Bardzo mi przykro, ale nie... Nie, nie i nie... Jak tak można robić w bambuko. Nie dość, że większość ocen na portalu to same zachwyty (hmm?) to jeszcze opis też daje duże nadzieję, na coś dobrego, zaskakującego i mocnego.
Powieść jest zwyczajnie nudna i taka jakaś infantylna... Dialogi drętwe i mocno nienaturalne, przydługie opisy i zero emocji. Naprawdę dawałam szansę ale mam za mało czasu na czytanie kiepskich książek, cieszę się, że tą złapałam z biblioteki a nie kupiłam...
Rozumiem, że to debiut i trzeba dawać szansę nowym pisarzom ale ja raczej nie wrócę do tego Autora. Mocno się sparzyłam.

Bardzo mi przykro, ale nie... Nie, nie i nie... Jak tak można robić w bambuko. Nie dość, że większość ocen na portalu to same zachwyty (hmm?) to jeszcze opis też daje duże nadzieję, na coś dobrego, zaskakującego i mocnego.
Powieść jest zwyczajnie nudna i taka jakaś infantylna... Dialogi drętwe i mocno nienaturalne, przydługie opisy i zero emocji. Naprawdę dawałam szansę...

Pierwsze wrażenie jakie odniosłem przy czytaniu tej książki, że sposób narracji podobny jest do Juana Gomeza Jurado i mimo, że kilka razy się uśmiałem to jednak nie ten humor. Bardzo chaotyczna narracja, przeskakiwanie z tematu na temat, czasem zbyt długie opisy - wiem, że miały za zadanie określenia stanu psychicznego, motywacji bohaterów ale wiało nudą. No i ta ckliwa scena na lotnisku... To by były najsłabsze strony książki. A co było dobre - główny bohater, fajna dobrze zbudowana postać (choć trochę mało go było).
Myślę że to pierwsze koty za płoty autora i sięgnę po drugą część.

Pierwsze wrażenie jakie odniosłem przy czytaniu tej książki, że sposób narracji podobny jest do Juana Gomeza Jurado i mimo, że kilka razy się uśmiałem to jednak nie ten humor. Bardzo chaotyczna narracja, przeskakiwanie z tematu na temat, czasem zbyt długie opisy - wiem, że miały za zadanie określenia stanu psychicznego, motywacji bohaterów ale wiało nudą. No i ta ckliwa...

Trochę grafomańska. Widać dużą wiedzę, ale brak umiejętności sensownego jej przedstawienia. Skaczące wątki, postacie, miejsca i czas, kompletny nieład. No i bardzo mało Konrada Kroona jak na serię o Konradzie Kroonie.

Trochę grafomańska. Widać dużą wiedzę, ale brak umiejętności sensownego jej przedstawienia. Skaczące wątki, postacie, miejsca i czas, kompletny nieład. No i bardzo mało Konrada Kroona jak na serię o Konradzie Kroonie.

Zmordowane, szkic dobry ale niestety zepsuty zbytecznymi opisami. Czytanie tej książki to jak rozmowa z kimś kto nie potrafi skupić się na temacie rozmowy, odbiega od tematu i opowiada o nie wiadomo czym. Głównego bohatera w sumie mało, zbyt wiele wtrąconych cytatów w języku angielskim, łacińskim. Ogólnie nie polecam.

Zmordowane, szkic dobry ale niestety zepsuty zbytecznymi opisami. Czytanie tej książki to jak rozmowa z kimś kto nie potrafi skupić się na temacie rozmowy, odbiega od tematu i opowiada o nie wiadomo czym. Głównego bohatera w sumie mało, zbyt wiele wtrąconych cytatów w języku angielskim, łacińskim. Ogólnie nie polecam.

W Strzyży przez przypadkowego przechodnia znalezione zostają zwłoki młodej kobiety. Jest nią zaginiona miesiąc wcześniej Weronika Zatorska. Za sprawę zabiera się prokurator Konrad Kroon - znany ze skuteczności i wymykania się regułom. Sekcja nie wykazuje by osoby trzecie miały związek ze śmiercią kobiety. Jej rodzice twierdzą jednak inaczej. Kroon jest nieubłagany i postanawia umorzyć śledztwo. Student prawa Gustaw Kolasa, który jest praktykantem prokuratora, rozpoznaje na ręce Weroniki tatuaż z napisem: "Krzycz, jeśli żyjesz". Decyduje się opowiedzieć Kroonowi o minionych wakacjach, będących niesamowicie intensywnym i szalonym okresem w jego życiu. Imprezy, narkotyki i tajemnicza Julia, która zmieniła jego życie, ale o której nikt nie jest w stanie powiedzieć nic więcej. Jakby nie istniała. Konrad Kroon nie wierzy w historię opowiadane przez Gustawa, ale z czasem ma coraz więcej wątpliwości związanych z tą sprawą. Podstawowe pytanie brzmi, kto zabił Weronikę? Co właściwie wie Gustaw?

Kryminał jakich wiele? No niekoniecznie. Wyjątkowym czyni go choćby fakt, że autor jest aktywnym  prokuratorem i opis codziennych czynności, jakie w ramach wykonywania zawodu należą do jego obowiązków, nieco odbiegają od tego, co możemy przeczytać w innych kryminałach. Zdradza kulisy pracy i trochę sprowadza czytelnika na ziemię realizmem. Sposób opowiadania historii polegający na przeskokach między perspektywami czasowymi, świetnie się tutaj sprawdza. Poza Kroonem i Gustawem mamy tu kilku wyrazistych bohaterów z enigmatyczną Julią na czele.  No i miejsca, w których rozgrywa się akcja. Ulica Elektryków, czyli wyjątkowe miejsce na imprezowej mapie Polski. Będąc w Gdańsku zajrzyj na chwilę, żeby poczuć specyficzny klimat, o jakim pisze autor. Nie jest to miejsce, które odwiedzam często, ale zdarzyło mi się tam bywać. 

Cyryl Sone mnie zaintrygował, polubiłem Kroona i dlatego z chęcią sięgnąłem również po kolejną część. Tymczasem polecam "Krzycz, jeśli żyjesz". Uważam, że mocno działa na wyobraźnię.

W Strzyży przez przypadkowego przechodnia znalezione zostają zwłoki młodej kobiety. Jest nią zaginiona miesiąc wcześniej Weronika Zatorska. Za sprawę zabiera się prokurator Konrad Kroon - znany ze skuteczności i wymykania się regułom. Sekcja nie wykazuje by osoby trzecie miały związek ze śmiercią kobiety. Jej rodzice twierdzą jednak inaczej. Kroon jest nieubłagany i...

Właśnie przeczytałam książkę. Szczerze, nie mam pojęcia co w niej fantastycznego. Czytało mi się ją bardzo ciężko, wieczne dialogi z wtrącaniem angielskich słówek..

Właśnie przeczytałam książkę. Szczerze, nie mam pojęcia co w niej fantastycznego. Czytało mi się ją bardzo ciężko, wieczne dialogi z wtrącaniem angielskich słówek..

Bardzo dobrze się czyta - może zwłaszcza mieszkańcom Trójmiasta ;) po przeczytaniu od razu sięgnęłam po kolejną książkę tego autora.

Bardzo dobrze się czyta - może zwłaszcza mieszkańcom Trójmiasta ;) po przeczytaniu od razu sięgnęłam po kolejną książkę tego autora.

Generalnie warta przeczytania, choć jak na serię o prokuratorze było go trochę za mało 😅 Końcówka to kwestia przypadków i wielu losowych zdarzeń. Ale na pewno sięgnę po kolejne część.

Generalnie warta przeczytania, choć jak na serię o prokuratorze było go trochę za mało 😅 Końcówka to kwestia przypadków i wielu losowych zdarzeń. Ale na pewno sięgnę po kolejne część.

Książka bardzo mi się spodobała. Polski autor i jeszcze prokurator, nowe ciekawe wątki i fakty odnośnie prawa. Fabuła trochę ciągnąca się od połowy, i za dużo trochę opisów według mnie nie istotnych. Na początku przeraziła ilość osób ale z czasem już pamiętało się kto kim jest. Trochę irytujący student prawa. Osobiście uważam, że mało samej postaci prokuratora Kroona. Jestem ciekawa dalszych losów jego postaci.

Książka bardzo mi się spodobała. Polski autor i jeszcze prokurator, nowe ciekawe wątki i fakty odnośnie prawa. Fabuła trochę ciągnąca się od połowy, i za dużo trochę opisów według mnie nie istotnych. Na początku przeraziła ilość osób ale z czasem już pamiętało się kto kim jest. Trochę irytujący student prawa. Osobiście uważam, że mało samej postaci prokuratora Kroona....

Wiem, że poniedziałek, wiem, że nasze myśli pracują wciąż na zwolnionych obrotach. Dlatego przepraszam, że od rana z taką sprawą, ale inaczej się nie da....

Nie pozostaje mi nic innego jak szykować akt oskarżenia dla @cyryl_sone
Dlaczego?
Ponieważ jest winny:
- zajmowania całego wolnego czasu czytelnikowi
- powodowania szybszego bicia serca
- tworzenia momentów w fabule, które grożą czytelnikowi zawałem, udarem przy dobrych wiatrach arytmią serca
- budowania historii, przez którą świat obok staje się nieważny
- wodzenia za nos, choć wszystko zdaje się jasne i klarowne
- humoru upychanego po kątach i powodującego parskanie
- makabrycznych pomysłów mrożących krew w żyłach
- błyskotliwości i gadanego, które mogą w czytelniku powodować zakłopotanie (w końcu nie każdy jest takim słownym erudytą)
- mówienia debiut, a brzmienia jak doświadczone pióro
- konieczności szukania szybko drugiego tomu i powtarzania wszystkim #wartojakpieron
- dawania w nos genowi czepiacza, no bo czego tu się czepiać

Nie mam siły więcej wymieniać 🤷 w końcu jest poniedziałek przed południem.

Może tylko dodam, że było zaskakująco pysznie i z przyjemnością dam 8/10

Wiem, że poniedziałek, wiem, że nasze myśli pracują wciąż na zwolnionych obrotach. Dlatego przepraszam, że od rana z taką sprawą, ale inaczej się nie da....

Nie pozostaje mi nic innego jak szykować akt oskarżenia dla @cyryl_sone
Dlaczego?
Ponieważ jest winny:
- zajmowania całego wolnego czasu czytelnikowi
- powodowania szybszego bicia serca
- tworzenia momentów w fabule,...