Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Wg autora Czechofil nie wie co to Morawy. to chyba błąd wydawcy.... poza tym nudna i dla mnie jako Czechofila nie odkrywcza.

Wg autora Czechofil nie wie co to Morawy. to chyba błąd wydawcy.... poza tym nudna i dla mnie jako Czechofila nie odkrywcza.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Przeciętna. Jakby wprowadzenie suche fakty bez refleksji. Najgorzej czytało się fragmenty gdzie autor gdybał np. o tym że tematy jakimi zajmował się jej mąż musiały być nudne. skusiłam się po wcześniejszych 2 recenzjach jak widać sponsorowanych. Nuda.

Przeciętna. Jakby wprowadzenie suche fakty bez refleksji. Najgorzej czytało się fragmenty gdzie autor gdybał np. o tym że tematy jakimi zajmował się jej mąż musiały być nudne. skusiłam się po wcześniejszych 2 recenzjach jak widać sponsorowanych. Nuda.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka tak słaba że aż płacze że wydałam na nią tyle kasy. Samego Mitoraja jest w niej tak mało że w sumie nie dowiedziałam się wiele więcej niż z wikipedii. za to wiem o Bielsku, obozie w Oświęcimiu, twórczości Kantora i najważniejsze strony o tym jak prawdopodobnie matka poznała ojca itp (szydera) plus szerokie marginesy. To wszystko składa się na 229 stron.

Książka tak słaba że aż płacze że wydałam na nią tyle kasy. Samego Mitoraja jest w niej tak mało że w sumie nie dowiedziałam się wiele więcej niż z wikipedii. za to wiem o Bielsku, obozie w Oświęcimiu, twórczości Kantora i najważniejsze strony o tym jak prawdopodobnie matka poznała ojca itp (szydera) plus szerokie marginesy. To wszystko składa się na 229 stron.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Historia o zaczarowanym lesie. Dużo przygód, fajnie zawiązany watek i morał. Historia dla małych i dużych, super na wspólne czytanie 

Historia o zaczarowanym lesie. Dużo przygód, fajnie zawiązany watek i morał. Historia dla małych i dużych, super na wspólne czytanie 

Pokaż mimo to


Na półkach:

Super pozycja przy której cudownie można się bawić - nie ma nudy! Momo że pozycja jest przeznaczona dla dzieci w wieku 5-12 lat to również frajdę znajdą tu dorośli. Poznajemy smoki roznego rodzaju, miejsca gdzie mieszkają. wraz ze strażniczką widzimy co dzieje się z ziemią, oceanami, topnonącymi lodowcami. Takie pomieszanie fantastyki z edukacją. Dodatkowo przepiękna szata graficzna - tłoczenia, złocenia, kolory. Dobrze wydane pieniądze i świetnie spędzony czas!

Super pozycja przy której cudownie można się bawić - nie ma nudy! Momo że pozycja jest przeznaczona dla dzieci w wieku 5-12 lat to również frajdę znajdą tu dorośli. Poznajemy smoki roznego rodzaju, miejsca gdzie mieszkają. wraz ze strażniczką widzimy co dzieje się z ziemią, oceanami, topnonącymi lodowcami. Takie pomieszanie fantastyki z edukacją. Dodatkowo przepiękna szata...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Jest to moja pierwsza książka tej autorki i przyznam, że jestem mile zaskoczona ponieważ nie przepadam za taką literaturą. Główna bohaterka zmaga się z problemami, wokoło kręci się płeć piękna a na to nakłada się jeszcze historia z przed lat - tajemnica i magia znad Litwińskiego jeziora. Całość sprawia, że książka jest przyjemna w odbiorze, a czas na nią poświęcony nie jest stracony.

Jest to moja pierwsza książka tej autorki i przyznam, że jestem mile zaskoczona ponieważ nie przepadam za taką literaturą. Główna bohaterka zmaga się z problemami, wokoło kręci się płeć piękna a na to nakłada się jeszcze historia z przed lat - tajemnica i magia znad Litwińskiego jeziora. Całość sprawia, że książka jest przyjemna w odbiorze, a czas na nią poświęcony nie jest...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Mózg, niezgłębiony, pełen tajemnic organ. Ciągle zaskakuje. I właśnie w tejże książce można przeczytać jak mózg może zmienić człowieka zachowanie, odczuwanie, itp. Książka warta przeczytania.

Mózg, niezgłębiony, pełen tajemnic organ. Ciągle zaskakuje. I właśnie w tejże książce można przeczytać jak mózg może zmienić człowieka zachowanie, odczuwanie, itp. Książka warta przeczytania.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Ukryty świat Iranu, z dala od ludzkich oczu, zakryty i tajemniczy. Sanktuaria szyickich imamów, uroczystości żałobne, weselne tańce, hammam a to wszystko w blasku fleszy i selfie oraz ukrytych ubrań od projektantów pod hidzabami. O tym jak zmienia się świat nawet ten szczelnie zamknięty nie oprze się pokusie nowoczesności. Świetny język, super historia ze współczesnością w tle.

Ukryty świat Iranu, z dala od ludzkich oczu, zakryty i tajemniczy. Sanktuaria szyickich imamów, uroczystości żałobne, weselne tańce, hammam a to wszystko w blasku fleszy i selfie oraz ukrytych ubrań od projektantów pod hidzabami. O tym jak zmienia się świat nawet ten szczelnie zamknięty nie oprze się pokusie nowoczesności. Świetny język, super historia ze współczesnością w tle.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Niesamowita pozycja, którą czyta się od początku do końca z
zainteresowaniem. No, ale przecież „Manhattan Beach” nie napisała
przypadkowa pisarka. Jennifer Egan nie ma może zawrotnego dorobku
literackiego, ale liczne nagrody potwierdzają jej kunszt literacki. Przede
wszystkim jest to pozycja o tyle ważna, że opisuje losy kobiety, kobiety
– nurka, na tamtejsze czasy zajęcie wyłącznie męskie. Dodatkowo jej
praca pokazana zostaje na tle panoramy Nowego Jorku lat 30 i 40 co daje nam
obraz ówczesnego życia. Intryga, liczne zagadki i tajemnice sprawiają,
że powieść przykuwa uwagę i nie można się od niej uwolnić nie
doczytując do końca.

Niesamowita pozycja, którą czyta się od początku do końca z
zainteresowaniem. No, ale przecież „Manhattan Beach” nie napisała
przypadkowa pisarka. Jennifer Egan nie ma może zawrotnego dorobku
literackiego, ale liczne nagrody potwierdzają jej kunszt literacki. Przede
wszystkim jest to pozycja o tyle ważna, że opisuje losy kobiety, kobiety
– nurka, na tamtejsze czasy zajęcie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

"Wszystkie moje kobiety” to książka pokazująca, że nie wszystko da się zmierzyć za pomocą liczb czy wzorów matematycznych i reguł. Historia o tym jak wypadki w życiu doprowadzają do przeanalizowania życia i zmiany poglądów. A do tego skomplikowane relacje damsko – męskie. Opiewający etos kobiecości i miłości, nie zawsze z happy endem. I odpowiedź dlaczego warto żyć. Moim zdaniem najlepsza książka Wiśniewskiego po Samotności w sieci. Zwarta, zgrabny język, skłania do przemyśleń, na długo pozostaje w pamięci.

"Wszystkie moje kobiety” to książka pokazująca, że nie wszystko da się zmierzyć za pomocą liczb czy wzorów matematycznych i reguł. Historia o tym jak wypadki w życiu doprowadzają do przeanalizowania życia i zmiany poglądów. A do tego skomplikowane relacje damsko – męskie. Opiewający etos kobiecości i miłości, nie zawsze z happy endem. I odpowiedź dlaczego warto żyć. Moim...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Wymazane, niewielka ni to wioska ni miasteczko. Po prostu ktoś kiedyś postanowił, że powstanie. Właśnie w nim ma miejsce akcja książki. Miasteczko w środku pustkowia, niedaleko do Suwałk, jest tu Tesco, sklepy, ale jest też bieda i ubóstwo. To w wymazanym możemy poznać charakterystycznych ludzi, nawet takich, o których myśleliśmy, że już nie istnieją wraz z upadkiem systemu. Iluzja, groteska w konfrontacji z rzeczywistością opowiedziana słowami 16 – sto letniego bohatera Damiana. Świetnie się czyta. Slogan reklamowy mówi „ Zapomnijcie o Lubiewie, witajcie w Wymazanym”. A to Wymazane jest naprawdę lepsze.

Wymazane, niewielka ni to wioska ni miasteczko. Po prostu ktoś kiedyś postanowił, że powstanie. Właśnie w nim ma miejsce akcja książki. Miasteczko w środku pustkowia, niedaleko do Suwałk, jest tu Tesco, sklepy, ale jest też bieda i ubóstwo. To w wymazanym możemy poznać charakterystycznych ludzi, nawet takich, o których myśleliśmy, że już nie istnieją wraz z upadkiem...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Wnikliwa obserwacja współczesnego świata sfinalizowana katastrofą. Początek książki to obyczajowa historia studentki dorabiającej na sex czacie. Życie zmienia obrót w momencie poznania Toma – jednego z mieszkańców Doliny Krzemowej. Dążenie do sukcesu, inteligentne komputery, uprzedmiotowienie kobiety i wiele innych w najnowszej, wciągającej futurystycznej książce Manueli Gretkowskiej.

Wnikliwa obserwacja współczesnego świata sfinalizowana katastrofą. Początek książki to obyczajowa historia studentki dorabiającej na sex czacie. Życie zmienia obrót w momencie poznania Toma – jednego z mieszkańców Doliny Krzemowej. Dążenie do sukcesu, inteligentne komputery, uprzedmiotowienie kobiety i wiele innych w najnowszej, wciągającej futurystycznej książce Manueli...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka "Nie zapomnij mnie" jest pozycja dla lubiących lekkie, nieskomplikowane historie miłosne. Historia potwierdzająca to, że stara miłość nie rdzewieje i zawsze jest miejsce na druga szansę. Książka pozwoli miło spędzić popołudnie :)

Książka "Nie zapomnij mnie" jest pozycja dla lubiących lekkie, nieskomplikowane historie miłosne. Historia potwierdzająca to, że stara miłość nie rdzewieje i zawsze jest miejsce na druga szansę. Książka pozwoli miło spędzić popołudnie :)

Pokaż mimo to


Na półkach:

Jeśli podobał wam się serial wspaniałe stulecie to pozycja dla was obowiązkowa. Sekretne życie sułtanów, początki pałacu Topkapi, harem, rodzina, życie codzienne. Duża dawka historii, jak dla mnie zbyt duża.

Jeśli podobał wam się serial wspaniałe stulecie to pozycja dla was obowiązkowa. Sekretne życie sułtanów, początki pałacu Topkapi, harem, rodzina, życie codzienne. Duża dawka historii, jak dla mnie zbyt duża.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka składajaca się z kilku opowiadań, każde z nich opisuje codzienność i jej problemy, kompleksy, fobie z którymi musimy zmierzyc się na codzień. Niesamowity klimat opowiadań, każde z nich pozostawia ślad w pamięci, skłania do myslenia.

Książka składajaca się z kilku opowiadań, każde z nich opisuje codzienność i jej problemy, kompleksy, fobie z którymi musimy zmierzyc się na codzień. Niesamowity klimat opowiadań, każde z nich pozostawia ślad w pamięci, skłania do myslenia.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Bohater porzucający wielkomiejskie życie na rzecz sielankowej wsi. To
tylko na pierwszy rzut oka. Tak naprawdę James Rebanks, był jakby
predestynowany do tego aby odziedziczyć farmę i kontynuować tradycje
pasterskie, które w jego rodzinie są od około 600 lat. Książka jest
snuciem opowieści, znajdziemy w niej barwne opisy Doliny Edenu, Krainy
Jezior, pobliskich farm i gór w których wypasają owce. Codzienne,
pozbawione patosu czynności – istna harmonia. Pozazdrościć możemy
relacji sąsiedzkich, chociaż niezbyt głębokich, to zawsze można
liczyć na swoją społeczność. W książce dużą role odgrywa historia
dziadka, którym autor jest zafascynowany od dzieciństwa, oraz czasy
szkolne, które go ukierunkowały. Do pilnych uczniów nie należał.
Jednak czytając tą pozycję nie odczułam przyjemności. Długie, czasami
monotonne historie, przemyślenia autora, odkrycie życia na nowo i nadanie
mu większej wartości niż miało przedtem.
Po przeczytaniu można pokusić się o stwierdzenie, że zostało się
ekspertem od hodowli owiec w Anglii. Książka jest reklamowana jako
bestseller i tego nie rozumiem, ponieważ podobnych pozycji było na rynku
wydawniczym mnóstwo. Pozycji z których można się dowiedzieć jak
przywrócić winnice do życia w Toskanii po wymianę cieknącego dachu we
Francji, pozbyć się socialmediów z życia i wieść żywot zgodnie z
naturą. Ale jest też wielki plus książki - opisy przyrody
skonfrontowane z opisami pisarza W. Wordswortha i R. Blythe. Czytasz i masz
wrażenie, że te konkretne krajobrazy cię otaczają.

Bohater porzucający wielkomiejskie życie na rzecz sielankowej wsi. To
tylko na pierwszy rzut oka. Tak naprawdę James Rebanks, był jakby
predestynowany do tego aby odziedziczyć farmę i kontynuować tradycje
pasterskie, które w jego rodzinie są od około 600 lat. Książka jest
snuciem opowieści, znajdziemy w niej barwne opisy Doliny Edenu, Krainy
Jezior, pobliskich farm i gór w...

więcej Pokaż mimo to

Okładka książki Królestwo za mgłą Zofia Posmysz, Michał Wójcik
Ocena 8,1
Królestwo za mgłą Zofia Posmysz, Mich...

Na półkach:

Czy książka Zofii Posmysz to kolejna książka o holokauście? Z takim nastawieniem zaczynałam czytać te książkę. I od razu odpowiem, nie - nie jest to kolejna książka, to zapiski z życia opowiedziane z pasją, żalem, smutkiem, ale i radością. Wywiad z Zofią Posmysz prowadzi ….., robi to w mistrzowski spoób. Książka składa się z kilku rozdziałów, które są jednocześnie kolejnymi spotkaniami z Zofią. Obejmują historie przed wojną, czasy wojny i pobytu w obozie oraz te powojenne. Jak to się stało, że Munk nakręcił film o Zofii, skąd w jej życiorysie Jeziorany? Książkę czyta się jednym tchem, którego wielokrotnie brakuje, a po niektórych urywkach trudno dojść do siebie. Wywiad dodatkowo wzbogacony jest wierszami, pieśniami, a także twórczością innych obozowych więźniów do których Pani Zofia dokłada komentarze o rozwija problematykę. Podsumowaniem mogą być słowa Ludzie ludziom zgotowali ten los przenosząc ich do Królestwa Mgieł …

Czy książka Zofii Posmysz to kolejna książka o holokauście? Z takim nastawieniem zaczynałam czytać te książkę. I od razu odpowiem, nie - nie jest to kolejna książka, to zapiski z życia opowiedziane z pasją, żalem, smutkiem, ale i radością. Wywiad z Zofią Posmysz prowadzi ….., robi to w mistrzowski spoób. Książka składa się z kilku rozdziałów, które są jednocześnie kolejnymi...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Krivoklat – to tytuł najnowszej książki Jacka Dehnela. Kwasowy wandal niszczy dzieła sztuki w Europie – to na pierwszy rzut oka. Jednak w jego historii jest coś więcej. Książka to przede wszystkim opowieść o człowieku, o osobie nie bojącej się myśleć inaczej niż reszta społeczeństwa choć wyrażającej to w dość niekonwencjonalny sposób. Osadzony w zamku Immendorf ma mnóstwo czasu na przemyślenia. Krivoklat to książka spowiedź – monolog. Kogo? Wariata? Artysty? Człowieka w konflikcie ze społeczeństwem? A może obrońcy sztuki? Przeczytajcie i oceńcie sami.

Krivoklat – to tytuł najnowszej książki Jacka Dehnela. Kwasowy wandal niszczy dzieła sztuki w Europie – to na pierwszy rzut oka. Jednak w jego historii jest coś więcej. Książka to przede wszystkim opowieść o człowieku, o osobie nie bojącej się myśleć inaczej niż reszta społeczeństwa choć wyrażającej to w dość niekonwencjonalny sposób. Osadzony w zamku Immendorf ma mnóstwo...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka „Elżbieta II, o czym nie mówi królowa” nie jest zwykłą biografią- to książka, która zabiera nas w hermetyczny, pilnie strzeżony świat ostatniej prawdopodobnie takiej monarchii na świecie, a na pewno w Europie. Autor korzystając z dostępnych źródeł, informacji prasowych rysuje obraz dynastii, a w niej „uwięzionej” niczym w złotej klatce królowej Elżbiecie II. Rys historyczny, zachowania psychologiczne pozwalają zrozumieć dlaczego królowa zachowuje się tak, a nie inaczej. Marek Rybarczyk, autor pokazuje też ludzką twarz Elżbiety, kobiety z krwi i kości, która też chciała by żyć normalnie jak każda kobieta. Niestety bytuje w środowisku kłamstw, intryg, władzy i pieniądza i musi się w tym odnaleźć. Chcesz wiedzieć o monarchini wszystko? Przeczytaj tę książkę w której królowa nie mówiąc nic mówi jednocześnie tak wiele.

Książka „Elżbieta II, o czym nie mówi królowa” nie jest zwykłą biografią- to książka, która zabiera nas w hermetyczny, pilnie strzeżony świat ostatniej prawdopodobnie takiej monarchii na świecie, a na pewno w Europie. Autor korzystając z dostępnych źródeł, informacji prasowych rysuje obraz dynastii, a w niej „uwięzionej” niczym w złotej klatce królowej Elżbiecie II. Rys...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Reportaże Wojtachy wprowadzają nas w świat Rosji, ale nie tej znanej i ciągle opisywanej gdzie główna bohaterka jest Moskwa. Są to „obrazki” z Rosji dalekiej, odległej, nie do końca poznanej. Bohaterowie są przypadkowi, pospolici, ale każdy z nich ma jakąś historie do opowiedzenia. Każdy z bohaterów nakreśla nam obraz współczesnej Rosji, opowiada o tym jak żyje i jak radzi sobie w tym państwie. Losy bohaterów nie są łatwe czasami są aż nie do zniesienia, szokujące. Każdy z nich jednak kocha Rosję na swój sposób. W reportażach Wojtacha jest bezpośrednia, ale zarazem delikatna co pozwala jej rozmówcą otworzyć się i zaufać. Dzięki temu poznajemy Ogiego, żołnierza SPECnazu, Ninoczkę- prostytutkę, Nadię, która opuściła Rosję i na stałe mieszka w Niemczech, Spaika – Gruzina i wiele innych barwnych postaci. Autorka jest równocześnie równą babką dorównującą mężczyzną w piciu i nieustraszoną. Książkę czyta się z wypiekami na twarzy, a gdy doczytujemy do końca pojawia się pytanie dlaczego tak krótko?

Reportaże Wojtachy wprowadzają nas w świat Rosji, ale nie tej znanej i ciągle opisywanej gdzie główna bohaterka jest Moskwa. Są to „obrazki” z Rosji dalekiej, odległej, nie do końca poznanej. Bohaterowie są przypadkowi, pospolici, ale każdy z nich ma jakąś historie do opowiedzenia. Każdy z bohaterów nakreśla nam obraz współczesnej Rosji, opowiada o tym jak żyje i jak radzi...

więcej Pokaż mimo to