Dostojewskiego, no ale jednak Dostojewskiego, więc nie byle jak opowiedziany.

Bardzo przeciętnie, a nawet w kierunku do "słabo" opowiedziana historia, pozbawiona jakiś głębszych emocji i przemyśleń, których można się było spodziewać po bohaterach poddanych ekstremalnej próbie. Wieje nudą.

Bardzo przeciętnie, a nawet w kierunku do "słabo" opowiedziana historia, pozbawiona jakiś głębszych emocji i przemyśleń, których można się było spodziewać po bohaterach poddanych ekstremalnej próbie. Wieje nudą.

Ciekawa historia, ale opisy przewlekłe i nudne jak mało gdzie. Można przeczytać pod warunkiem, że niektóre trzeba będzie opuścić.

Ciekawa historia, ale opisy przewlekłe i nudne jak mało gdzie. Można przeczytać pod warunkiem, że niektóre trzeba będzie opuścić.

Jedna z bardzo niewielu książek, których nie udało mi się przeczytać do końca. Chyba nie zrobię drugiego podejścia.

Jedna z bardzo niewielu książek, których nie udało mi się przeczytać do końca. Chyba nie zrobię drugiego podejścia.

Dobra, rzeczowa książka, bez poradnikowego wszechwiedzenia i wodolejstwa.

Dobra, rzeczowa książka, bez poradnikowego wszechwiedzenia i wodolejstwa.

Nudna kostiumowa historia o okropnie nudnym i nadętym człowieku. Aż nie chce się wierzyć, że to wyszło spod pióra Charlotte Bronte.

Nudna kostiumowa historia o okropnie nudnym i nadętym człowieku. Aż nie chce się wierzyć, że to wyszło spod pióra Charlotte Bronte.

Książka nietypowa, dość trudna do jednoznacznego zaszufladkowania. Ja
określiłabym ją jako bajkę dla dorosłych albo przynajmniej tzw.
"starszaków" w pozytywnym tego określenia znaczeniu. Jest trochę straszna, trochę smutna, trochę optymistyczna, trochą mądra a do tego bardzo wciągająca. Akcja dzieje się dwutorowo - w świecie rzeczywistym oraz w dziennikach tłumaczonych przez głównego bohatera. Te drugie napisane są raczej nietypowym językiem, co utrudnia odbiór, ale trudno się spodziewać żeby XVI wieczny konkwistador pisał na modłę XX wieku. Można się przyzwyczaić, trzeba się jedynie trochę skupić. Mój główny zarzut dotyczy dość mocno nijakiego głównego bohatera, któremu ciężko się kibicuje. Jest to zarzut mimo wszystko dość lekkiego kalibru, bo faktycznie głównym bohaterem powieści jest chyba sama historia, a bohater jej tłem, raczej odwrotnie niż zwykle. Reasumując jest to ciekawa pozycja dla osób, które nie muszą traktować tekstu bardzo dosłownie i lubią czasem odkleić się od rzeczywistości.

Książka nietypowa, dość trudna do jednoznacznego zaszufladkowania. Ja
określiłabym ją jako bajkę dla dorosłych albo przynajmniej tzw.
"starszaków" w pozytywnym tego określenia znaczeniu. Jest trochę straszna, trochę smutna, trochę optymistyczna, trochą mądra a do tego bardzo wciągająca. Akcja dzieje się dwutorowo - w świecie rzeczywistym oraz w dziennikach tłumaczonych...

Książka raczej dla wielbicieli Sulejmana Wspaniałego i Imperium Osmańskiego. Zawiera sporo ciekawych informacji o władcy i epoce, ale jest koszmarnie niedbale i chaotycznie napisana, co bardzo utrudnia odbiór i zniechęca do czytania. Książka sprawia wrażenie napisanej "na kolanie", bez sprawdzania, razi bylejakość zdań, błędy gramatyczne i stylistyczne, powtórzenia, nieścisłości. Trudno uwierzyć, że ktoś robił jej korektę.

Książka raczej dla wielbicieli Sulejmana Wspaniałego i Imperium Osmańskiego. Zawiera sporo ciekawych informacji o władcy i epoce, ale jest koszmarnie niedbale i chaotycznie napisana, co bardzo utrudnia odbiór i zniechęca do czytania. Książka sprawia wrażenie napisanej "na kolanie", bez sprawdzania, razi bylejakość zdań, błędy gramatyczne i stylistyczne, powtórzenia,...

Kocham góry i lubię tematykę górską, ale z tą książką się męczyłam. Wyjątkowa historia opowiedziana w wyjątkowo nudny sposób. Jeden z bardzo nielicznych wyjątkowych kiedy film jest lepszy od książki.

Kocham góry i lubię tematykę górską, ale z tą książką się męczyłam. Wyjątkowa historia opowiedziana w wyjątkowo nudny sposób. Jeden z bardzo nielicznych wyjątkowych kiedy film jest lepszy od książki.

Chyba moja ulubiona książka sióstr Bronte. Może trochę bardziej stonowana niż inne, niegrająca na tak wielkich i skrajnych uczuciach i emocjach, ale za to ze świetnie naszkicowaną epoką i ciekawymi pełnokrwistymi postaciami również tymi pobocznymi.

Chyba moja ulubiona książka sióstr Bronte. Może trochę bardziej stonowana niż inne, niegrająca na tak wielkich i skrajnych uczuciach i emocjach, ale za to ze świetnie naszkicowaną epoką i ciekawymi pełnokrwistymi postaciami również tymi pobocznymi.