Rozumiem punkt widzenia oceniających tą książkę, aczkolwiek dla mnie jako osoby, która wie że za kilka miesięcy ktoś bliski odejdzie z mojego świata na zawsze, ta pozycja jest mi bardzo pomocna w przepracowaniu swoich myśli. Owszem, zgodzę się z tym że autorka dużo pisze o sobie, ale przedstawia historię ludzi umierających i przekłada to na swoje życie. Wiele z tej książki wyniosłam. Myślę, że każdy człowiek powinien to przeczytać, nie są to jakieś prawdy objawione, ale coś co pomaga zastanowić się nad swoim życiem i relacjami. Póki jesteśmy w sile wieku, nie zwracamy na wiele rzeczy uwagi, ta książka pomogła mi spojrzeć na świat z perspektywy osoby starszej i może nie popełnię niektórych błędów w przyszłości. Naprawdę polecam. Wypożyczcie sobie tą książkę z biblioteki, moim zdaniem dla osób zmagających się z problemem umierania ta pozycja pomoże się choć trochę z tym pogodzić.

Rozumiem punkt widzenia oceniających tą książkę, aczkolwiek dla mnie jako osoby, która wie że za kilka miesięcy ktoś bliski odejdzie z mojego świata na zawsze, ta pozycja jest mi bardzo pomocna w przepracowaniu swoich myśli. Owszem, zgodzę się z tym że autorka dużo pisze o sobie, ale przedstawia historię ludzi umierających i przekłada to na swoje życie. Wiele z tej książki...

Do mnie książka trafiła z całym swym przesłaniem. W moim egzemplarzu książka ma mnóstwo znaczników bo co rusz trafiałam na coś co totalnie mnie urzekało i do czego z pewnością będę chciała wrócić za jakiś czas.
POLECAM:)

Do mnie książka trafiła z całym swym przesłaniem. W moim egzemplarzu książka ma mnóstwo znaczników bo co rusz trafiałam na coś co totalnie mnie urzekało i do czego z pewnością będę chciała wrócić za jakiś czas.
POLECAM:)

Nic odkrywczego. Było tu wszystko co wiedziałam, więc dla mnie ta książka była nudna. Szczególnie pod koniec za dużo było o życiu autorki, nie wiem po co to było bo to przecież nie książka o niej i jej życiu tylko o umierających. Końcówkę ominęłam bo bym się zanudziła na śmierć. Nie polecam.

Nic odkrywczego. Było tu wszystko co wiedziałam, więc dla mnie ta książka była nudna. Szczególnie pod koniec za dużo było o życiu autorki, nie wiem po co to było bo to przecież nie książka o niej i jej życiu tylko o umierających. Końcówkę ominęłam bo bym się zanudziła na śmierć. Nie polecam.

Niestety ale tytuł książki może mocno wprowadzać w błąd. Jako czytelnik oczekiwałem bardziej punktu widzenia osób na łożu śmierci niż samych przeżyć autorki. Jest to bardziej biografia samej autorki niż faktyczne spostrzeżenia ludzi umierających. Autorka głównie skupia się na swojej historii, swoich odczuciach i doświadczeniach, wplatając w to kilka spostrzeżeń od osób którymi się opiekowała. Z ciężkim sercem stwierdzam, że „przemęczyłem” tę książkę i więcej radości dało mi jej skończenie niż jej czytanie.

Niestety ale tytuł książki może mocno wprowadzać w błąd. Jako czytelnik oczekiwałem bardziej punktu widzenia osób na łożu śmierci niż samych przeżyć autorki. Jest to bardziej biografia samej autorki niż faktyczne spostrzeżenia ludzi umierających. Autorka głównie skupia się na swojej historii, swoich odczuciach i doświadczeniach, wplatając w to kilka spostrzeżeń od osób...

Moim zdaniem Książka którą powinien przeczytać każdy kto nie docenia swojego życia. Uważam ją za bardzo cenną, wrtościową pozycję na mojej półce. Naprawdę polecam jej przeczytanie.

Moim zdaniem Książka którą powinien przeczytać każdy kto nie docenia swojego życia. Uważam ją za bardzo cenną, wrtościową pozycję na mojej półce. Naprawdę polecam jej przeczytanie.

Genialna ksiażka w której jest bardzo dużo mądrości. Myślę ze ta ksiązka jest bardzo cenna i ciesze się ze ją przeczytałem.

Bardzo polecam.

Genialna ksiażka w której jest bardzo dużo mądrości. Myślę ze ta ksiązka jest bardzo cenna i ciesze się ze ją przeczytałem.

Bardzo polecam.

Książka bardzo mnie wciągnęła. Historie pacjentów i ich relacje z Bronnie są przepiękne i budujące. Jednakże tytuł odbiega od treści. Myśli, z którymi zostawiają bohaterkę książki jej pacjenci są w cieniu. Głównie jest to opis życia autorki. Według mnie tytuł jest mylący, ale warto książkę mimo tego przeczytać.

Książka bardzo mnie wciągnęła. Historie pacjentów i ich relacje z Bronnie są przepiękne i budujące. Jednakże tytuł odbiega od treści. Myśli, z którymi zostawiają bohaterkę książki jej pacjenci są w cieniu. Głównie jest to opis życia autorki. Według mnie tytuł jest mylący, ale warto książkę mimo tego przeczytać.

Bardzo duży zawód. Książka w większości skupiona na życiorysie samej autorki niż sugeruje to tytuł. Nie wyniesiemy z niej więcej informacji o tym, czego żałują umierający, niż z kilku punktów, które równie dobrze możemy znaleźć na grafikach na Instagramie.

Bardzo duży zawód. Książka w większości skupiona na życiorysie samej autorki niż sugeruje to tytuł. Nie wyniesiemy z niej więcej informacji o tym, czego żałują umierający, niż z kilku punktów, które równie dobrze możemy znaleźć na grafikach na Instagramie.

Nie tego się spodziewałam czytając opis. Blizej temu do biografii/historii poszukiwania sensu życia/swojej drogi w życiu autorki. To ona i jej doświadczenia byly w centrum, a wynurzenia umierających jednym z wątków które się napatoczyly w całej historii.
Pomijając jednak konstrukcję i proporcje to same doświadczenia i rady umierających to sama prawda. Raczej nic odkrywczego jednak podane w nostalgiczny, sentymentalny wzruszający sposób dobrze się czyta. Bardziej dały mi do myślenia okolicznosci w jakich te osoby odchodziły, stosunki z rodzinami, radzenie sobie z chorobą i odchodzeniem.
Generalnie mozna przeczytać ale nie jest to lektura obowiązkowa.

Nie tego się spodziewałam czytając opis. Blizej temu do biografii/historii poszukiwania sensu życia/swojej drogi w życiu autorki. To ona i jej doświadczenia byly w centrum, a wynurzenia umierających jednym z wątków które się napatoczyly w całej historii.
Pomijając jednak konstrukcję i proporcje to same doświadczenia i rady umierających to sama prawda. Raczej nic odkrywczego...

Długo mi zeszło z dokończeniem tej książki, spodziewałam się trochę więcej konkretnych przykładów „czego żałują umierający”, duża cześć książki to refleksje autorki o jej życiu a mniej o umierających osobach i ich przemyśleniach. Książka mogłaby być krótsza a bardziej treściwa.

Długo mi zeszło z dokończeniem tej książki, spodziewałam się trochę więcej konkretnych przykładów „czego żałują umierający”, duża cześć książki to refleksje autorki o jej życiu a mniej o umierających osobach i ich przemyśleniach. Książka mogłaby być krótsza a bardziej treściwa.