Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są takie książki, które żal kończyć i smutno jest się rozstawać z bohaterami i tak właśnie czułam czytając tą książkę.
Książka mimo trudnych przeżyć bohaterów, wlewa w moje serce, nadzieję, że wszystko się kiedyś wyprostuje w naszym życiu i będzie dobrze. Nawet jeśli znajduję tu naiwne momenty, jestem na nie wstanie przymknąć oko.
Polecam każdemu kto szuka odrobiny magii i nadziei w życiu.

Są takie książki, które żal kończyć i smutno jest się rozstawać z bohaterami i tak właśnie czułam czytając tą książkę.
Książka mimo trudnych przeżyć bohaterów, wlewa w moje serce, nadzieję, że wszystko się kiedyś wyprostuje w naszym życiu i będzie dobrze. Nawet jeśli znajduję tu naiwne momenty, jestem na nie wstanie przymknąć oko.
Polecam każdemu kto szuka odrobiny magii i...

Przeczytałam tą książkę miesiąc temu, ale byłam nią tak zirytowana, że nie miałam nawet ochoty o niej pisać.
Czy jak przeczytacie pięć razy słowo "strach" to zaczniecie się bać. No nie, to nie na tym polega.
Książka jest nudna, główny bohater jest irytujący jak mało kto.
Gdyby policjanci w życiu codziennym byli takimi kretynami jak w tej książce, to faktycznie można by czuć strach.
W tej książce cała historia jest naciągana i nie trzyma się logiki, żadna z postaci w tej książce nie budzi cienia sympatii.

Przeczytałam tą książkę miesiąc temu, ale byłam nią tak zirytowana, że nie miałam nawet ochoty o niej pisać.
Czy jak przeczytacie pięć razy słowo "strach" to zaczniecie się bać. No nie, to nie na tym polega.
Książka jest nudna, główny bohater jest irytujący jak mało kto.
Gdyby policjanci w życiu codziennym byli takimi kretynami jak w tej książce, to faktycznie można by czuć...

Rozśmieszały mnie przemyślenia głównego bohatera i jego czarny humor postrzegania rzeczywistości.
Jeszcze bardziej bawią mnie opinie które tu czytam, jaki to zły człowiek, bo my przecież w naszych codziennych życiach jesteśmy tacy idealni i dobrzy zawsze dla drugiego człowieka?

Rozśmieszały mnie przemyślenia głównego bohatera i jego czarny humor postrzegania rzeczywistości.
Jeszcze bardziej bawią mnie opinie które tu czytam, jaki to zły człowiek, bo my przecież w naszych codziennych życiach jesteśmy tacy idealni i dobrzy zawsze dla drugiego człowieka?

Muszę przyznać, że się wciągnęłam w tą historię pewnie ze względu na to, że jest dla mnie autentyczna i wiele związków zmaga się z takimi problemami.
Za to koniec totalnie mnie rozczarował i chyba przestało mnie interesować jak ta historia się zakończy.

Muszę przyznać, że się wciągnęłam w tą historię pewnie ze względu na to, że jest dla mnie autentyczna i wiele związków zmaga się z takimi problemami.
Za to koniec totalnie mnie rozczarował i chyba przestało mnie interesować jak ta historia się zakończy.

Wiem, że książka przy końcówce robi się naiwna, ale było w niej coś magicznego, dającego nadzieję i na to, że ludzie są dobrzy i istnieje jeszcze szansa na miłość nawet gdy nic na to nie wskazuje. Postać Ursy bardzo mnie ujęła swoją dziecięcą dobrocią.

Wiem, że książka przy końcówce robi się naiwna, ale było w niej coś magicznego, dającego nadzieję i na to, że ludzie są dobrzy i istnieje jeszcze szansa na miłość nawet gdy nic na to nie wskazuje. Postać Ursy bardzo mnie ujęła swoją dziecięcą dobrocią.

Liczyłam na dużo więcej po tej książce. Co do wątku pracy prokuratorskiej wszystko jak najbardziej zgodne z rzeczywistością. Ale sama historia jest tak bardzo przeciągnięta, główny bohater, studencik prawa jest bardzo irytującą postacią. Przynajmniej o 100 stron bym to obcięła i byłoby nie najgorzej.

Liczyłam na dużo więcej po tej książce. Co do wątku pracy prokuratorskiej wszystko jak najbardziej zgodne z rzeczywistością. Ale sama historia jest tak bardzo przeciągnięta, główny bohater, studencik prawa jest bardzo irytującą postacią. Przynajmniej o 100 stron bym to obcięła i byłoby nie najgorzej.

To jest na pewno wybitne dzieło, tylko ja go zupełnie nie rozumiem. Proponuje nabyć i zachwycać się okładką, tak będzie przyjemniej i bezpieczniej.

To jest na pewno wybitne dzieło, tylko ja go zupełnie nie rozumiem. Proponuje nabyć i zachwycać się okładką, tak będzie przyjemniej i bezpieczniej.

Muszę przyznać, że zupełnie mnie ta historia nie zainteresowała, mało tego, co wieczorem ponownie po nią sięgałam, zastanawiałam się, a o czym to właściwie jest?
Bohaterka jest dla mnie jakąś negatywną postacią, nie byłam w stanie ani jej kibicować, ani jej współczuć. Cieszę się, że już dobrnęłam do końca. W książce mam wrażenie, że nie dzieje się nic. Dużo słów i stron, a samej treści niewiele.

Muszę przyznać, że zupełnie mnie ta historia nie zainteresowała, mało tego, co wieczorem ponownie po nią sięgałam, zastanawiałam się, a o czym to właściwie jest?
Bohaterka jest dla mnie jakąś negatywną postacią, nie byłam w stanie ani jej kibicować, ani jej współczuć. Cieszę się, że już dobrnęłam do końca. W książce mam wrażenie, że nie dzieje się nic. Dużo słów i stron, a...

Czy ja się nigdy nie nauczę, że dobra okładka nie musi oznaczać dobrej książki.
Grafik zrobił świetną robotę. Podoba mi się temat książki, uważam, że to miało duży potencjał w dzisiejszym świecie toksycznych relacji, ale cóż... nie bardzo mnie przekonała akurat tak opisana historia.

Czy ja się nigdy nie nauczę, że dobra okładka nie musi oznaczać dobrej książki.
Grafik zrobił świetną robotę. Podoba mi się temat książki, uważam, że to miało duży potencjał w dzisiejszym świecie toksycznych relacji, ale cóż... nie bardzo mnie przekonała akurat tak opisana historia.

Nie wiem czy jestem wstanie ocenić tą książkę, mam bardzo mieszane odczucia. Staram się zrozumieć, że relacje które tworzymy z bliski bywają bardzo różne i trudne.
Myślę, że opisowo książka robi wrażenie. Zaskakuje mnie umiejętność obserwacji wszystkiego wokół przez bohaterkę, bo mam wrażenie, że ja sama nie widzę tyle rzeczy otaczających mnie.
Nie wiem czy to plus czy minus takie analizowanie każdej rzeczy i dorabianie do tego teorii.
Bohaterki nie polubiłam, nie podoba mi się jej nielojalność w stosunku do siostry.
Książka daje na pewno do myślenia.

Nie wiem czy jestem wstanie ocenić tą książkę, mam bardzo mieszane odczucia. Staram się zrozumieć, że relacje które tworzymy z bliski bywają bardzo różne i trudne.
Myślę, że opisowo książka robi wrażenie. Zaskakuje mnie umiejętność obserwacji wszystkiego wokół przez bohaterkę, bo mam wrażenie, że ja sama nie widzę tyle rzeczy otaczających mnie.
Nie wiem czy to plus czy...

Grafik dostaje ode mnie 10 gwiazdek, ale z drugiej strony chętnie bym go udusiła, bo dałam się naciąć.
Mijają dwa tygodnie, a ja mam prawie pustkę po tej książce, pierwsze opowiadanie dramat, to chyba miało być zabawne. Totalna strata czasu. Drugie troszku lepiej, ale po co to czytać.
Trzecie i czwarte przekartkowałam zniechęcona pierwszymi dwoma.

Grafik dostaje ode mnie 10 gwiazdek, ale z drugiej strony chętnie bym go udusiła, bo dałam się naciąć.
Mijają dwa tygodnie, a ja mam prawie pustkę po tej książce, pierwsze opowiadanie dramat, to chyba miało być zabawne. Totalna strata czasu. Drugie troszku lepiej, ale po co to czytać.
Trzecie i czwarte przekartkowałam zniechęcona pierwszymi dwoma.

Mimo, że planowałam już nie czytać autorki skusiłam się ponownie. Mam wrażenie, że tym razem jest lepiej niż ostatnio. Dla mnie wielką atrakcją jest fakt, że fabuła rozgrywa się w Katowicach, a to moje rodzinne miasto.
Pyskatość bohaterki przypomina mi czasami samą siebie i zastanawiam się skąd się biorą takie typy ;)

Mimo, że planowałam już nie czytać autorki skusiłam się ponownie. Mam wrażenie, że tym razem jest lepiej niż ostatnio. Dla mnie wielką atrakcją jest fakt, że fabuła rozgrywa się w Katowicach, a to moje rodzinne miasto.
Pyskatość bohaterki przypomina mi czasami samą siebie i zastanawiam się skąd się biorą takie typy ;)

Nie potrafiłam się odnaleźć w tej historii.

Nie potrafiłam się odnaleźć w tej historii.

Dobrze oderwać się od "dorosłych" książek i przeczytać coś o prawdziwych uczuciach, przyjaźni, problemach i radzeniu sobie z nimi przez Petera i Paxa.

Dobrze oderwać się od "dorosłych" książek i przeczytać coś o prawdziwych uczuciach, przyjaźni, problemach i radzeniu sobie z nimi przez Petera i Paxa.

Kolejne podejście do autora. To się łatwo i szybko czyta, dotarłam do 90 strony i się poddałam, poziom naiwności głównej bohaterki i sielanka taniego romansu sprawiły, że oddałam książkę do biblioteki. Nie dotrwałam do wątku kryminalnego gdyż zwyczajnie szkoda mi było czasu na tą pozycję.

Kolejne podejście do autora. To się łatwo i szybko czyta, dotarłam do 90 strony i się poddałam, poziom naiwności głównej bohaterki i sielanka taniego romansu sprawiły, że oddałam książkę do biblioteki. Nie dotrwałam do wątku kryminalnego gdyż zwyczajnie szkoda mi było czasu na tą pozycję.

Wzruszyła mnie ta historia. Mam tu piękną historią przyjaźni, która nie jest prosta. Trudne rodzinne stosunki, które pewnie każdy z nas zna. Rozdziały przeplatają się narracyjnie z Paxa na Petera.
Książka w doskonały sposób pokazuje, co czują nasi "domowi przyjaciele".

Wzruszyła mnie ta historia. Mam tu piękną historią przyjaźni, która nie jest prosta. Trudne rodzinne stosunki, które pewnie każdy z nas zna. Rozdziały przeplatają się narracyjnie z Paxa na Petera.
Książka w doskonały sposób pokazuje, co czują nasi "domowi przyjaciele".

Zaczęłam od drugiej części i to właśnie ona zrobiła na mnie większe wrażenie.
Książka na jedne popołudnie, czyta się bardzo dobrze. Rozumiem smutek bohaterki, ale nie potrafię sobie wyobrazić jak ciężko musiało jej być.
Książka mnie poruszyła, zostanie ze mną dłużej.

Zaczęłam od drugiej części i to właśnie ona zrobiła na mnie większe wrażenie.
Książka na jedne popołudnie, czyta się bardzo dobrze. Rozumiem smutek bohaterki, ale nie potrafię sobie wyobrazić jak ciężko musiało jej być.
Książka mnie poruszyła, zostanie ze mną dłużej.

Dla mnie to nie tylko opowieść o relacji siostrzanej, ale i domu bez miłości. Rodzice nie potrafią kochać dzieci, dzieci nie potrafią w przyszłości budować szczęśliwych, partnerskich relacji.
W książce jest dużo pięknych zdań które chwytają za serce (przynajmniej moje).
Bardzo podobają mi się przeskoki czasowe i nie miałam z nimi żadnego problemu.
Myślę, że to książka o wielu z nas...

Dla mnie to nie tylko opowieść o relacji siostrzanej, ale i domu bez miłości. Rodzice nie potrafią kochać dzieci, dzieci nie potrafią w przyszłości budować szczęśliwych, partnerskich relacji.
W książce jest dużo pięknych zdań które chwytają za serce (przynajmniej moje).
Bardzo podobają mi się przeskoki czasowe i nie miałam z nimi żadnego problemu.
Myślę, że to książka o...

Jakieś takie to nijakie. Jeśli ta książka miała w jakiś sposób uczyć tolerancji to chyba nie wyszło.
(jako ciekawostkę napiszę, że moja mama wypożyczając tą książkę w bibliotece usłyszała od speszonej pani bibliotekarki , bo wie Pani to o gejach, ponoć dużo osób oddawało ją oburzonych).
Ja osobiście liczyłam na coś głębszego, a przypomina mi to jakąś tanią historyjkę ze szmatławca jakich pełno w kiosku celem wywołania sensacji.

Jakieś takie to nijakie. Jeśli ta książka miała w jakiś sposób uczyć tolerancji to chyba nie wyszło.
(jako ciekawostkę napiszę, że moja mama wypożyczając tą książkę w bibliotece usłyszała od speszonej pani bibliotekarki , bo wie Pani to o gejach, ponoć dużo osób oddawało ją oburzonych).
Ja osobiście liczyłam na coś głębszego, a przypomina mi to jakąś tanią historyjkę ze...

Książka na początku wydawała się interesująca, jednak dochodzimy do momentu w którym mam wrażenie nic się nie dzieje i tak jest już do końca książki. Może gdyby ją o 200 stron skrócić? I tak jak niektórzy tu piszą, ta cała dobroć policji i wzajemnej przyjaźni między nimi jest nie do uwierzenie. Temat trudny, ale w końcowej fazie książki już tak przegadany, że ostatnie 200 stron to już była katorga.

Książka na początku wydawała się interesująca, jednak dochodzimy do momentu w którym mam wrażenie nic się nie dzieje i tak jest już do końca książki. Może gdyby ją o 200 stron skrócić? I tak jak niektórzy tu piszą, ta cała dobroć policji i wzajemnej przyjaźni między nimi jest nie do uwierzenie. Temat trudny, ale w końcowej fazie książki już tak przegadany, że ostatnie 200...